banki centralne dysponują czterema głównymi narzędziami polityki pieniężnej: wymogiem rezerwy, operacjami otwartego rynku, stopą dyskontową i odsetkami od rezerw. Większość banków centralnych ma również do dyspozycji znacznie więcej narzędzi. Oto cztery podstawowe narzędzia i sposób, w jaki współpracują ze sobą w celu utrzymania zdrowego wzrostu gospodarczego.

wymóg rezerwy obowiązkowej

wymóg rezerwy odnosi się do banków pieniężnych, które muszą być utrzymywane przez noc. Mogą przechowywać rezerwę w swoich skarbcach lub w banku centralnym. Niski wymóg rezerwy pozwala bankom pożyczać więcej swoich depozytów. Jest ekspansywny, ponieważ tworzy kredyt.

wysokie wymagania rezerwowe są ograniczone. Daje bankom mniej pieniędzy do pożyczania. Jest to szczególnie trudne dla małych banków, ponieważ nie mają tyle do pożyczenia w pierwszej kolejności. Dlatego większość banków centralnych nie nakłada obowiązku utrzymywania rezerwy na małe banki. Banki centralne rzadko zmieniają wymóg utrzymywania rezerwy, ponieważ bankom członkowskim trudno jest zmodyfikować swoje procedury.

operacje otwartego rynku

operacje otwartego rynku mają miejsce, gdy banki centralne kupują lub sprzedają papiery wartościowe. Są one kupowane lub sprzedawane prywatnym bankom w kraju. Kiedy bank centralny kupuje papiery wartościowe, dodaje gotówkę do rezerw banków. To daje im więcej pieniędzy do pożyczenia. Kiedy bank centralny sprzedaje papiery wartościowe, umieszcza je w bilansach banków i zmniejsza swoje zasoby pieniężne. Bank ma teraz mniej do pożyczenia. Bank Centralny kupuje papiery wartościowe, gdy chce ekspansywnej polityki pieniężnej. Sprzedaje je, gdy realizuje kontraktową politykę pieniężną.

Rezerwa Federalna USA wykorzystuje operacje otwartego rynku do zarządzania stopą funduszy fed. Oto jak działa stopa funduszy fed. Jeśli bank nie może spełnić wymogu rezerwy, pożycza od innego banku, który ma nadmiar gotówki. Pożyczona kwota nazywana jest funduszami fed. Stopa procentowa, którą płaci, jest stopą funduszy fed. Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) wyznacza na swoich posiedzeniach cel stopy funduszy fed. Wykorzystuje operacje otwartego rynku, aby zachęcić banki do osiągnięcia celu.

luzowanie ilościowe (ang. Quantitative easing, QE) to operacje otwartego rynku polegające na zakupie obligacji długoterminowych, których efektem jest obniżenie długoterminowych stóp procentowych. Przed Wielką Recesją Fed utrzymywał w bilansie od 700 mld do 800 mld USD not skarbowych. Dodawał lub odejmował, aby wpłynąć na politykę, ale trzymał ją w tym zakresie.

w odpowiedzi na recesję Fed obniżył stopę funduszy fed do najniższego poziomu, wynoszącego od 0% do 0,25%. Stopa ta jest punktem odniesienia dla wszystkich krótkoterminowych stóp procentowych. Fed musiał następnie wdrożyć QE jako narzędzie wtórne, aby utrzymać długoterminowe stopy procentowe na niskim poziomie. W rezultacie do 2014 r. zwiększył zasoby obligacji skarbowych i papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką do ponad 4 bilionów USD.

w miarę jak gospodarka się poprawiła, pozwoliła na wygaśnięcie tych papierów wartościowych, w nadziei na normalizację swojego bilansu. Gdy w 2020 roku nastała recesja, Fed szybko przywrócił QE. Do maja 2020 roku zwiększyła swoje udziały do ponad 7 bilionów dolarów.

stopa dyskontowa

stopa dyskontowa to stopa, którą banki centralne pobierają od swoich banków członkowskich za zaciąganie pożyczek w swoim oknie dyskontowym. Ponieważ jest ona wyższa niż stopa funduszy fed, banki korzystają z niej tylko wtedy, gdy nie mogą pożyczać środków od innych banków.

Korzystanie z okna rabatowego również ma przypisane piętno. Społeczność finansowa zakłada, że każdy bank, który korzysta z okna rabatowego, ma kłopoty. Tylko zdesperowany bank, który został odrzucony przez innych, skorzystałby z okna rabatowego.

oprocentowanie nadwyżek rezerw

czwarte narzędzie powstało w odpowiedzi na kryzys finansowy z 2008 r. Rezerwa Federalna, Bank Anglii i Europejski Bank Centralny płacą odsetki od wszelkich nadwyżek rezerw posiadanych przez banki. Jeśli Fed chce, aby banki pożyczały więcej, obniża stawkę płaconą za nadwyżki rezerw. Jeśli chce, aby banki pożyczały mniej, podnosi stopę.

odsetki od rezerw wspierają również cel stopy procentowej funduszy fed. Banki nie będą pożyczać funduszy fed za mniej niż kurs, który otrzymują od Fed za te rezerwy.

jak działają te narzędzia

narzędzia Banku Centralnego działają poprzez zwiększenie lub zmniejszenie całkowitej płynności. To jest kwota kapitału dostępnego do zainwestowania lub pożyczenia. To także pieniądze i kredyty, które wydają konsumenci. To technicznie więcej niż podaż pieniądza, znana jako M1 i M2. Symbol M1 oznacza walutę i depozyty czekowe. M2 to fundusze rynku pieniężnego, płyty CD i konta oszczędnościowe. Dlatego, kiedy ludzie mówią, że narzędzia banku centralnego wpływają na podaż pieniądza, zaniżają wpływ.

Inne narzędzia

wiele banków centralnych również korzysta z ukierunkowania na inflację. Chcą, aby konsumenci wierzyli, że ceny wzrosną, tak aby częściej kupowali teraz niż później. Najczęstszym celem inflacyjnym jest 2%. Jest wystarczająco blisko zera, aby uniknąć bolesnych skutków galopującej inflacji, ale wystarczająco wysoki, aby odeprzeć deflację.

w 2020 r.Fed uruchomił program Main Street Lending, aby pomóc małym i średnim przedsiębiorstwom dotkniętym pandemią COVID-19.

wiele innych narzędzi Fed zostało stworzonych do walki z kryzysem finansowym w 2008 roku. Programy te zapewniały bankom kredyt, aby ich nie zamykać. Fed wspierał również fundusze rynku pieniężnego, rynki kart kredytowych i papiery komercyjne.