sepsa to nagły wypadek medyczny . Musi być traktowana jako taka. Innymi słowy, sepsę należy leczyć tak szybko i skutecznie, jak tylko zostanie zidentyfikowana. Leczenie obejmuje szybkie podawanie antybiotyków i płynów. Ryzyko zgonu z powodu sepsy wzrasta średnio do 7,6% z każdą godziną, która mija przed rozpoczęciem leczenia.

leczenie

antybiotyki

lekarze przepisują antybiotyki (zwykle więcej niż jeden typ) w zależności od rodzaju zakażenia. Antybiotyki o szerokim spektrum działania są lekami pierwszego rzutu. Antybiotyki te działają przeciwko kilku bardziej powszechnych bakterii. Są to antybiotyki dożylne, dzięki czemu mogą szybko i skutecznie dostać się do układu krwionośnego.

płyny dożylne

antybiotyki same w sobie nie leczą sepsy, potrzebne są też płyny. Organizm potrzebuje dodatkowych płynów, aby pomóc utrzymać ciśnienie krwi z spada niebezpiecznie niskie, powodując szok. Podawanie płynów dożylnych pozwala personelowi służby zdrowia śledzić ilość płynu i kontrolować rodzaj płynu.

zapewnienie organizmowi wystarczającej ilości płynów pomaga narządom funkcjonować i może zmniejszyć uszkodzenia spowodowane sepsą.

kilka rodzajów płynów

chociaż istnieje kilka rodzajów płynów IV, niektóre są standardem w leczeniu sepsy. Normalna sól fizjologiczna jest powszechnie podawanym płynem. Jest to płyn krystaloidowy. Są to płyny, które zawierają minerały, takie jak sód, i są rozpuszczalne w wodzie lub rozpuszczają się w wodzie. Te dodają płynu do układu krwionośnego.

koloidy, inny rodzaj płynu, są cieczami grubszymi. Na przykład krew jest koloidem. Koloidy podawane dożylnie obejmują albuminę i dekstran. Koloidy nie rozpuszczają się tak szybko jak krystaloidy. Potrzeba więcej płynu krystaloidowego niż płynu koloidowego, aby osiągnąć ten sam cel, jakim jest zwiększenie objętości płynów ustrojowych, ale krystaloidy są tańsze.

dodatkowe możliwe zabiegi i wyposażenie

ponieważ wszyscy pacjenci są różni i istnieje wiele przyczyn sepsy, nie każde dostępne leczenie jest odpowiednie dla każdego pacjenta. Aby dowiedzieć się, jakiego leczenia potrzebujesz Ty lub Twoja ukochana osoba i dlaczego, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

oto zabiegi, leki i rodzaje sprzętu, które mogą być stosowane u pacjenta z sepsą lub wstrząsem septycznym.

terapie pozaustrojowe

terapie pozaustrojowe to zabiegi wykonywane przy użyciu maszyn i technik, takich jak ciągła terapia nerkozastępcza (rodzaj dializy) lub pozaustrojowe dotlenienie błon lub ECMO (podtrzymywanie życia).

specjalne rodzaje IVs

linie tętnicze – linie tętnicze wyglądają jak linie IV, ale przechodzą bezpośrednio do tętnicy, Zwykle nadgarstka lub pachwiny. Pielęgniarki mogą monitorować ciśnienie krwi i pobierać częste próbki krwi bez wkładania igły do żyły za każdym razem, gdy jest potrzebna. Specjalna nasadka chroni linię. Umożliwia pobranie krwi bezpośrednio z linii. Linia i nasadka muszą być ściśle monitorowane, ponieważ ciśnienie spowodowane przez pompowanie krwi z serca może spowodować poważne krwawienie, jeśli linia zostanie przerwana.

linie Centralne-linie Centralne to duże cewniki dożylne najczęściej wprowadzane do dużej żyły w pobliżu ramienia. Mogą one iść w każdej dużej żyły, takie jak szyi lub pachwiny. Linie centralne mają większe cewniki niż kroplówki. Dostarczają płyny szybciej i łatwiej. Nie trzeba ich również wymieniać tak często, jak kroplówkę, co może być wygodniejsze dla pacjenta.

leki

kortykosteroidy – chociaż lekarze nie wiedzą, dlaczego kortykosteroidy działają u niektórych pacjentów z sepsą, a nie u innych, mogą być pomocne. Kortykosteroidy mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w organizmie i hamować układ odpornościowy, co czyni go mniej aktywnym.

Wazopresory – lekarze przepisują wazopresory pacjentom, którzy są w szoku i których ciśnienie krwi spadło niebezpiecznie nisko. Wazopresory działają zwężając lub dokręcają naczynia krwionośne, zmuszając ciśnienie krwi do wzrostu.

tlen-pacjenci zazwyczaj otrzymują tlen za pomocą wentylatora mechanicznego, maski lub kaniuli nosowej. Zapewnia to organizmowi wystarczającą ilość tlenu w jego systemie. Pulsoksymetrii monitora, często nazywany pulsoksymetrii, jest mały kawałek sprzętu, który mieści się na czubku palca lub palców, lub na płatku ucha. Mierzy ilość tlenu we krwi.

Sprzęt

rurka intubacyjna – rurka intubacyjna lub rurka ET przechodzi przez usta do tchawicy (tchawicy) i jest przymocowana do respiratora. Pacjent z rurką ET jest intubowany. Kiedy rurka wychodzi, są one ekstubowane. Pacjenci z rurkami ET nie mogą mówić, gdy rurka przechodzi przez struny głosowe. Jeśli jest uszkodzenie w jamie ustnej, ale pacjent wymaga intubacji, lekarz może wprowadzić rurkę nosowo-tchawiczą przez nos. Pacjenci intubowani mogą być krępowani, ich ręce przymocowane do dołu, jeśli istnieje niebezpieczeństwo, że nieświadomie wyciągną rurkę. Lekarze mogą zdecydować się na wykonanie tracheostomii, jeśli pacjent musi być na respiratorze przez dłuższy czas lub jest zbyt duże uszkodzenie jamy ustnej lub gardła. Lekarz robi otwór w gardle dla bezpośredniego dostępu do tchawicy. Rura jest wkładana przez otwór, mocowana do dołu i podłączana do respiratora.

intracranial Pressure Monitor – ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP) monitor mierzy ciśnienie płynu w mózgu. Czujnik umieszczony bezpośrednio pod czaszką jest przymocowany do monitora.

dializa nerek (terapia nerkozastępcza) – pacjenci mogą wymagać dializy, jeśli ich nerki nie mogą przefiltrować krwi tak, jak powinny. Przenośne urządzenie do dializy umożliwia pacjentom poddawanie się dializie na OIOM. Specjalny cewnik jest wprowadzany do dużej żyły i przymocowany do urządzenia do dializy. Krew przepływa przez maszynę, która odfiltrowuje toksyny we krwi. To jest to, co zwykle robią nerki. Gdy krew jest filtrowana, przepływa z powrotem do ciała.

Wentylacja mechaniczna-Respiratory, czasami nazywane respiratorami, pomagają pacjentom oddychać. Maszyny mogą wykonać całą pracę dla pacjenta poprzez wpychanie powietrza do płuc z zaprogramowaną prędkością, lub mogą pomóc tylko w razie potrzeby. Urządzenie rejestruje, jak często pacjent oddycha. Jeśli w określonym czasie nie ma wystarczającej ilości oddechów, maszyna pomoże, przejmując kontrolę w razie potrzeby.

rurka nosowo – żołądkowa-rurka nosowo-żołądkowa (NG) przechodzi przez nos i w dół do żołądka. Po włożeniu przez usta, to się nazywa oral-żołądka rurki, ale przez nos jest najczęstszym podejściem. Rurka ta może być podłączona do butelki ssącej, która wyciąga zawartość żołądka, aby zmniejszyć nudności i wymioty.

cewnik PreSep(TM) – ten typ cewnika monitoruje poziom tlenu we krwi, która wraca do serca.

cewnik tętnicy płucnej-ten rodzaj cewnika przechodzi do tętnicy płucnej-naczynia krwionośnego, które przenosi krew z serca do płuc, gdzie krew może być dostarczana z tlenem. „Płucny” oznacza, że coś jest związane z płucami.

cewnik moczowy – cewnik moczowy to rurka wprowadzana przez cewkę moczową do pęcherza moczowego. Pomaga odprowadzać mocz do worka przymocowanego do boku łóżka lub przymocowanego do nogi. Pacjenci mogą potrzebować cewnika moczowego na kilka godzin lub na czas nieokreślony, w zależności od sytuacji. Jeśli cewnik pozostaje przez dłuższy czas, należy go zmienić zgodnie z protokołem placówki.