do tej pory wszystkie czasowniki, które napotkaliśmy, były w tak zwanym nastroju wskazującym. Jednak w łacinie występują trzy nastroje czasownika.

orientacyjny nastrój wyraża fakty.
imperatywny nastrój wyraża polecenia.
subjunctive wyraża element niepewności, często życzenie, pragnienie, wątpliwość lub nadzieję.

na przykład:

jestem szczęśliwy	orientacyjny
być szczęśliwy	imperatyw
chciałbym być szczęśliwy	subjunctive

podczas gdy inne współczesne języki, takie jak hiszpański i włoski, zachowały ten subjunctive nastrój, istnieje on we współczesnym angielskim tylko rzadko, głównie w starych zwrotach i mottach.

na przykład:

Requiescat in pace – May (S)HE rest in peace
Floreat Etona – Let Eton flourish

subjunctive istnieje w czterech czasach: teraźniejszym, niedoskonałym, doskonałym i nadprzyrodzonym. Występuje zarówno w głosie aktywnym, jak i biernym. Oprócz tego końcówki czasowników subjunctive mogą się zmieniać w zależności od koniugacji. Dlatego bardzo ważne jest, aby często korzystać z tabel gramatycznych, dopóki nie poznasz ich lepiej.

poręczna podpowiedź

dwa typowe, nieregularne czasowniki w końcówce to 'esse,’ -to be I 'posse’, -’to be able’ i warto poświęcić trochę czasu na przyjrzenie się formom, które przybierają w tabeli gramatycznej.

czasy aktywne

W nastroju subjunctive wszystkie czasy aktywne mają następujące zakończenia:

Latin	English
-m	I
-s	you (singular)
-t	he/she/it
-mus	we
-tis	you (plural)
-nt	they

Present tense

First conjugation

Remove ‘-are’ from the present infinitive, add ‘-e’ and then the relevant ending above.

For example:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

+ e + odpowiednia końcówka
voc + e + m = vocem – i może wywołać

drugą koniugację

usunąć „- re „z bezokolicznika teraźniejszego czasownika, aby uzyskać rdzeń, dodać „- A”, A Następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

habeo, habere, habui, habitum (2) aby mieć

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
habe + a + m = habeam – i może mieć

trzecia koniugacja

usunąć ’-ere’ z bezokolicznika teraźniejszego, aby uzyskać rdzeń, dodać ’-A’, A Następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

solvo, solvere, solvi, solutum (3) aby zapłacić

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
solv + a + m = solvam – i może zapłacić

czwarta koniugacja

Usuń „- re „z bezokolicznika teraźniejszego, aby uzyskać rdzeń, Dodaj „- a”, a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

scio, sciire, scivi, scitum (4)

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
sci + a + m = sciam – I may know

poręczna wskazówka

w czasie teraźniejszym subjunctive może być zauważony przez ’-e’ w pierwszej koniugacji, a ’-a’ w drugiej, trzeciej i czwartej.

Czas niedokonany

wszystkie koniugacje

dodają odpowiednie końcówki powyżej do formy bezokolicznika teraźniejszego czasownika.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

present bezokolicznik + odpowiednia końcówka
vocare + m = Vocarem – mogę wywołać

czas idealny

wszystkie koniugacje

Usuń ’-i’ z czasu doskonałego czasownika, aby uzyskać rdzeń ’-eri’, a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

rdzeń + eri + odpowiednia końcówka
vocav + eri+ m = vocaverim – mogłem wywołać

czas Spuperfect

wszystkie koniugacje

Dodaj ’-sse’ do doskonałego rdzenia czasownika (daje to doskonałą formę bezokolicznika), a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1)

doskonały rdzeń + SSE + odpowiednie zakończenie
vocavi + sse + m = vocavissem-mogłem nazwać

czasy pasywne

W nastroju subjunctive obecne i niedoskonałe czasy pasywne mają następujące zakończenia:

łaciński	angielski
-r	I
-RIS	ty (liczba pojedyncza)
-TUR	he/she/it
-MUR	my
-mini	ty (liczba mnoga)
-ntur	oni

czas teraźniejszy

pierwsza koniugacja

Usuń ’-Are’ z bezokolicznika teraźniejszego, aby uzyskać rdzeń, dodaj ’-e’, a następnie odpowiednią końcówkę powyżej.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

rdzeń + e + odpowiednia końcówka
voc + e + r = vocer – I można nazwać

druga koniugacja

Usuń ’-re’ z bezokolicznika teraźniejszego czasownika, aby uzyskać rdzeń, Dodaj ’-a’ do rdzenia, a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

habeo, habere, habui, habitum (2) aby mieć

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
habe + A + r = habear – i może być

trzecia koniugacja

Usuń ’-ere’ z bezokolicznika teraźniejszego, aby uzyskać rdzeń, Dodaj ’-a’, a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

solvo, solvere, solvi, solutum (3) aby zapłacić

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
solv + a + r = solvar – i może być wypłacona / przekazana jako pieniądze

czwarta koniugacja

Usuń „- re „z bezokolicznika teraźniejszego, aby uzyskać rdzeń, Dodaj „- a”, a następnie odpowiednie końcówki powyżej.

na przykład:

scio, scire, scivi, scitum (4)

rdzeń + a + odpowiednia końcówka
sci + a + r = sciar – I może być znany

Czas niedokonany

wszystkie koniugacje

dodają odpowiednie końcówki powyżej do formy bezokolicznika teraźniejszego czasownika.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

present bezokolicznik + stosowna końcówka
vocare + r = Vocarer – I może być nazywany

czas idealny

W nastroju subjunctive czasy idealne i spuperfect są tworzone przez dodanie odpowiedniej formy 'esse’, – 'To be’ – do imiesłowu biernego czasownika.

pamiętaj

imiesłów bierny działa jak przymiotnik i dlatego zgadza się z podmiotem.

Latin	English
sim	I may have been
sis	you may have been
sit	on/ona/to mogło być
simus	my mogliśmy być
sitis	ty mogłeś być
Sint	oni mogli być

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

imiesłów bierny + odpowiednia część 'esse’
vocatus, -a, -um + sim = vocatus SIM – i mógł zostać nazwany

czas zwrotny

essemus

Latin	English
ESSEM	I might have been
esses	you might have been
esset	he/she/it might be
mogliśmy być
essetis	ty mogłeś być
essent	mogły to być

poręczna podpowiedź

Możesz również natknąć się na alternatywne 'fuissem’ dla 'essem’.

na przykład:

voco, vocare, vocavi, vocatum (1) aby wywołać

imiesłów bierny + odpowiednia część 'esse’
vocatus, -a, -um + essem = vocatus essem – mogłem zostać nazwany

czasy pasywne

kiedy napotkasz czasownik subjunctive

1. pragnienia, życzenia, proklamacje: Najczęściej używa się subjunctive, aby wyrazić czyjąś nadzieję na działanie, szczególnie jeśli istnieje element niepewności związany z tym działaniem.Znajdziesz to zastosowanie w całej dokumentacji, na którą patrzysz, szczególnie w kartach i aktach, gdzie często występuje na początku tekstu.Na przykład: Pateat universis…
   niech będzie znany wszystkim…Sciant presentes et future…
   poznaj teraźniejszość i przyszłość…Scias…
   poznaj Ciebie…
   (Obyś to wiedział…)
2. 'Ut’ i 'ne’: często zauważysz 'ut’ i 'ne’ wprowadzające klauzulę subjunctive.
   1. jednym z przypadków, w których zobaczysz, że tak się dzieje, jest użycie subjunctive do wyrażenia polecenia lub rozkazu, a nie imperatywu. Jest to tzw. przedimek jusywny (od czasownika jubeo, jubere, jussi, jusum (2) – do porządku). W tym przypadku zauważysz, że 'ut’ wprowadza komendę dodatnią, a 'ne’ wprowadza komendę ujemną.

   na przykład:

   Preceptum est ut Adam commune habeat
   nakazuje się, że Adam powinien mieć wspólną ziemię

   Preceptum est ne Adam commune habeat
   nakazuje się, że Adam nie powinien mieć wspólnej ziemi

   negatywny rozkaz lub polecenie może być również wyrażone za pomocą 'quod’ i 'nullus,- a,- um’ z subjunctive.

   na przykład:

   Preceptum est quod Adam habeat nullum commune
   nakazuje się, że Adam nie powinien mieć wspólnej ziemi

   1. drugą okazją, kiedy zobaczysz, że tak się dzieje, jest użycie ” ut ” i ” ne ” do wprowadzenia celu. Podobnie jak wcześniej, ” ut „jest używane do wskazania pozytywnego celu, a” ne ” negatywnego celu.

   w tym przypadku ” ut „jest tłumaczone jako” w kolejności ” lub „tak, że”.

   na przykład:

   Et ut audiret communicacionem…
   I aby mógł usłyszeć komunikat…

   ’Ne’ jest tłumaczone 'w kolejności, w której…nie’, 'tak, że…nie’, 'aby, 'unikać’, 'zapobiegać’.

   Et ne audiret communicacionem…
   I aby nie usłyszał komunikatu…
   I aby nie usłyszał komunikatu…
   I aby nie usłyszał komunikatu…

3. warunki: takie użycie subjunctive będzie często spotykane w testamentach i czynach, aby wyrazić, co powinno się wydarzyć w przypadku śmierci.Jednym z najczęstszych przykładów jest: Si contingat…
   gdyby tak się stało … contingo, contingere, contigi, contactum (3) aby się stało, stało się, stało się
4. Po 'cum’: Łącznik często pojawia się w zdaniach, gdzie ” cum „oznacza ” chociaż”, ” od ” lub „podczas gdy”.Na przykład w zwojach sądowych taka klauzula często pojawia się we wpisach, w których zawarte jest odniesienie do zdarzenia w poprzednim Sądzie.Na przykład: Cum Simo ad ultimam curiam apparuerit, ad istam curiam venit…
   podczas gdy Szymon pojawił się na ostatnim dworze, przyszedł na ten Dwór…
   Simo, Simonis (m.) Simon
   appareo, apparere, apparui, apparitum (2) pojawiać się
5. Ukryte pytania prawdopodobnie napotkasz to w dokumentach dotyczących zapytań, z formą
   ’zapytanie ma się odbyć’ + słowo pytające (kiedy/gdzie/Jeśli/czy/dlaczego/jak itp.).Na przykład:Lucia rogat pro inquisitione habenda si sit uxor NicholaiLucy prosi o przeprowadzenie dochodzenia, czy jest żoną Mikołaja

czy jesteś pewien

• znaczenia aktywnych czasów subjunctive?
• forma aktywnych czasów podmiotowych?
• znaczenie biernych czasów podmiotowych?
• forma biernych czasów podmiotowych?
• kiedy spotkasz subjunctive?
• Jak przetłumaczyć subjunctive?

co dalej?

• przejdź do lekcji 22