naczynia krwionośne działają do transportu krwi. Ogólnie rzecz biorąc, tętnice i tętniczki transportują natlenioną krew z płuc do ciała i jego narządów, a żyły i żyłki transportują odtlenioną krew z ciała do płuc. Naczynia krwionośne krążą również we krwi w całym układzie krążenia tlen (związany z hemoglobiną w krwinkach czerwonych) jest najbardziej krytycznym składnikiem odżywczym przenoszonym przez krew. We wszystkich tętnicach oprócz tętnicy płucnej hemoglobina jest silnie nasycona (95-100%) tlenem. We wszystkich żyłach oprócz żyły płucnej, nasycenie hemoglobiny wynosi około 75%. (Wartości są odwrócone w krążeniu płucnym.) Oprócz przenoszenia tlenu, krew przenosi również hormony, produkty odpadowe i składniki odżywcze dla komórek ciała.

naczynia krwionośne nie biorą aktywnego udziału w transporcie krwi (nie mają znaczącej perystaltyki). Krew jest napędzana przez tętnice i tętnice poprzez ciśnienie generowane przez bicie serca. Naczynia krwionośne transportują również czerwone krwinki, które zawierają tlen niezbędny do codziennych czynności. Ilość czerwonych krwinek obecnych w naczyniach ma wpływ na zdrowie. Badania hematokrytu mogą być wykonywane w celu obliczenia proporcji krwinek czerwonych we krwi. Wyższe proporcje powodują stany takie jak odwodnienie lub choroby serca, podczas gdy niższe proporcje mogą prowadzić do niedokrwistości i długotrwałej utraty krwi.

przepuszczalność śródbłonka ma kluczowe znaczenie w uwalnianiu składników odżywczych do tkanki. Zwiększa się również stan zapalny w odpowiedzi na histaminę, prostaglandyny i interleukiny, co prowadzi do większości objawów stanu zapalnego (obrzęk, zaczerwienienie, ciepło i ból).

wielkość Naczyniaedit

zwężone naczynie krwionośne.

tętnice—i żyły w pewnym stopniu—mogą regulować swoją wewnętrzną średnicę poprzez skurcz warstwy mięśniowej. Zmienia to przepływ krwi do dalszych narządów i jest określana przez autonomiczny układ nerwowy. Rozszerzenie naczyń i zwężenie naczyń są również stosowane antagonistycznie jako metody termoregulacji.

wielkość naczyń krwionośnych jest różna dla każdego z nich. Waha się od średnicy około 25 milimetrów dla aorty do zaledwie 8 mikrometrów w naczyniach włosowatych. To wychodzi na około 3000-krotny zakres. Zwężenie naczyń to zwężenie naczyń krwionośnych (zwężenie, stawanie się mniejszym w przekroju) poprzez skurczenie mięśni gładkich naczyń w ścianach naczyń. Jest regulowany przez zwężenie naczyń (środki, które powodują zwężenie naczyń). Należą do nich czynniki parakrynowe (np. prostaglandyny), szereg hormonów (np. wazopresyna i angiotensyna) i neuroprzekaźników (np. epinefryna) pochodzących z układu nerwowego.

rozszerzenie naczyń krwionośnych jest podobnym procesem, w którym pośredniczą antagonistycznie działające mediatory. Najważniejszym środkiem rozszerzającym naczynia krwionośne jest tlenek azotu (z tego powodu określany jako czynnik rozluźniający śródbłonka).

przepływ Krwiedit

układ krążenia wykorzystuje kanał naczyń krwionośnych do dostarczania krwi do wszystkich części ciała. Jest to wynikiem lewej i prawej stronie serca pracy razem, aby umożliwić przepływ krwi w sposób ciągły do płuc i innych części ciała. Niedotlenowana krew dostaje się do prawej części serca przez dwie duże żyły. Bogata w tlen krew z płuc przechodzi przez żyły płucne po lewej stronie serca do aorty, a następnie dociera do reszty ciała. Naczynia włosowate są odpowiedzialne za umożliwienie krwi do odbioru tlenu przez małe worki powietrzne w płucach. Jest to również miejsce, w którym dwutlenek węgla opuszcza krew. Wszystko to występuje w płucach, gdzie krew jest natleniona.

ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych jest tradycyjnie wyrażone w milimetrach rtęci (1 mmHg = 133 Pa). W układzie tętniczym jest to zwykle około 120 mmHg skurczowe (fala wysokiego ciśnienia z powodu skurczu serca) i 80 mmHg rozkurczowe (fala niskiego ciśnienia). Natomiast ciśnienie w układzie żylnym jest stałe i rzadko przekracza 10 mmHg.

opór naczyniowy występuje, gdy naczynia z dala od serca sprzeciwiają się przepływowi krwi. Opór jest kumulacją trzech różnych czynników: lepkość krwi, długość naczynia krwionośnego i promień naczynia.

lepkość krwi to grubość krwi i jej odporność na przepływ w wyniku różnych składników krwi. Krew stanowi 92% masy wody, a reszta krwi składa się z białka, składników odżywczych, elektrolitów, odpadów i rozpuszczonych gazów. W zależności od stanu zdrowia danej osoby lepkość krwi może się różnić (np. niedokrwistość powodująca stosunkowo niższe stężenie białka, wysokie ciśnienie krwi wzrost rozpuszczonych soli lub lipidów itp.).

Długość naczynia to całkowita długość naczynia mierzona jako odległość od serca. Wraz ze wzrostem całkowitej długości naczynia wzrośnie całkowity opór w wyniku tarcia.

promień naczynia wpływa również na całkowitą rezystancję w wyniku kontaktu ze ścianą naczynia. Gdy promień ściany staje się mniejszy, zwiększa się udział krwi kontaktującej się ze ścianą. Większa ilość kontaktu ze ścianą zwiększy całkowity opór przed przepływem krwi.