Mark Hoppus
pochodzenie i wczesne życiaedit
Mark Hoppus urodził się w Ridgecrest w Kalifornii 15 marca 1972 roku, jako syn Kerry Wernz i George ’ a „Tex” Hoppusa (ur. 1947). Ridgecrest to małe miasteczko na pustyni kalifornijskiej, składające się głównie z tego, co Hoppus później opisał jako „geniuszy, naukowców, fizyków, a następnie po prostu kompletnych nawleczonych ćpunów”. Pradziadkowie hoppusa, Aaron i Lempi Orrenmaa, wyemigrowali do USA. z Laihii. Jego ojciec, podobnie jak wielu w Ridgecrest, pracował dla Departamentu Obrony USA, projektując pociski i bomby dla centrum testowego Marynarki Wojennej miasta. Hoppus opisuje siebie jako „dość łagodnego”, dopóki jego rodzice nie rozwiedli się, gdy miał osiem lat, co miało na niego” drastyczny, niepokojący wpływ”. „Kiedy moi rodzice się kłócili, to zawsze było za zamkniętymi drzwiami. Pamiętam, jak siedziałam przed pokojem rodziców, gdy miałam siedem lat, słysząc przytępiony głos gniewu za drzwiami. Bardzo mnie to zdenerwowało.”Po tych wydarzeniach spędził dwa lata w domach swoich rodziców z siostrą Anną, dopóki on i jego ojciec nie przenieśli się do Monterey. Jego ojciec często wyjeżdżał na studia podyplomowe. Później opisywał swoje dzieciństwo jako samotne, zauważając, że ” żyłem sam w piątej klasie. Jego ojciec zapoznał go z muzyką Beatlesów, Eltona Johna i Billy ’ ego Joela.
Hoppus opisuje siebie jako „dość prostego” do czasów gimnazjum, kiedy to zaczął jeździć na deskorolce i słuchać punk rocka. Mieszkał w Fairfax w stanie Wirginia (Przedmieście Waszyngtonu).) podczas wczesnych lat szkolnych i uczęszczał do Annandale High School podczas drugiego roku, w którym to czasie otrzymał swoją pierwszą gitarę basową i wziął udział w swoim pierwszym koncercie: They Might Be Giants at the 9: 30 Club na krótko przed jego szesnastymi urodzinami, 4 marca 1988. „Nie wiedziałem, gdzie powinienem stać ani co robić, więc wraz z przyjaciółmi kupiliśmy mentolowe papierosy i po raz pierwszy zapaliliśmy i staraliśmy się wyglądać tak fajnie, jak tylko mogliśmy. – Pewnie wyglądaliśmy jak idioci-przypomniał sobie Hoppus. Hoppus otrzymał swój pierwszy bas (Mako) w prezencie od ojca, zakupiony w lokalnym sklepie muzycznym w Annandale. Zarobił pieniądze na zestaw wzmacniaczy, pomagając mu pomalować dom. Hoppus nigdy nie brał lekcji gry na basie, zamiast tego uczył się grać w takich zespołach jak The Descendents, The Cure i Bad Religion. Hoppus zauważył, że” Silly Girl „zespołu The Descendents to” piosenka, która sprawiła, że zakochałem się w muzyce punk rockowej, która zmieniła moje życie na zawsze.”Podobnie, Hoppus pożyczył kasetową wersję The Cure’ s Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me od przyjaciółki Wendy Franklin latem po gimnazjum i został nagrany z „Just Like Heaven”.
—Hoppus w okresie dojrzewania
Hoppus zaczął ubierać się jak frontman Robert Smith, zakładając eyeliner i „od czasu do czasu jasnoczerwoną szminkę” do swoich klas szkolnych („to wszystko przeszło niezmiernie dobrze z wykładowcami i pracownikami w małym pustynnym miasteczku, w którym dorastałem”, zauważył Hoppus w 2009 roku). Na początku swojego pierwszego roku, Hoppus zyskał pocieszenie dzięki muzyce zarówno The Cure, jak i The Smiths. Hoppus grał sam i śpiewał w zespole Pier 69, głównie coverując piosenki The Cure, a także nagrał demo na żywo z grupą The Attic Children w 1988, zawierające covery piosenek The Cure. Hoppus powrócił do Ridgecrest w 1989 roku, kończąc szkołę średnią w Burroughs High School. W młodości przyjaciel Hoppusa kradł matce samochód w środku nocy i podnosił Hoppusa; obaj wymykali się na pustynię i palili drzewa i wszelkie przedmioty, które mogli znaleźć.Po ukończeniu Burroughs High School w 1990 roku, zaczął grać w zespole o nazwie All Things, który założył z dwoma przyjaciółmi, coverując piosenki Descendents, Social Distortion i Bad Religion, a także pisząc oryginalne punkowe numery. Grupa występowała głównie na przyjęciach przyjaciół i ogniskach, a kiedyś grała w Oasis, lokalnym lokalu muzycznym. Hoppus opuścił Ridgecrest latem 1992, aby uczęszczać na studia i dostać pracę w lokalnym sklepie muzycznym w San Diego. Hoppus kontynuował występy z All Things, powracając w weekendy. W końcu menedżer Hoppusa zaczął podejrzewać jego weekendowe zajęcia (Hoppus powiedział mu, że pracuje z upośledzonymi umysłowo dziećmi w Ridgecrest) i odmówił urlopu w weekendy. Jego „krótkotrwała próba” w college ’ u, studiując na California State University w San Marcos, obracała się wokół planów zostania nauczycielem języka angielskiego. Wspomina, że „nienawidził” college ’ u, a jego rozumowanie za zostaniem nauczycielem wiązało się z reformą edukacyjną. Odszedł z zespołu na początku lat 90.po tym, jak „things began to take off with Blink-182” i mieszkał z matką przez wiele wczesnych lat istnienia zespołu. Hoppus opisuje swoją matkę jako zawsze wspierającą w jego decyzjach, aby rzucić studia i trasę koncertową z Blink-182; jednak opisuje swojego ojca jako „bardziej realistycznego, powiedział,” mieć coś do zarzucenia.””Jestem naprawdę szczęśliwy, że moja mama zawsze całkowicie mnie wspierała, nawet do tego stopnia, że rzuciłem studia i mieszkałem w jej domu przez pięć lat, zanim nasz zespół zaczął łapać”, powiedział Hoppus.
Początki kariery muzycznej
Po przeprowadzce do San Diego latem 1994 roku w 1992 roku Hoppus ponownie spotkał się ze swoją siostrą Anne hoppus, z którą wyraził chęć bycia w zespole. Anne uczęszczała do Rancho Bernardo High School, a latem zaprzyjaźniła się z nowym uczniem Tomem DeLonge. W sierpniu 1992 roku Anne przedstawiła te dwa elementy, a Hoppus i DeLonge natychmiast zaczęli wykonywać muzykę w garażu DeLonge. Aby zaimponować DeLonge 'owi, Hoppus wspiął się na szczyt latarni przed domem DeLonge’ a – jednak złamał obie kostki w drodze w dół, co spowodowało, że przez następne kilka tygodni był o kulach. DeLonge wspominał to spotkanie w 2000 roku: „kiedy po raz pierwszy spotkałem Marka, biegaliśmy nago, robiąc dziwne rzeczy. Jeździliśmy na deskorolce do późnych godzin porannych, antagonizując ochroniarzy i zawsze dobrze się bawiliśmy.”DeLonge zwerbował starego przyjaciela Scotta Raynora ze swoich czasów w Poway, aby został perkusistą nowego zespołu o nazwie blink.
Hoppus i jego dziewczyna w tym czasie mieszkali w mieszkaniu w piwnicy, ledwo zbierając fundusze na opłacenie czynszu. Mając pieniądze w oszczędnościach, Hoppus kupił swój pierwszy profesjonalny sprzęt: nowy wzmacniacz i obudowę basową. Wrócił do domu, a jego dziewczyna zaczęła się z nim kłócić, zła, że wydał pieniądze na coś, czego nie potrzebują. – Mówiłem jej tylko, że to jest dla mnie ważne, to jest moje życie-wspominał Hoppus. Zażądała od niego dokonania wyboru między zespołem a nią, co spowodowało, że Hoppus opuścił zespół wkrótce po utworzeniu. Wkrótce potem DeLonge powiedział Hoppusowi, że pożyczył od przyjaciela magnetofon z czterema utworami i przygotowywał się do nagrania kasety demo, co skłoniło Hoppusa do zerwania z dziewczyną i powrotu do zespołu. Flyswatter-połączenie oryginalnych piosenek i punkowych coverów-został nagrany w sypialni Raynora i wylądował zespół ich pierwsze koncerty. Trzy kolejne dema zostały nagrane w 1993 roku, a zespół rozpoczął występy na żywo w lokalnym klubie SOMA, który zaalarmował lokalną niezależną wytwórnię Cargo Music. Cargo podpisał kontrakt z zespołem na zasadzie próbnej, a Hoppus był jedynym członkiem, który podpisał kontrakt, ponieważ DeLonge był wtedy w pracy, a Raynor był jeszcze nieletni. W tym czasie Hoppus mieszkał w domu w San Diego u swojej matki, gdzie zespół przygotowywał dema kasetowe, a cała rodzina składała wkładki kasetowe. Raynor, którego rodzice przeprowadzili się do Reno w stanie Nevada, został z Hoppusem latem 1994 roku.
pierwszy album Blink, Cheshire Cat (1995), był mocnym sprzedawcą dla niezależnego zespołu i stał się uznawany za kultowy na scenie skate punk. W 1995 roku zespół wyruszył w swoją pierwszą krajową trasę koncertową, która rozciągała się aż do wschodniego wybrzeża. Zespół zakupił własny van i wyruszył w trasę GoodTimes z Unwritten Law, Sprung Monkey i 7 Seconds. Zespół powoli budował młodych, oddanych naśladowców z nagraniami indie i niekończącą się serią występów oraz różnymi klubami i festiwalami. MCA Records podpisało kontrakt z zespołem w 1996 roku i będzie współdystrybutorem ich kolejnego wydawnictwa, the sophomore effort Dude Ranch. Hoppus napisał główny singiel płyty, „Dammit”, który stał się ogólnopolskim hitem radiowym rockowym, gdy zespół odbył trasę koncertową Vans Warped Tour.
Multiplatinum successEdit
Hoppus stawał się coraz bardziej samotny na tych trasach, nie mając żadnych znaczących innych, podczas gdy inni członkowie zespołu. Wyczerpujący harmonogram wywołał napięcia w zespole, który latem 1998 roku zwolnił Raynora w tajemniczych okolicznościach, nigdy do końca nie wyjaśnionych. Z nowym perkusistą Travisem Barkerem za zestawem, trio uderzyło w studio z producentem Jerrym Finnem i nagrało Enema of the State, co zapoczątkowało karierę zespołu, katapultując ich w „stratosferę muzyki pop” i umacniając ich jako największy pop punkowy akt epoki. Z płyty zostały wydane trzy single— „What’ s My Age Again?”, „All the Small Things”I” Adam 's Song” —które przeszły do formatu radiowego Top 40 i odniosły duży sukces komercyjny. Hoppus ożenił się w 2000 roku (patrz życie osobiste) tuż przed tym, jak zespół przygotował się do nagrania ich długo oczekiwanej kontynuacji, Take Off Your Pants and Jacket (2001). Hoppus poczuł się samozadowolony twórczo, ale DeLonge poczuł się inaczej, tworząc post-hardcorowy projekt poboczny Box Car Racer, aby eksperymentować z pomysłami, które uznał za nieodpowiednie dla blink.
Hoppus poczuł się zdradzony (Barker był również w Box Car Racer) i powstał rozdźwięk pomiędzy Hoppusem i DeLonge, który miał przenieść się w przyszłość zespołu. Kiedy zespół przegrupował się, aby nagrać kolejną płytę w 2003 roku, wszyscy członkowie stali się ojcami (lub, w przypadku Barkera, stają się jednym), a trio przyjęło mroczniejszy, bardziej „dojrzały” kierunek z ich bez tytułu piątym studyjnym albumem, wprowadzając eksperymentalne elementy do ich zwykłego pop punkowego brzmienia częściowo zainspirowanego Box Car Racer. Nierozwiązane uczucia z tego projektu pojawiły się pod koniec 2004 roku, kiedy zespół zaczął spierać się o swoją przyszłość i proces nagrywania. Rozpad blink-182 w lutym 2005 roku bardzo wpłynął na Hoppusa: „nie miałem pojęcia, co robić. Po tym jak blink zerwał, straciłem tożsamość i cel. Miałem ogromne poczucie pustki.”Hoppus zaczął pracować nad jeszcze mroczniejszymi, elektronicznymi demami z Barkerem w jego kuchni. Zajął się również produkcją, trafiając do studia ze ścieżką dźwiękową Motion City, aby nagrać Commit This to Memory (2005). W październiku 2005 roku Hoppus i Barker kupili studio (nazwane Opra Music), w którym połączyli pełny zespół, aby rozwinąć te elektroniczne dema, tworząc +44 ’ s When Your Heart Stops Beating (2006).
płyta, według wszystkich kont, sprzedawała się słabo i otrzymała mieszane recenzje w prasie muzycznej. Hoppus i Barker kontynuowali trasę koncertową Honda Civic Tour i rozpoczęli prace nad drugim albumem +44. W sierpniu 2008 roku śmierć przyjaciela i producenta Jerry ’ ego Finna głęboko wpłynęła na Hoppusa, który nazwał Finna dożywotnim przyjacielem i mentorem. W następnym miesiącu Barker i współpracownik Adam Goldstein (aka DJ AM), byli zamieszani w katastrofę lotniczą, w której zginęły cztery osoby, pozostawiając Barkera i Goldsteina jedynymi ocalałymi. Hoppus natychmiast wsiadł do samolotu do burn unit, A DeLonge ponownie połączył się z duetem w tragicznych okolicznościach. Kiedy zespół przegrupował się w studio na jeden dzień, przeszła nagłość zniknęła z bliską bezpośredniością. W odniesieniu do tych doświadczeń, Hoppus napisał: „wydarzenia z ostatnich dwóch miesięcy zastępują wszystko, co wydarzyło się wcześniej. Życie jest za krótkie.”W lutym 2009 roku oficjalna strona zespołu została zaktualizowana o oświadczenie:” mówiąc prościej, jesteśmy z powrotem. Mamy na myśli, naprawdę z powrotem. Kontynuujemy tam, gdzie skończyliśmy, a potem trochę. W studiu pisze i nagrywa nowy album. Przygotowuję się do kolejnego tournée po świecie. Przyjaźnie się zreformowały. 17 lat w naszej spuściźnie.”
ponowne spotkanie i ostatnie wydarzeniaedit
zespół ponownie połączył się muzycznie i emocjonalnie na reunion tour, ale nadal” na eggshells ” przez cały czas nagrywania ich comeback album. Opóźnienie nagrania było spowodowane sposobem, w jaki zespół zdecydował się pracować – w kawałkach, sam i razem, w dwóch kalifornijskich studiach – oprócz napiętych harmonogramów każdego członka. Zespół z trudem nagrywał żonglerkę indywidualnymi priorytetami; w przypadku Hoppusa, jego nowy program telewizyjny Hoppus on Music wymagał od niego lotu do Nowego Jorku raz w tygodniu. Hoppus przeprowadził się z rodziną do Londynu pod koniec procesu nagrywania, również komplikując sprawy. Comeback zespołu, Neighbourhoods (2011), zadebiutował w wytwórni high but undersold expectations, a Blink-182 rozstał się z Interscope Records w 2012 roku, stając się niezależnym dla ich następnego wydawnictwa, EP Dogs Eating Dogs.
zespół odbył trasę koncertową w Australii w lutym 2013 roku bez Barkera, który nie wziął udziału z powodu strachu przed lataniem (zastąpił go Brooks Wackerman z Bad Religion). Zespół odbył trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych we wrześniu 2013 roku, gdzie planowali rozpocząć pisanie piosenek na ich siódmy album studyjny. „Mamy nadzieję, że udamy się do studia w przyszłym roku, wydając album późną wiosną/wczesnym latem”, powiedział Hoppus Kerrang!. W międzyczasie Hoppus zaczął nagrywać piosenki z częstym inżynierem i producentem Chrisem Holmesem, które Duet planuje wydać pod koniec roku. „Prawdopodobnie mamy siedem lub osiem piosenek w różnych etapach realizacji”, zauważył Hoppus w sierpniu 2013 roku. „Wciąż nie wybrałem jeszcze nazwy; wciąż musimy to rozgryźć. To jak gitara zmieszana z elektroniką…. w tym momencie.”Hoppus podzieli się wokalem z Holmesem w utworach. 25 kwietnia 2014 roku Hoppus ogłosił za pośrednictwem Twittera nazwę zespołu jako Nothing and Nobody. Ich pierwszy album ma się ukazać w „niezbyt odległej przyszłości”.
w 2015 roku blink-182 zagrał trzy koncerty w Kalifornii. Wraz z odejściem Toma DeLonge ’ a z zespołu zastąpił Matt Skiba z Alkaline Trio. Po raz pierwszy Hoppus wystąpił pod nazwą „blink-182” bez Toma DeLonge ’ a u boku. Pokazy odbyły się 18, 20 i 22 marca. Hoppus później zatrudnił Skibę na pełny etat, a blink-182 nagrali z nim dwa albumy, 2016 „California” i 2019 „Nine”.
Hoppus kilkakrotnie występował w Emo Nite w Los Angeles w latach 2015-2017.
w lipcu 2013 roku Hoppus uruchomił własną linię ubrań Hi My Name is Mark (stylizowaną na „HiMyNameIsMark”).
Simple Creatures (2019-obecnie)Edit
24 stycznia 2019 roku Mark ogłosił, że wraz z Alexem Gaskarthem tworzy nową grupę o nazwie Simple Creatures. Debiutancki utwór zatytułowany „Drug” został wydany w styczniu, a następnie ich pierwsza EP, Strange Love, 29 marca 2019 roku. Ich druga EPka, Everything Opposite, została wydana 11 października 2019 roku.
Leave a Reply