Lek, który leczy cukrzycę typu 2, uzyskał zgodę FDA na inne zastosowanie: odchudzanie.

Saxenda jest czwartym lekiem na odchudzanie OK ’ D przez agencję od 2012 roku. Jest już dostępny w niższej dawce jako Victoza na cukrzycę typu 2.

naukowcy zaczęli badać go jako leczenie otyłości po tym, jak ludzie na Victozie zgłaszali utratę wagi.

Saxenda, podobnie jak Victoza, jest wstrzykiwana codziennie. Jest zatwierdzony dla osób z wskaźnikiem masy ciała (BMI) wynoszącym 30, uważanych za otyłych lub BMI wynoszącym 27 z warunkami związanymi z wagą, takimi jak wysokie ciśnienie krwi.

ma być stosowany przy ćwiczeniach i diecie niskokalorycznej.

firma WebMD poprosiła dwóch ekspertów o odpowiedź na Często zadawane pytania dotyczące Saxenda.

Jak działa lek, aby osiągnąć utratę wagi?

naśladuje hormon wytwarzany w jelitach o nazwie GLP-1 (peptyd glukagonopodobny), mówi William Troy Donahoo, MD. Jest lekarzem w dziale metaboliczno-chirurgicznej kontroli wagi, Kaiser Permanente, Denver.

jedną z ról GLP-1 jest mówienie mózgowi, że jest się najedzonym.

lek działa na wiele sposobów, aby pomóc komórkom beta normalizować poziom cukru we krwi. Komórki Beta wytwarzają i uwalniają insulinę, gdy poziom cukru we krwi jest wysoki. Pomagają one osobom z cukrzycą typu 2 utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi.

jak dobrze działa Saxenda?

Donahoo mówi, że spodziewa się szeregu odpowiedzi na odchudzanie Saxenda, podobnie jak widział różne odpowiedzi od ludzi na Victoza na ich cukrzycę.

badania kliniczne Saxenda trwały przez około rok i obejmowały około pacjentów 4,800, z których niektórzy otrzymywali lek, a niektórzy placebo.

„badania kliniczne pokazują, że 60% pacjentów otrzymujących codziennie 3-miligramowe wstrzyknięcie straciło co najmniej 5% masy ciała, a 31% straciło ponad 10%”, mówi dr Osama Hamdy. Jest dyrektorem medycznym programu otyłości w Joslin Diabetes Center.

dla porównania, według FDA, 34% osób przyjmujących placebo straciło co najmniej 5% masy ciała.

„nie jest to imponująca utrata masy ciała dla wstrzykiwanego i drogiego leku z wieloma potencjalnymi zdarzeniami ubocznymi”, mówi Hamdy. Mówi również, że ludzie zazwyczaj tracą mniej na wadze poza badaniami klinicznymi.