obawy dotyczące możliwego związku między szczepieniem MMR a autyzmem pojawiły się pod koniec lat 90., po opublikowaniu badań twierdzących o związku między naturalnymi i szczepionkowymi szczepami wirusa odry a zapalnymi chorobami jelit, a osobno szczepionką MMR, choroby jelit i autyzm. WHO, na zalecenie GACVS, zleciła niezależnemu badaczowi przeprowadzenie przeglądu literatury na temat ryzyka autyzmu związanego ze szczepionką MMR; wyniki przeglądu zostały przedstawione GACVS do rozpatrzenia.

zaburzenia spektrum autystycznego stanowią kontinuum zaburzeń poznawczych i neurobehawioralnych, w tym autyzmu. Częstość występowania autyzmu różni się znacznie w zależności od przypadku, wahając się od 0,7 – 21,1 na 10 000 dzieci (mediana 5,2 na 10 000), podczas gdy częstość występowania zaburzeń ze spektrum autystycznego szacuje się na 1 – 6 na 1000. 11 badań epidemiologicznych (reprezentujących najnowsze badania, głównie w ciągu ostatnich 4 lat) poddano szczegółowemu przeglądowi, biorąc pod uwagę projekt badania (w tym badania ekologiczne, Kontrola przypadku, badanie typu cross-crossover i badania kohortowe) i ograniczenia. W przeglądzie stwierdzono, że istniejące badania nie wykazują związku między ryzykiem autyzmu lub zaburzeń autystycznych a szczepionką MMR. Poddano również przeglądowi trzy badania laboratoryjne. Stwierdzono, że domniemane utrzymywanie się wirusa szczepionki przeciw odrze w przewodzie pokarmowym dzieci z autyzmem i zapalną chorobą jelit wymaga dalszych badań w drodze niezależnych badań, zanim wyniki badań laboratoryjnych opublikowanych, które mają poważne ograniczenia, można uznać za potwierdzone.

w oparciu o obszerny przegląd przedstawiony, GACVS stwierdził, że nie istnieją dowody na związek przyczynowy między szczepionką MMR a autyzmem lub zaburzeniami autystycznymi. Komitet uważa, że kwestia ta może zostać wyjaśniona poprzez lepsze zrozumienie przyczyn autyzmu. GACVS stwierdził również, że nie ma dowodów na poparcie rutynowego stosowania monowalentnych szczepionek przeciw odrze, śwince i różyczce zamiast szczepionki skojarzonej, strategii, która narażałaby dzieci na zwiększone ryzyko niepełnej immunizacji. W związku z tym GACVS zaleca, aby nie wprowadzać zmian w obecnych praktykach szczepień z MMR.

• pełne sprawozdanie z posiedzenia GACVS w dniach 16-17 grudnia 2002 r., opublikowane w tygodniku epidemiologicznym WHO w dniu 24 stycznia 2003 r.
  pdf, 228kb