merkantylizm
merkantylizm, teoria i praktyka ekonomiczna powszechna w Europie od XVI do XVIII wieku, która promowała rządową regulację gospodarki narodowej w celu zwiększenia władzy państwowej kosztem rywalizujących ze sobą potęg narodowych. Był on ekonomicznym odpowiednikiem absolutyzmu politycznego. Jego XVII-wieczni publicyści—przede wszystkim Thomas Mun w Anglii, Jean-Baptiste Colbert we Francji i Antonio Serra we Włoszech—nigdy jednak nie używali tego terminu; został on nadany przez szkockiego ekonomistę Adama Smitha w jego Wealth of Nations (1776).
Giraudon/Art Resource, New York
Courtesy of the Scottish National Portrait Gallery, Edinburgh
What is mercantilism?
- merkantylizm jest praktyką ekonomiczną, dzięki której rządy wykorzystywały swoje gospodarki do wzmocnienia władzy państwowej kosztem innych krajów.
- rządy dążyły do zapewnienia, że eksport przewyższa import i do gromadzenia bogactwa w postaci kruszców (głównie złota i srebra).
- w merkantylizmie bogactwo jest postrzegane jako skończone, a handel jako gra o sumie zerowej.
- merkantylizm był powszechnym systemem gospodarczym w świecie zachodnim od XVI do XVIII wieku.
które kraje praktykowały merkantylizm?
głównymi krajami stosującymi merkantylizm były kraje Europy Zachodniej—Francja, Hiszpania, Portugalia, Włochy i Wielka Brytania, a także Niemcy i Holandia. Ponieważ kolonie były uważane za istniejące dla dobra swoich krajów macierzystych, skolonizowane części Ameryki Północnej, Ameryki Południowej i Afryki były mimowolnie zaangażowane w merkantylizm i musiały sprzedawać surowce tylko swoim kolonizatorom, a kupować gotowe towary tylko od swoich krajów macierzystych.
jakie były skutki merkantylizmu?
- merkantylizm doprowadził do powstania monopolistycznych firm handlowych, takich jak East India Company i francuska East India Company.
- ograniczenia dotyczące miejsca zakupu wyrobów gotowych doprowadziły w wielu przypadkach do uciążliwych wysokich cen tych towarów.
- rywalizacja handlowa prowadziła również do rywalizacji militarnej, zwłaszcza podczas wojen angielsko-Holenderskich.
- koloniści pragnący obejść ograniczenia handlowe narzucone przez merkantylizm uciekali się do powszechnego przemytu.
- ograniczenia merkantylizmu były przyczyną tarć między Wielką Brytanią a jej amerykańskimi koloniami i prawdopodobnie były jednym z elementów, które doprowadziły do rewolucji amerykańskiej.
merkantylizm zawierał wiele wzajemnie powiązanych zasad. Metale szlachetne, takie jak złoto i srebro, były uważane za niezbędne do bogactwa narodu. Jeśli naród nie posiadał kopalń lub nie miał do nich dostępu, metale szlachetne powinny być pozyskiwane w handlu. Uważano, że bilans handlowy musi być „korzystny”, co oznacza nadwyżkę eksportu nad importem. Dobra kolonialne powinny służyć jako rynki eksportowe i jako dostawcy surowców do kraju macierzystego. Produkcja była zakazana w koloniach, a cały handel między kolonią a krajem macierzystym był uważany za monopol kraju macierzystego.
silny naród, zgodnie z teorią, miał mieć dużą populację, gdyż duża populacja zapewniałaby zaopatrzenie w siłę roboczą, rynek i żołnierzy. Ludzkie pragnienia miały być zminimalizowane, zwłaszcza w przypadku importowanych dóbr luksusowych, ponieważ wysysały one z cennej wymiany zagranicznej. Prawo Sumptuary (wpływające na żywność i narkotyki) miało być uchwalone, aby upewnić się, że pragnienia są utrzymywane na niskim poziomie. Oszczędność, oszczędzanie, a nawet parsimonia były uważane za cnoty, ponieważ tylko tymi środkami można było stworzyć kapitał. W efekcie merkantylizm zapewniał sprzyjający klimat dla wczesnego rozwoju kapitalizmu, z jego obietnicami zysku.
później merkantylizm był ostro krytykowany. Zwolennicy laissez-faire twierdzili, że tak naprawdę nie ma różnicy między handlem krajowym i zagranicznym i że cały handel był korzystny zarówno dla przedsiębiorcy, jak i dla społeczeństwa. Utrzymywali również, że ilość pieniędzy lub skarbów potrzebnych państwu będzie automatycznie dostosowywana i że pieniądze, jak każdy inny towar, mogą istnieć w nadmiarze. Zaprzeczali idei, że naród może się wzbogacić tylko kosztem innego i argumentowali, że handel jest w rzeczywistości dwukierunkową ulicą. Laissez-faire, podobnie jak merkantylizm, był kwestionowany przez inne idee ekonomiczne.
Leave a Reply