opisano przypadek ogona u 2-tygodniowego niemowlęcia i podsumowano wyniki przeglądu 33 wcześniej zgłoszonych przypadków prawdziwych ogonów i pseudotails. Prawdziwy, lub trwały, szczątkowy ogon człowieka powstaje z najbardziej dystalnej pozostałości ogona embrionalnego. Zawiera tkankę tłuszczową i łączną, Centralne wiązki mięśni prążkowanych, naczynia krwionośne i nerwy i jest pokryta skórą. Brakuje kości, chrząstki, notochordu i rdzenia kręgowego. Prawdziwy ogon powstaje przez zatrzymanie struktur występujących normalnie w rozwoju płodu. Może mieć długość do 13 cm, może się poruszać i kurczyć i występuje dwa razy częściej u samców niż u samic. Prawdziwy ogon jest łatwo usuwany chirurgicznie, bez pozostałości efektów. Rzadko jest rodzinna. Pseudotails są różne zmiany mające wspólne występ lędźwiowo-krzyżowy i powierzchowne podobieństwo do uporczywych szczątkowych ogonów. Najczęstszą przyczyną pseudotail w serii dziesięciu przypadków uzyskanych z literatury było anomalne wydłużenie kręgów ogonowych. Dodatkowe zmiany obejmowały dwa tłuszczaki i po jednym z potworniaka, chondromegalii, glejaka i cienkiego, wydłużonego płodu pasożytniczego.