pamiętam pewnego ranka, kiedy miałam wypadek na pierwszej lekcji chóru. Obudziłem się dziś rano późno do szkoły i nie miałem czasu na prysznic lub SIKU, zanim udałem się do szkoły. Kiedy tam dotarłem, poszedłem na śniadanie, ponieważ nie miałem czasu na jedzenie. Kiedy kończyłam, czułam, że muszę skorzystać z łazienki rhe, ale po tym, jak zauważyłam, że zadzwonił dzwonek i nadszedł czas na pierwszą lekcję. Musiałbym go trzymać do końca zajęć. Kiedy wszedłem do sali chóru, dostałem podmuch zimnego powietrza, który pogorszył potrzebę SIKU. Poszedłem po muzykę i książki i usiadłem na krześle, czekając, aż Pani Rob zacznie zajęcia. W końcu to zrobiła i chociaż jestem bardzo dobrym uczniem, który zawsze zwraca uwagę, nie mogłem dzisiaj. Chór był moją ulubioną klasą, ale nie mogłem się skoncentrować, ponieważ bardzo musiałem korzystać z łazienki. Wierciłem się i trzymałem się, próbując wszystkiego, by nie mieć wypadku. Ale kiedy zostało nam około 10 minut na zajęciach, musieliśmy wstać i zaśpiewać. Musiałem iść tak źle, że wiedziałem, że jak wstanie, to się zmoczę. Ale wiedziałem, że jeśli tego nie zrobię, Pani Rob zapyta mnie, czy wszystko ze mną w porządku i dlaczego się wiercę i będę zmuszony powiedzieć jej, że muszę, co byłoby bardzo krępujące. Byłam najstarszą uczennicą w jej klasie, dlatego musiałam dawać przykład innym dzieciom. Poza tym nigdy nie prosiłem o opuszczenie jej klasy. Zawsze zostawałem bez względu na wszystko i zaczynałem myśleć, że powinienem zapytać, ale postanowiłem pozostać cicho. Jedną ręką trzymając krocze powoli wstałem skrzyżowany nogi. Chciałem trzymać się dwiema rękami, ale potrzebowałem jednej ręki do trzymania muzyki. Naprawdę nie mogłem stać w miejscu, ale bardzo się starałem. Za każdym razem, gdy brałem oddech, tryskałem trochę SIKU. Wiedziałem, że nie wytrzymam dłużej i nadal zostało mi 7 minut na zajęciach. około 2 minuty później pani Rob kazała nam usiąść i zrelaksować się, podczas gdy zmieniała płytę na nasze następne piosenki. Ostrożnie próbowałem usiąść, ale jak to zrobiłem, mój pęcherz dał się i zacząłem sikać pełną siłą w spodnie. Cały czas, gdy inne dzieciaki się na mnie gapią. Nie śmiali się ze mnie i wtedy wiedziałem, dlaczego, to było oczywiste, że muszę iść cały czas i wszyscy patrzyli na mnie żal. Kiedy Pani Rob odwrócił się i zobaczył mnie, że nadal sikam dość mocno, ponieważ musiałem bardzo źle. Kiedy skończyłem, kazała mi iść za nią do biura.

część 2 będzie w następnym rozdziale.