opioidy (narkotyki) są używane od wielu lat. Jest to sprzeczne z intuicją, że lek taki jak naltrekson, który blokuje działanie opioidów, może pomóc w radzeniu sobie z przewlekłym bólem. Mamy pewne zrozumienie, że LDN (niska dawka naltreksonu) pomaga w Warunkach autoimmunologicznych. Obecna literatura w medycynie przeciwbólowej popiera pogląd, że przewlekły ból, zwłaszcza przewlekły ból nerwów, takie jak złożony regionalny zespół bólowy, odruchowa dystrofia współczulna, cukrzycowa neuropatia obwodowa, są autoimmunologiczne. Badanie przeprowadzone na leczeniu bólu fibromialgii za pomocą LDN wykazało 30% zmniejszenie objawów. Poniżej znajduje się Krótki opis mechanizmu chronicznego bólu nerwów.

ośrodkowy układ nerwowy (OUN) składa się z nerwów i komórek zwanych glejem. Gleje stanowią około 80% OUN, podczas gdy nerwy stanowią około 20%. Zadaniem gleju jest zapewnienie ochrony immunologicznej i obrony gospodarza do OUN. W normalnych warunkach glej pozostaje w stanie nieaktywnym. Stają się łatwo aktywowane w odpowiedzi na infekcję lub obrażenia. Najważniejszą zmianą zachodzącą podczas zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego (ośrodkowego układu nerwowego)jest aktywacja komórek gleju.

Kiedy komórki gleju są aktywowane, wyzwalają uwalnianie niektórych substancji chemicznych znanych jako czynniki prozapalne i neurotoksyczne. Czynniki te obejmują kilka cytokin, takich jak czynnik martwicy nowotworu alfa (TNF-α) i interleukina jeden beta (IL1-β), metabolity kwasów tłuszczowych i wolne rodniki, takie jak tlenek azotu i ponadtlenek. W bolesnych warunkach, takich jak złożony ból regionalny) i ból neuropatyczny, uszkodzenie nerwów obwodowych przenosi glej do stanu aktywowanego w rdzeniu kręgowym.

rodzina komórek glejowych składa się z mikrogleju i astrocytów. Każdy z tych członków rodziny ma określoną rolę. Mikroglej straży i chronić układ odpornościowy i astrocyty pomagają utrzymać równowagę płynów komórkowych, co jest ważne dla działania substancji chemicznych w komórkach zwanych neuroprzekaźników (potrzebne do kontrolowania funkcji nerwów). Glej są aktywowane przez uraz, uraz, infekcję, opioidy. Po aktywacji glej uwalniają czynniki prozapalne i neurotoksyczne (cytokiny).

leki blokujące działanie opioidów (morfiny) mogą pomóc w zapobieganiu aktywacji gleju. Takimi lekami są naltrekson i nalokson. Niska dawka naltreksonu (stąd LDN)może hamować aktywację gleju.

komórki używają substancji chemicznych zwanych neuroprzekaźnikami do komunikowania się ze sobą. Podobnie jak większość leków, neuroprzekaźniki działają poprzez przyłączanie się do określonych receptorów na komórkach. Gdy neuroprzekaźniki przyłączają się do receptorów na komórkach, pozwala to na przejście do komórki innych substancji (takich jak sód, wapń). Kiedy substancje te dostają się do komórek, wywołują ogień komórek i przesyłają sygnały wzdłuż włókien nerwowych.

glutaminian jest najobficiej występującym neuroprzekaźnikiem w ośrodkowym układzie nerwowym. Jest pobudzającym neuroprzekaźnikiem. Glutaminian wiąże się z receptorem zwanym NMDA (d-asparaginian N-metylu).

receptor NMDA jest najczęściej występującym receptorem w ośrodkowym układzie nerwowym. Kiedy receptor NMDA jest aktywowany przez glutaminian, otwiera się kanały wapniowe, które powodują ogień nerwów.

podsumowując, gdy komórki glejowe są aktywowane, uwalniają chemikalia i neuroprzekaźniki, które powodują aktywację receptorów NMDA, które powodują pożar nerwów.

LDN (niska dawka naltreksonu), poprzez zdolność do hamowania aktywacji mikroglitycznej, hamuje aktywację receptorów NMDA poprzez zmniejszenie uwalniania neuroprzekaźnika glutaminianowego.

należy poważnie rozważyć, czy wypróbować LDN dla CRP, zwłaszcza że może mieć interakcje z istniejącymi schematami medycznymi, szczególnie jeśli leki są opioidami (morfina jak leki). Lek nie powinien być stosowany przez pacjentów przyjmujących opioidy lub tramadol. Często wybór jest najłatwiejszy dla pacjentów, którzy nie są na opioidach. Na szczęście LDN ma niskie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych przed przyjęciem LDN, należy wziąć pod uwagę obecne badania, badania kliniczne, siłę anegdotycznych raportów, nasilenie CRP, odpowiedź na inne terapie, interakcje z lekami i wszelkie przeciwwskazania.

większość lekarzy nie zna LDN. Przygotuj się do omówienia LDN ze swoim lekarzem i zapoznania się z nim. Na końcu tego artykułu znajdują się pewne zasoby, które pomogą Ci poznać siebie i swojego lekarza.

czego można oczekiwać od LDN

LDN nie działa natychmiast. Może to potrwać od kilku tygodni do wielu miesięcy. Użytkownicy zgłaszali, że zauważają różnicę po 9 do 12 miesiącach. Po początkowej odpowiedzi nadal wykazuje korzyści. Głównym celem LDN jest spowolnienie lub zatrzymanie postępu choroby. Ponadto objawy mogą ulec poprawie. Poprawa odczuwana w bólu obejmuje zmniejszenie nasilenia bólu, poprawę objawów, poprawę funkcjonowania i lepszą tolerancję na ból.

LDN może zwiększać endorfiny (substancje podobne do morfiny wytwarzane przez organizm), co może skutkować poczuciem dobrego samopoczucia. Badania na ludziach wykazały poprawę nastroju i jakości życia. To uczucie pomaga zmniejszyć stres, zmniejszyć depresję i zwiększyć gojenie. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku warunków takich jak CRP, gdzie stres może prowadzić do zaostrzeń.

bezpieczeństwo

naltrekson był początkowo testowany u ludzi pod kątem bezpieczeństwa stosowania dawki od 50 do 100 mg. Przeprowadzono szereg badań, takich jak badanie choroby Leśniowskiego-Crohna. W badaniach oceniano bezpieczeństwo stosowania naltreksonu podawanego w małych dawkach i do tej pory nie stwierdzono większych problemów.

lekarze przepisujący LDN uważają, że przy tak małej dawce jest mało prawdopodobne, aby wyrządzić jakąkolwiek szkodę. W dużych dawkach (50 mg do 300 mg naltreksonu) może wpływać na wątrobę. Pacjenci z istniejącymi schorzeniami wątroby i nerek stosujący LDN powinni mieć monitorowane funkcje metaboliczne przez lekarzy.

nie przeprowadzono badań, aby zobaczyć długoterminowe działanie LDN i jego przerywany efekt blokowania opioidów. Naltrekson ma różne działanie, gdy jest stosowany w dużych dawkach i nie wiadomo, czy długotrwałe stosowanie LDN może mieć działanie podobne do działania naltreksonu w dużych dawkach. Pacjenci, którzy rozważają długoterminowe przyjmowanie LDN, powinni zachować ostrożność, jeśli nie mają poważnego stanu.

LDN nie pozostaje w organizmie zbyt długo, dlatego jeśli wystąpi nagły wypadek i pacjent musi otrzymać opioid w celu opanowania silnego bólu, jest mało prawdopodobne, aby zaobserwować jakiekolwiek skutki odstawienia.

przeciwwskazania

LDN można przyjmować z innymi lekami lub suplementami, o ile nie zawierają opiatów ani syntetycznych narkotyków, których przykładami są fentanyl, meperydyna (Demerol, petydyna), tramadol, morfina, oksykodon i hydrokodon. Naltrekson blokuje receptory opioidowe. Dlatego leki przeciwbólowe zostaną zablokowane z pracy i może prowadzić do problemów z odstawieniem. Należy skontaktować się z lekarzem i farmaceutą, aby upewnić się, że żaden z leków nie jest przeciwwskazany. Mogą również doradzić w sprawie zaprzestania stosowania leków przeciwbólowych, które mogą zakłócać działanie LDN, oraz udzielić porad i czasu, jaki powinien upłynąć między odstawieniem opiatów a uruchomieniem LDN.

Po uruchomieniu LDN, jeśli masz zaplanowaną operację LUB zabieg, który może wymagać leków przeciwbólowych, skonsultuj się z lekarzem, aby określić czas potrzebny na ponowne usunięcie z systemu, aby nie zakłócał znieczulenia lub leków przeciwbólowych. LDN należy również przerwać, jeśli lekarz planuje przepisać leki oparte na opiatach do stosowania pooperacyjnego. Czas potrzebny do usunięcia naltreksonu dla organizmu może się różnić w zależności od dawki i masy ciała. Po zabiegu w znieczuleniu lub wymagające leki przeciwbólowe pozwalają odpowiedni czas na opiaty, aby usunąć z systemu przed ponownym uruchomieniem LDN.

skutki uboczne

biorąc pod uwagę, że naltrekson jest tak małą dawką, rzadko powoduje jakiekolwiek działania niepożądane; potencjalne skutki uboczne zmniejszają się, gdy organizm dostosowuje się do LDN i zwiększonego poziomu endorfin. Działania niepożądane są mniej prawdopodobne, gdy stosuje się niewielką dawkę początkową i stopniowo zwiększa się w czasie. Lepiej jest rozpocząć LDN od najniższej możliwej dawki i powoli zwiększać, aby umożliwić wystąpienie jakichkolwiek działań niepożądanych. Jeśli wystąpią działania niepożądane, dawkę można zmniejszyć. Niektóre z najczęstszych działań niepożądanych to: zaburzenia snu, bezsenność, żywe sny.

Jeśli wystąpią zaburzenia snu, LDN można przyjmować rano. Zaburzenia snu zmniejszają się po zażyciu LDN przez jakiś czas.

mieszanie niskiej dawki naltreksonu (LDN)

naltrekson jest produkowany jako tabletki 50mg. Apteki złożone mogą przygotować niską dawkę naltreksonu do dowolnej określonej dawki. Ze względu na różnice w aptekach mieszających i wypełniaczach sugeruje się, aby pacjenci korzystali z apteki mieszającej, która ma doświadczenie z LDN. Apteka musi produkować LDN w postaci natychmiastowego uwalniania, a nie w postaci czasowego uwalniania lub powolnego uwalniania. LDN nie może być powoli uwalniany do organizmu. Apteki złożone mogą przygotować lek w postaci kapsułek, tabletek, płynu lub kremu miejscowego. Przygotowując LDN, apteki mogą zmieniać nieaktywne składniki (wypełniacze), zwłaszcza jeśli podejrzewa się reakcję. Mogą również zrobić to w bezglutenowym wypełniaczu. W przypadku bardzo niskich dawek naltreksonu przygotowuje się go w postaci ciekłej zawiesiny.

dawka

dawka zalecana przez dr Bihari wynosiła od 1,5 mg do 4,5 mg przyjmowana przed snem. Jednak badania pokazują, że przyjmowanie LDN w nocy nie jest konieczne. Jeśli wystąpią działania niepożądane, zaleca się obniżenie dawki lub przyjmowanie jej rano w przypadku bezsenności.

Ten artykuł nie ma na celu udzielania porad w osobistych sprawach medycznych ani zastępowania konsultacji z lekarzem. Materiały w tym artykule mają wyłącznie charakter informacyjny i nie zastępują porady medycznej, diagnozy lub leczenia zapewnianego przez wykwalifikowanego dostawcę opieki zdrowotnej. Stosowanie niskiej dawki naltreksonu jest poza etykietą przez FDA.

Vimeo wywiad z Dr Pradeepem Choprą