nazywana „fenomenem sportowca naszych czasów, mężczyzny czy kobiety”, Mildred „Babe” Didrikson Zaharias (1913-1956) brała udział w niemal każdym sporcie. Była mistrzynią olimpijską i golfistką.

Mildred Didrikson, znana przez całe życie jako Babe, urodziła się 26 czerwca 1913 roku w Port Authur w Teksasie. Zawsze przypisywała ojcu swoje zainteresowanie sportem. Babe po raz pierwszy pojawiła się w national attention, gdy drużyna koszykarska z Dallas, dla której grała do przodu, zdobyła mistrzostwo national AAU (Amateur Athletic Union). Jej wybitna Sztuka przyniosła jej nagrodę All-American w 1929 roku. W 1932 roku wystartowała w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich na krajowych mistrzostwach AAU w Lekkoatletyce kobiet. Spośród ośmiu konkurencji, w których wzięła udział, zwyciężyła w pchnięciu kulą, rzucie dyskiem, Skoku w dal, rzucie oszczepem i biegu na 80 metrów przez płotki. W jedno popołudnie ustanowiła cztery rekordy świata, zdobywając niesamowite 30 punktów. Na drugim miejscu, z zaledwie 22 punktami, uplasowała się drużyna women ’ s athletic club.

jeszcze w tym samym roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles. Zdobyła złote medale w dwóch konkurencjach— przez płotki i oszczep—i ustanowiła rekordy świata w obu. Za jej występ Associated Press (AP) nazwała Babe Sportowcem Roku. Wygrała tę nagrodę jeszcze pięć razy. Później, w 1950 roku, została nazwana kobietą sportowca pierwszej połowy XX wieku.

W międzyczasie Babe uprawiała inne sporty—piłkę nożną, boks, baseball. Grała w touring baseball team of the House of David i rozbiła inning dla Brooklyn Dodgers i w meczu pokazowym dla St. Louis Cardinals. Udało jej się nawet pokonać równie słynnego Joe DiMaggio. To właśnie za takie wszechstronne umiejętności pisarz sportowy Grantland Rice nazwał ją ” fenomenem sportowca naszych czasów.”

po Igrzyskach Olimpijskich w 1932 roku zaczęła grać w golfa i w 1934 roku wygrała swój pierwszy turniej. Ze względu na technikę, shewas ogłosiła, że nie kwalifikuje się do rywalizacji jako amator i w rezultacie grała jako profesjonalistka, dopóki nie została przywrócona jako amator w 1944 roku. W 1938 roku Babe wyszła za mąż za byłego profesjonalnego wrestlera George ’ a Zahariasa, który stał się jej największym zwolennikiem. Wygrała 17 turniejów amatorskich, a w 1947 została pierwszą Amerykanką, która wygrała prestiżowe British Women ’ s Amateur Championship.

zrezygnowała z amatorskiej pozycji i wraz z Patty Berg założyła Ladies Professional Golf Association. Wygrała Women ’ s Open w 1948 i 1950 oraz Tampa Open w 1951. W 1953 zachorowała na raka, ale po operacji wróciła, aby wygrać Women ’ s Open w 1954 i otrzymać kolejną nagrodę AP woman Athlete of the Year. Rak okazał się jednak nieuleczalny i Babe zmarł 27 września 1956 roku. Miała 43 lata.

Czytaj dalej

aby przeżyć emocje, które stworzyła Babe Didrickson Zaharias, lektura współczesnych relacji prasowych, szczególnie tych z Grantland Rice, jest koniecznością. Ostateczną biografią jest Whatta-Gal Williama O. Johnsona: The Babe Didrikson Story (1977). Młodsi czytelnicy mogą cieszyć się Babe Didrikson Gene Schoor, The World ’ s Greatest Athlete (1978). □