Timothy C. Hain, MD •Page last modified:March 12, 2021

Możesz być również zainteresowany w naszych wielu innych stron na temat migreny na tej stronie

zawroty głowy i bóle głowy są indywidualnie bardzo powszechne warunki ludzkie i ich połączenie jest również wspólny zespół objawów. Diagnostycznie, należy określić, czy zawroty głowy i bóle głowy są niezależne lub związane ze sobą, w szczególności, czy są one przejawem migreny. Tutaj dokonamy przeglądu związku między zawroty głowy i migreny. Temat ten został również zrewidowany przez Reploega i Goebela (2002) oraz Radke i wsp. (2002).

Epidemiologia (ile osób ma MAV)

	age
las migreny i drzewo MAV	MAV w naszej praktyce w Chicago dotyka głównie kobiety w wieku 50-60 lat

migrena jest jedną z najistotniejszych form migreny.głównymi przyczynami zawrotów głowy (z BPPV jest jedyną przyczyną więcej).

około 14% dorosłej populacji Stanów Zjednoczonych ma migrenę. Podział różni się między samcami i samicami. W każdym wieku około 5% mężczyzn ma migrenę (Stewart, 1994; Lipton et al, 2002). Kobiety w wieku rozrodczym mają znacznie większą częstość występowania, skacząc do około 10% na początku miesiączki i zwiększając się do prawie 30% w szczytowym wieku 35 lat. W okresie menopauzy wskaźniki migreny gwałtownie spadają u kobiet do około 10%. Genetyka migreny jest zwykle poligenetyczna z wieloma genami przyczyniającymi się do niewielkiego ryzyka. Oznacza to, że być może mamy do czynienia ze zbiorem chorób, a nie z pojedynczą.

powyższy rysunek pokazuje rozkład migreny z zawrotami głowy w podgrupie pacjentów z praktyki zawrotów głowy autora. Chociaż populacje, z których pochodzą, są różne, a w szczególności obejmują bardzo niewiele dzieci, ilustruje to, że migrena z zawrotami głowy jest najczęściej spotykana u osób między 40 a 70 rokiem życia, a stosunek kobiet do mężczyzn wynosi około 3:1.

migrenowe bóle głowy są często błędnie diagnozowane przez samych pacjentów jako bóle zatok. Schreiber zasugerował, że 88% z 2991 pacjentów, u których zdiagnozowano ból głowy w zatokach, faktycznie miało migrenę (Schreiber i wsp., 2004).

migrena występuje często z kilkoma innymi przyczynami zawrotów głowy. Częstość występowania migreny (13-14%) jest znacznie wyższa niż w przypadku choroby Meniere ’ a, która występuje tylko w 0,05% (1/2000) populacji USA (Wladislavosky-Waserman i wsp., 1984). Częstość występowania MAV (około 1%) jest również znacznie wyższa niż u Meniere ’ a.

w małym badaniu z udziałem osób z chorobą Menieresa częstość występowania migreny wynosiła około 50%, w porównaniu z liczbą około 25% w populacji osób nie będących Meniere (Radke i wsp., 2002). Jest to pokazane na powyższym diagramie, gdzie występuje nakładanie się choroby Meniere ’ a i migreny. Nasze doświadczenie w klinice jest w przybliżeniu porównywalne i widzieliśmy znacznie więcej pacjentów niż zgłaszano w większości tych badań.

inne badania wykazały jednak inne wyniki. Istnieją również ostatnie badania pokazujące, że istnieje większa częstość występowania BPPV u osób z migreną, jak również odwrotnie (Ishiyama i wsp., 2000; Uneri 2004), a około połowa osób z początkiem BPPV przed 50 rokiem życia spełnia kryteria migreny. Czasami, oczywiście, pacjenci z migreną będą miały inne zaburzenia, takie jak guzy mózgu. Przejdź tutaj, aby zobaczyć przykład tej rzadkiej sytuacji.

In practices focused on treating migraine, 27-42 % of patients report episodic vertigo (See table 1). U dużej liczby (około 36%) tych pacjentów wystąpiły zawroty głowy podczas okresów bez bólu głowy. Pozostała część doświadczyła zawrotów głowy tuż przed lub w trakcie bólu głowy. Częstość występowania zawrotów głowy w okresie bólu głowy była większa u pacjentów z aurą w przeciwieństwie do osób bez aury. Akdal i wsp. (2013) opisali 5000 jego własnych pacjentów i odkryli, że około 25% pacjentów z migreną miało zawroty głowy lub zawroty głowy, podczas gdy tylko około 2,9% pacjentów, u których zdiagnozowano napięciowy ból głowy, miało zawroty głowy lub zawroty głowy (Akdal i wsp., 2013). Chociaż imponujące, nie jest to ślepe badanie i zastanawia się, czy może zawroty głowy / zawroty głowy przyczyniły się do postawienia diagnozy migreny.

w praktykach skupionych na leczeniu zawrotów głowy, 16-32% pacjentów ma migrenę (Savundra i wsp., 1997). Częstość występowania migreny w populacji ogólnej wynosi około 13-14% (Stewart i wsp., 1994). Rozpowszechnienie migreny z zawrotami głowy w Niemczech odnotowano niedawno 1% (Neuhauser, Radtke et al. 2006). To wydaje się bardzo niskie dla nas, być może ze względu na wąskie kryteria stosowane w tym badaniu — 3% wydaje się nieco bardziej prawdopodobne. W każdym razie wydaje się uzasadnione, aby stwierdzić, że istnieje ogromna ilość migrenowe zawroty głowy, i że migrenowe zawroty głowy jest jednym z najczęstszych przyczyn zawroty głowy w populacji ogólnej (BPPV jest również dość powszechne).

choroba lokomocyjna jest częstym towarzyszeniem migreny. Większość badań donosi o 50% pacjentów z migreną ma chorobę lokomocyjną, w porównaniu do około 5-20% w grupach kontrolnych.

omdlenia mogą również towarzyszyć migrenie, a to oferuje inny całkowicie odrębny mechanizm. W migrenie hipotonia jest prawdopodobnie hormonalna i jest przypisywana głównie wazopresynie (Gupta, 1997).

Fortification spectra, as might be seen in Migraine with aura.	Scotoma with aspects of a fortification.

What causes the vertigo in MAV ?

There are several theories —

• vascular — patients with migraine sometimes experience spasm of blood vessels, including occasional strokes. Skurcz naczyń krwionośnych w uchu lub pnia mózgu może powodować zawroty głowy.
• zmiany neuroprzekaźników — u pacjentów z migreną występują nieprawidłowości w neuroprzekaźnikach, zwłaszcza serotoninie.
• zaburzenia móżdżku — migrena zmienia metabolizm w móżdżku.
• przesady sensoryczne — w migrenie wszystkie zmysły mogą być bardziej ostre. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia choroby lokomocyjnej u pacjentów z migreną i nasilać skutki niewielkich ilości zaburzeń przedsionkowych, których inni ludzie mogą nie zauważyć.

również od dawna zauważono ścisły związek między chorobą Meniere ’ a a migreną.

Jak definiuje się migrenę związaną z zawrotami głowy (MAV)?

MAV jest jedną z grup chorób, które obejmują wielu pacjentów z zawrotami głowy (w tym chorobę Meniere ’ a, przewlekłe subiektywne zawroty głowy, zawroty głowy szyjki macicy), które są diagnozowane na podstawie schematu objawów, a nie na podstawie „badania krwi” lub „RTG”. Tego typu warunki prawie zawsze są co najmniej nieco kontrowersyjne i mają zarówno zwolenników, jak i krytyków. Zawsze mają klauzulę ” nie lepiej rozliczane przez …”, co oznacza, że są to” wastebasket”. „

autor tej strony, Dr Hain, na podstawie 1000-tych doświadczeń opieki nad pacjentem, używa następujących prostych kryteriów do przypisania diagnozy MAV.

• bóle głowy, które zmniejszają zdolność do wykonywania czynności codziennego życia, trwających lub mających w przeszłości migrenowe bóle głowy (np. poprzednia aura)
• zawroty głowy
• brak innego rozsądnego wyjaśnienia (np. wastebasket)
• reaguje na lek na migrenę

czym różni się MAV od „migreny przedsionkowej” i terminów pokrewnych.

Ostatnio International Headache Society, organ, który uważa się za ostateczny organ w każdej sytuacji, która obejmuje ból głowy, wydała swój punkt widzenia (2013). Jest to diagnoza Komitetu, przypisując termin „przedsionkowy migrena”

IHS państwa w dodatku do ich najnowszego papieru diagnostycznego, stwierdzić, że właściwa nazwa MAV jest rzeczywiście „przedsionkowy migrena”, i że terminy” migrena związane zawroty głowy/zawroty głowy”, Migrena związane przedsionkowe, i migrenowe zawroty głowy są”wcześniej używane terminy”. Wydaje się to bardzo pretensjonalne, ponieważ IHS nie może kontrolować, jakich terminów ludzie używają w takich kolekcjach objawów, a IHS nie ma uprawnień do kontrolowania terminów używanych przez klinicystów do kategoryzowania przypadków.

cóż, kryteria „migreny przedsionkowej” według IHS to:

A. co najmniej 5 epizodów spełniających kryteria C i D.

B. aktualny lub przeszły przebieg migreny z aurą lub bez aury, przy użyciu kryteriów IHS. (Kryteria IHS dla migreny są równie uciążliwe).

C. Objawy przedsionkowe o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, trwające od 5 minut do 72 godzin. Uważamy, że to kryterium jest niejasne, a także dziwne. Czym dokładnie jest „umiarkowane lub ciężkie”? Po co zatrzymywać się na 72 godziny.

D. Co najmniej 50% epizodów jest związanych z co najmniej jedną z następujących 3 CECH migreny:

1. ból głowy o co najmniej dwóch z następujących czterech cech:

• a). Jednostronna lokalizacja
• b). Pulsująca jakość.
• c) o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim. To niejasne.
• d) pogorszenie przez rutynową aktywność fizyczną. Z bardzo rzadkimi wyjątkami wszystkie zaburzenia przedsionkowe są pogarszane przez ruch głowy. Na ogół nie ma na nie wpływu ruch rzeczy innych niż głowa. To niejasne kryterium.

ponieważ kryteria 1c i 1d będą zawsze spełnione, kryterium to sprowadza się do 50% epizodów z bólem głowy.

2. Światłowstręt i fonofobia. Nie wiemy, dlaczego oba są wymagane. Istnieje również wiele innych przesad sensorycznych, które są pozostawione tutaj zbyt.

3. Aura Wzrokowa. Jest to tak rzadkie, że jest prawie bezużyteczne

E. nie lepiej wyjaśnić inną diagnozą ICHD-3 lub innym zaburzeniem przedsionkowym. To klauzula o koszu na śmieci. Można by się zastanawiać, co jeśli masz do czynienia z innym zespołem wastebasket-takich jak CSD lub szyjnych zawrotów głowy.

zatem zasadniczo migrena przedsionkowa jest podzbiorem migrenowych zawrotów głowy, być może odpowiednich do badań naukowych. Uważamy, że są one zbyt uciążliwe do użytku klinicznego – i bardzo rozsądne jest posiadanie jednego zestawu kryteriów dla naukowców, którzy są zainteresowani posiadaniem wyjątkowo jednorodnych populacji, i innego zestawu dla lekarzy, którzy leczą pacjentów i próbują po prostu zmniejszyć ból i cierpienie. Doceniamy badania kliniczne „migreny z objawami przedsionkowymi” (np. Akdal et al, 2015), które naszym zdaniem są znacznie bardziej przydatne dla klinicystów niż powyższe kryteria IHS.

testowanie MAV

nie ma „testu” dla MAV, który sam w sobie jest specyficzny i diagnostyczny. MAV, podobnie jak zaburzenia psychiczne, zwykle diagnozuje się na podstawie schematu klinicznego i wykluczając alternatywy. Logicznie rzecz biorąc, MAV należy wykrywać poprzez identyfikację nadwrażliwości czuciowej w kontekście zawrotów głowy i bólu głowy. Dotychczas jednak niewiele zrobiono w celu określenia nadwrażliwości sensorycznej (np. allodynia) w tej populacji.

w większości przypadków badanie inner ear w MAV jest normalne, ale oczopląs pozycyjny niskiego poziomu jest bardzo powszechny (Polensek and Tusa, 2010). Zgadzamy się z tym — szczególnie czyste upbeating supine. Sądzimy również, że jest więcej downbeating w pozycji pionowej.

badanie słuchu w MAV jest na ogół normalne, ale w naszej dużej populacji klinik MAV czasami widzimy obustronne zmniejszenie słuchu przy niskich częstotliwościach. Przypomina wczesną chorobę Meniere ’ a, ale jest obustronna.

przy testowaniu foteli obrotowych często występuje zwiększona stała czasowa VOR (Jeong et al, 2010). Nie zauważyliśmy tego u naszych pacjentów i mamy wątpliwości, że jest to prawda. Ci sami autorzy uważali również, że były wyższe niż normalne wyniki wrażliwości na ruch (wydaje się rozsądne), a często (21%), wypaczone oczopląs potrząsający głową (jesteśmy wątpliwi). Ponieważ pHSN jest nietypowe w innych zespołach, znalezienie go u pacjenta, który w przeciwnym razie spełnia kryteria migreny jest pomocne.

Panichi i wsp. (2015) zasugerowali, że nierównowaga wywołana stymulacją optokinetyczną była większa u 15 pacjentów z migreną przedsionkową. To jest zbyt niskie „n”, aby być pomocnym.

zespoły MAV

migrena bez aury (około 80%) i migrena z aurą (około 15-20%) są najbardziej rozpowszechnionymi formami migreny, a także są najbardziej rozpowszechnionymi rodzajami migreny związanymi z zawrotami głowy i zawrotami głowy. Objawy obejmują prawdziwe zawroty głowy z lub bez nudności i wymioty, i nietolerancja ruchu. Ból głowy jest zwykle, ale nie jest wymagany(patrz poniżej). Objawy słuchowe są częste, ale zwykle obustronne (patrz poniżej).

wzmocnienie sensoryczne jest bardzo powszechne —

Hiperakustyka jest powszechna w migrenie, która może odróżniać ją od większości zaburzeń ucha. Często występuje również wrażliwość na światło (światłowstręt). Światłowstręt nie jest jednak specyficzny dla migreny i może również towarzyszyć imitatorom migreny, takim jak zapalenie opon mózgowych i imitatorom zawrotów głowy, takim jak zespół Cogana. Inne amplifikacje sensoryczne, które są powszechne u osób z migreną obejmują allodynia (ból z bodźców, które nie są bolesne u większości ludzi), wrażliwość na zmiany pogody, wrażliwość na ruch i wrażliwość na leki.

gdy pacjenci są poddawani ostrym badaniom, gdy są zawrotni, zwykle występuje minimalny oczopląs lub nie występuje spontaniczny. Zapewnia to cechę różniącą się od większości obwodowych zespołów przedsionkowych. Gdy oczopląs jest obecny, często jest skierowany pionowo (np. upbeating lub downbeating). Pionowo skierowany oczopląs spontaniczny jest nietypowy w innych kontekstach, zapewniając inny punkt różnicowy.

czas. Cutrer i Baloh (1992) odkryli bimodalny rozkład czasu trwania zawrotów głowy z 31% osób z zaklęciami, które zwykle trwały od kilku minut do 2 godzin, a 49% z zaklęciami, które trwały dłużej niż 24 godziny. Objawy trwające miesiące są możliwe (Waterson, 2004). Dlatego przez czas trwania, te epizody mogą być mylone z tymi z powodu BPPV, Menieres, a nawet przedsionkowego zapalenia nerwu.

chociaż migreny są zwykle epizodyczne, mogą być również przewlekłe. Przewlekła migrena jest najcięższym ze wszystkich zespołów migrenowych. bóle głowy występują średnio 15 dni / miesiąc. Każdego roku około 2,5% osób z epizodyczną migreną rozwija przewlekłą migrenę (Manack et al, 2011). W naszej praktyce w Chicago spotykamy wiele osób, które są niezwykle wrażliwe na ruch, mają wrażliwość wizualną i dźwiękową, trwającą miesiące ! Osoby te zwykle reagują na leki zapobiegające migrenie. Inni zgłaszali podobnych pacjentów z przewlekłymi objawami, nawet z nielicznymi bólami głowy (np. Waterson, 2004)

***** należy pamiętać, że ból głowy nie jest wymagany do postawienia diagnozy MAV.

podobnie jak w przypadku migreny, czasami aura może wystąpić bez bólu głowy (Migrena acephalgiczna), wynika również, że zawroty głowy mogą wystąpić bez bólu głowy. Przykłady są następujące:

łagodne nawracające zawroty głowy u dorosłych (BRV)

zasadniczo skrajna Aura migrenowa bez bólu głowy została opisana po raz pierwszy przez Slatera (1979), ale jego obserwacje zostały potwierdzone przez innych (np. Lee et al, 2002; Cha et al, 2009). Bardziej szczegółowe omówienie BRV znajduje się tutaj.

migrena Bazylejska lub migrena tętnicy bazylejskiej (BAM )

migrena Bazylejska, znana również jako zespół Bickerstaffa(1961), składa się z dwóch lub więcej objawów (zawroty głowy, szumy uszne, osłabienie słuchu, ataksja, dyzartria, objawy wzrokowe w obu przypadkach pola połowicze obu oczu, podwójne widzenie, obustronne parestezje lub niedowłady, zmniejszone Loc), a następnie pulsujący ból głowy. Zawroty głowy zazwyczaj trwa od 5 minut do jednej godziny. W praktyce autora typowym pacjentem jest kobieta w wieku około 35 lat, która atakuje zawroty głowy połączone z bólem głowy. Historia rodziny jest często pozytywna. W różnicowej są TIAs i napadowe zaburzenia przedsionkowe towarzyszy ból głowy. Niektórzy pacjenci stają dyzartrii podczas ataków, slur ich mowy, a nawet stają się nieprzytomni. To bardzo upośledzające.

pacjenci zwykle reagują na zwykłe leki profilaktyczne migreny. Jednak BAM może być bardzo upośledzający i u osób, które nie reagują na najczęstszych podejrzanych, często kończy się próbowaniem dużego asortymentu profilaktyki. U naszych najgorszych pacjentów uważamy, że najlepiej radzą sobie z blokerami dopaminy (takimi jak flunarazyna). Często łączymy to również z wenlafaksyną, propranololem, topiramatem, a czasem memantyną. W przypadku aborcji czasami używamy kropli cambia (diklofenak) lub haloperidol. Innymi słowy, wszystko oprócz zlewu kuchennego, zwykle w tym bloker dopaminy. Wynika to z ekstremalnego nasilenia objawów tych pacjentów, które mogą przypominać drgawki lub udary. Istnieje pewne nakładanie się u tych pacjentów z migreną połowiczną.

objawy słuchowe w BAM są rzadkie w porównaniu z objawami przedsionkowymi (Battista, 2004), ale mimo to istnieją dobre dowody na to, że dochodzi do utraty słuchu i szumu w uszach. Olsson (1991) w badaniu z udziałem 50 pacjentów z migreną bazylejską (która jest rzadka) udokumentował zmienny niedosłuch odbiorczy o niskim tonie u ponad 50% pacjentów, a około 50% pacjentów zauważyło zmianę słuchu bezpośrednio przed migrenowymi bólami głowy. Virre i Baloh (1996) sugerują, że nagła utrata słuchu może być również spowodowana migreną. Ubytek słuchu w migrenie rzadko postępuje (Battista, 2004). W formalnych testach czynności słuchowych u osób z migreną występują jedynie niewielkie zmiany, które nie mają znaczenia (Hamed i wsp., 2011).

szumy uszne są również powszechne w migrenie (Kayan and Hood, 1984; Olsson, 1991). Ponieważ formalne kryteria choroby Menielesa (audiometrycznie udokumentowany ubytek słuchu (nie wahania), epizodyczny szum w uszach i / lub pełnia, epizodyczne zawroty głowy) są podzbiorem udokumentowanego spektrum migreny bazylejskiej, istnieje możliwość wieloznaczności diagnostycznej (Harker, 1996). Boismier i Disher poinformowali, że 6% z 770 pacjentów, u których wystąpiły zawroty głowy, znalazło się w niejednoznacznej sytuacji diagnostycznej między migreną a Meniere ’ em (2002). Gdy ból głowy nie jest widoczny, cechy takie jak obustronne wahania słuchu (według Harkera (1996) objawy słuchowe rzadko są jednostronne), historia rodzinna migreny i zaostrzenia okołomiesiączkowe są używane do decydowania, czy Menieres lub migrena jest bardziej prawdopodobną diagnozą.

łagodne napadowe zawroty głowy w dzieciństwie

jest to zaburzenie o niepewnym pochodzeniu, prawdopodobnie migrenowe. Jego inicjały (BPV) są łatwo mylone z tymi łagodnymi napadowymi pozycyjnymi zawrotami głowy (BPPV), ale nie jest to spowodowane tymi samymi mechanizmami. To zaburzenie składa się z zaklęć zawroty głowy i disequlibrium bez utraty słuchu lub szumu w uszach (Basser, 1964). Większość zgłoszonych przypadków występuje między 1 A 4 rokiem życia, ale zespół ten wydaje się nie do odróżnienia od łagodnych nawracających zawrotów głowy (BRV, patrz poniżej) u dorosłych, który jest obecnie przypisywany do migreny lub tak zwanych „przedsionkowych Menieres”, który jest również przypisywany do migreny. Diagnostyka różnicowa obejmuje chorobę Menielesa, padaczkę przedsionkową, przetokę perylimfatyczną, guzy tylnego dołu i zaburzenia psychogenne.

innym mylącym akronimem, który brzmi nieco jak BPPV, jest „PPPD”. Kiedy mówisz pacjentowi, że ma „PPPD”, brzmi to dla niego nieco jak „BPPV”, ponieważ wszystkie 4 litery mają dźwięk „e”. PPPD faktycznie jest akronimem dla diagnozy psychiatrycznej, „uporczywe postawy percepcyjne zawroty głowy”.

Cykliczne wymioty

jest to bardzo niepokojące zaburzenie, w którym osoby nagle rozwijają wymioty, na ogół bez bólu głowy lub objawów słuchu. Zwykle reaguje na leki zapobiegające migrenie. Zawroty głowy są powszechne (zwłaszcza pozycyjne przypominające boczny kanał BPPV). Pokrywa się z migreną i Menierami, ale praktycznie z definicji nie ma bólu głowy ani utraty słuchu (gdyby tak było, nie nazywałoby się to cyklicznymi wymiotami-nazywałoby się to migreną lub menierami). Więcej na tej stronie.

zespoły rodzinne:

niedawno zgłoszono rodzinną westybulopatię, myląco nazywaną rodzinnymi łagodnymi nawracającymi zawrotami głowy (BRV) składającymi się z epizodycznych zawrotów głowy z migrenowym bólem głowy lub bez niego. Prawdopodobnie istnieją zarówno formy rodzinne, jak i niefamilialne-fBRV i BRV. Forma nierodzinna jest czasami nazywana również nawracającym zapaleniem nerwu przedsionkowego, a także przedsionkowym menieres. W obecnym wieku badań VHIT łatwo jest odróżnić zapalenie nerwu przedsionkowego od BRV na podstawie obiektywnych kryteriów. Vestibular meniere ’ S jednak nadal czeka na badanie diagnostyczne (być może MRI dla hydrops).

badanie przedsionkowe w formie rodzinnej może udokumentować głęboką obustronną utratę przedsionkową. Zespół rodzinny reaguje na acetazolamid (Baloh i wsp., 1994). Nie jest związany z mutacją genu kanału wapniowego (Oh et al, 2001). Również zgłaszane przez Baloh i współpracownicy, forma istnieje epizodyczne zawroty głowy i drżenie samoistne. Ta forma reaguje również na acetazolamid. (Baloh et al, 1996). Rodzinna migrena hemiplegiczna została powiązana z mutacjami w genie kanału wapniowego (Ophoff i wsp., 1996). Podobnie może występować francusko-kanadyjski zespół przerywanej ataksji. Chociaż nie zidentyfikowano mutacji w wspólnej postaci migreny, kanały wapniowe mogą być funkcjonalnie upośledzone przez subtelne zmiany genów, takie jak polimorfizmy.

Przeciwciała antyfosfolipidowe. Istnieją doniesienia, że osoby z ciężkimi migrenowymi bólami głowy są bardziej narażone na Przeciwciała antyfosfolipidowe. Z doświadczeń autorów wynika, że u tych pacjentów może wystąpić przemijająca monokularowa utrata wzroku, a u niektórych występują również marnotrawstwo płodu i skomplikowane migreny, a także wysypka Siateczkowa na nogach. (Donders et al, 1998). Ostatni autorzy sugerują, że związek migreny z APA nie jest prawidłowy.

leczenie MAV.

w leczeniu migreny w ogóle patrz ta strona. Tutaj podany jest schemat blokowy. Ze względu na możliwość poważnego urazu związanego z zawrotami głowy, zapobieganie jest zalecane leczenie dla większości typów MAV. Eliminacja dietetycznych wyzwalaczy i profilaktyczne leczenie lekami są najczęściej stosowane. Początkowo pacjenci powinni powstrzymywać się od żywności, takiej jak czekolada, mocny ser, alkohol (zwłaszcza czerwone Wino) i preparaty zawierające MSG (takie jak sos ostrygowy). Proponujemy również suplementy magnezu (500 mg / dzień).

Jeśli to się nie powiedzie, po miesiącu pacjenci rozpoczynają przyjmowanie jednego z następujących leków: topiramatu, werapamilu, długo działającego beta-adrenolityku, takiego jak długo działający propranolol, lub leków przeciwdepresyjnych, takich jak amitryptylina lub wenlafaksyna, w zależności od płci i sytuacji medycznej. Werapamil i amitryptylina są szczególnie przydatne ze względu na ich właściwości antycholinergiczne może pomóc kontrolować zawroty głowy niezależnie od tego, czy są one przydatne dla migreny per se. Wenlafaksyna jest szczególnie przydatnym lekiem na migrenę przedsionkową (Salviz i wsp., 2015).

• Akdal G, Baykan B, Ertaş m, Zarifoğlu m, Karli N, Saip S, Siva A. badanie populacyjne objawów przedsionkowych u migrenowców. Acta Otolaryngol. 2015 May; 135(5): 435-9. doi: 10.3109 / 00016489.2014.969382. Epub 2015 Luty 9.
• Akdal G, Aynur O, Ergor G. występowanie objawów przedsionkowych w migrenie lub napięciowym bólu głowy. J. Vestibular Rese 23 (2013) 101-106
• Baloh RW, Jacobson KJ, Fife T. Familial Vestibulopathy: a new dominantly dziedziczone syndrome. Neurologia 1994: 40:20-25
• Baloh RW, Foster CA, Yue Q, Nelson SF. Rodzinna migrena z zawrotami głowy i drżeniem samoistnym. Neurologia 1996l46(2), 458-60
• Basser LS. Łagodne napadowe zawroty głowy dzieciństwa: różne zapalenie nerwu przedsionkowego. Brain 87:141-152, 1964
• Barabas G, Matthews WS, Ferrari M. migrena dziecięca i choroba lokomocyjna. Pediatrics 72: 188-190, 1983
• Battista R. wyniki audiometryczne pacjentów z migrenowymi zawrotami głowy. Otol and Neurol 25: 987-992, 2004
• Bickerstaff ER. Migrena tętnicy podstawnej. Lancet 1: 15, 1961
• Bille BS. Migrena u dzieci w wieku szkolnym. Acta padeiatr 51:1, 1962
• Bikhazi P, Jackson C, Ruckenstein MJ. Skuteczność leczenia przeciwmigrenowego w leczeniu migrenowych zawrotów głowy. Am J Otol 18: 350354,1997
• Boismier TE, Disher MJ. Spontaniczne zawroty głowy i bóle głowy: endoliphatic hydrops czy migrena ? ENT Vol 80, #12, 881-885, 2002
• Brantberg, K. and R. W. Baloh (2011). „Podobieństwo ataków zawrotów głowy z powodu choroby Meniere’ a i łagodnych nawracających zawrotów głowy, zarówno z migreną, jak i bez niej.”Acta Otolaryngol 131(7): 722-727.
• Cass, SP, Furman JM, Ankerstjerne, JK. Zaburzenia przedsionkowe związane z migreną. Ann Otol Rhinol Laryngol 106: 182-89, 1997
• Cutrer FM, Baloh RW. Migrena związane zawroty głowy. Ból głowy 32: 300-304, 1992
• Donders RCJM i inni. Przemijająca ślepota monokularowa i Przeciwciała antyfosfolipidowe w rumieniowatości układowej tocznia układowego. Neurologia 1998:51: 535-540
• Eadie MJ. Niektóre aspekty epizodycznych zawrotów głowy. Med J. Australia 2:453, 1960
• Hamed SA, Youssef AH, Elattar AM. Ocena dróg ślimakowych i słuchowych u pacjentów z migreną. Am J Otolaryngol. 2011 Lis 29
• Harker LA. Zawroty głowy związane z migreną w zaburzeniach układu przedsionkowego (ed. Baloh, Halmagyi, 1996) Oxford.
• Gupta VK. Związane z migreną niedociśnienie i zapalenie zwojów autonomicznego układu nerwowego. Letter in Neurology, 1997, 49, 1186
• Headache Classification Committee of the International Headache, S. (2013). „The International Classification of Headache Disorders, 3rd edition (wersja beta).”Cephalalgia 33 (9): 629-808.
• Ishiyama a, Jacobson KM, Baloh RW. Migrena i łagodne pozycyjne zawroty głowy. Ann Otol Rhinol Laryngol. 2000;109:377-380
• Johnson GD. Postępowanie medyczne w przypadku migrenowych zawrotów głowy i zawrotów głowy. Laryngoskop, 108 (Suppl 85):1-28, 1998
• Kayan a, Hood JD. Neuro-otologiczne objawy migreny. Brain 107:1123, 1984
• Kuritzky a, Toglias UJ, Thomas D. Vestibular function in migrena. Ból głowy 21:110-112, 1981
• Kuritsky a, Ziegler D, Hassanein R. zawroty głowy, choroba lokomocyjna i migrena. Headache 21, 227-231, 1981
• Lee H et al. Migrena i pojedyncze nawracające zawroty głowy o nieznanej przyczynie. Neurol Res 2002; 24: 663-665
• LELIEVER WC, Fryzjer HO. Nawracająca westybulopatia. Laryngoskop 1981:91: 1-6
• Lipton RB i inni. Migrena w Stanach Zjednoczonych. Epidemiologia i wzorce korzystania z opieki zdrowotnej. Neurology 2002: 58: 885-894
• Manback a, Buse DC, Serrano D, Turkel CC, Lipton RB. Wskaźniki, predyktory i konsekwencje remisji z przewlekłej migreny do epizodycznej migreny. Neurology 2011; 76:711-718
• Neuhauser, H. K., A. Radtke, M. von Brevern, et al. (2006). „Migrenowe zawroty głowy: występowanie i wpływ na jakość życia.”Neurology67(6): 1028-33.
• Och Ak i inni. Rodzinne nawracające zawroty głowy. Am J. Medical Genetics 100:287-291, 2001
• Olsson JE. Wyniki neurotologiczne w migrenie bazalnej. Laryngoskop 101: 1-41, 1991
• Ophoff RA i inni. Rodzinna migrena hemiplegiczna i epizodyczna ataksja typu 2 są spowodowane mutacjami w genie kanału Ca2+ cacnl1a4. Cell 1996;87; 543-552
• Panichi R, Cipriani L, Sarchielli P, Di Mauro M, Pettorossi V, Ricci G, Faralli M. zaburzenia kontroli równowagi wywołane po OKS u pacjentów z migreną przedsionkową: marker międzykrytyczny. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2015 Sep;272(9):2275-82.
• Polensek, S. H. and R. J. Tusa (2010). „Oczopląs podczas napadów migreny przedsionkowej: pomoc w diagnozie.”Audiol Neurootol 15(4): 241-246.
• Radke a, Lempert T, Gresty MA i inni. Migrena i choroba Meniere ’ a: czy istnieje związek ? Neurology 59, 11, 1700-1704, 2002
• Rassekh CH, Harker LA. Występowanie migreny w chorobie Meniere ’ a. Laryngoskop 102: 135-8, 1992
• Reploeg MD, Goebel JA. Zawroty głowy związane z migreną: charakterystyka pacjenta i opcje postępowania. Otol Neurotol 23:364-371, 2002
• Russell MB, Olesen J. A nosographic analysis of the migrena Aura in a general population. Mózg 199:119 355-361 (około 15-20% migren to aura
• Salviz, M., et al. (2015). „Propranolol i wenlafaksyna w profilaktyce migreny przedsionkowej: randomizowane, kontrolowane badanie.”Laryngoskop.
• Savundra PA, Carroll JD, Davies RA, Luxon LM. Zawroty głowy związane z migreną. Cephalgia 17 (4) 505-510, 1997
• Schreiber CP i inni. Częstość występowania migreny u pacjentów z samodzielnie zgłaszanym lub rozpoznanym przez lekarza „zatokowym” bólem głowy w wywiadzie. Arch Int Med. 2004: 164: 1769-1772
• Selby G, Lance jw. Obserwacje 500 przypadków migreny i pokrewnych zaburzeń naczyniowych. J. Neurol Neurosurg Psych 23:23, 1960
• Slater R. łagodne nawracające zawroty głowy. J Neurol Neurosurg Psych 42: 363, 1979
• Stewart WF, Shechter A, Rasmussen BK. Występowanie migreny. Przegląd badań populacyjnych. Neurology 44 (suppl 4) S17-S23, 1994
• Tusa RJ. Diagnostyka i leczenie zaburzeń Neurotologicznych spowodowanych migreną., ICS Medical Report, July 1999
• Uneri a (2004). Migrena i łagodne napadowe zawroty głowy w pozycji: wyniki badania z udziałem 476 pacjentów. ENT journal Dec 2004, 83, 12, 814-815.
• Virre ES, Baloh RW. Migrena jako przyczyna nagłej utraty słuchu. Ból głowy. 36(1):24-8, 1996
• Waterston J. przewlekłe migrenowe zawroty głowy. J. Clin Neurosci (2004) 11(4) 384-388
• Wladislavosky-Waserman P, Facer G, et al. Meniere ’ s disease: a 30-year epidemiological and clinical study in Rochester, MN, 1951-1980. Laryngoskop 94: 1098-1102, 1996

adaptacja z wykładu wygłoszonego na seminarium „ostatnie postępy w leczeniu zawrotów głowy”, American Academy of Neurology, 1997 i „migrena Vs Meniere 's”, na spotkaniu American Academy of Otolaryngology, 1999-2001.