zaburzenie lęku separacyjnego występuje, gdy jednostka „…doświadcza nadmiernego strachu lub lęku dotyczącego separacji od tych, do których jednostka jest przywiązana…” osoba, do której niespokojna jednostka jest „przywiązana”, jest zazwyczaj bliskim krewnym, współmałżonkiem lub intymnym partnerem lub współlokatorem. W wyniku tych rutynowych okresów separacji, osoba dorosła może doświadczać ciągłego niepokoju o bycie z dala od współmałżonka lub rodziny, mieć koszmary, nie być w stanie wyjść z domu, aby iść do pracy, zmagać się z fizycznymi dolegliwościami i innymi objawami, które znacząco wpływają na ich życie. Chociaż ten rodzaj zmartwień jest bardziej powszechny u młodszych dorosłych, ponieważ oddzielają się od swojej rodziny nuklearnej i dostosowują się do samodzielnego życia, Dorośli w późniejszym życiu mogą również zostać zrealizowani, czasami spowodowani ważnym wydarzeniem życiowym, takim jak opuszczenie domu przez dzieci, śmierć współmałżonka lub wyprowadzenie się rodziny.

dlaczego występuje zaburzenie lęku separacyjnego?

To normalne, że małe dzieci czasami czują się zmartwione lub zdenerwowane w obliczu rutynowych separacji od rodziców lub innych ważnych opiekunów, a starsze dzieci i młodzież doświadczają łagodnego lęku, gdy są z dala od swoich rodzin, takich jak Wycieczki szkolne lub opuszczanie domu po raz pierwszy, aby uczęszczać na studia, uniwersytet lub pracę. Chociaż mniej powszechne, niektórzy dorośli również mogą mieć łagodny niepokój lub strach, gdy chłopak / dziewczyna / małżonek / rodzic odchodzi na okres czasu, taki jak na wakacje lub podróż służbową. Ta odpowiedź jest częścią systemu fight-flight-freeze, który ma chronić nas przed zagrożeniem i niebezpieczeństwem, a w małych dawkach jest przydatny. Oczekujemy jednak, że w miarę rozwoju, ciągłości i powtarzania się tych sytuacji Jednostka przyzwyczai się do tych separacji. W rezultacie odkrywa, że nie ma niebezpieczeństwa, staje się coraz mniej niespokojny i uczy się radzić sobie z powodzeniem. Jednak dla niektórych dorosłych ich reakcja na rzeczywiste lub przewidywane separacje staje się znacznie bardziej ekstremalna niż można by się spodziewać i trwa za każdym razem, gdy zachodzi separacja. Zasadniczo nie potrafią się przystosować i wydają się niezdolni do radzenia sobie. Dla tych dorosłych, możliwe jest, że mogą one mieć zaburzenia lękowe separacji.

chociaż nie ma jednej przyczyny lęku separacyjnego dla dorosłych, wielu dorosłych z tego typu niepokoju raport, że zawsze były nieco niespokojny w obliczu czasu z dala od swoich bliskich, zmaga się w dzieciństwie z uczęszczania do szkoły i często martwiąc się o dobre samopoczucie ich rodziny, gdy osobno. Mogą opisywać siebie jako wrażliwych fizjologicznie i emocjonalnie. W końcu, gdy dojrzewali do dorosłości, zauważają, że ich trudności i lęki raczej rosły, a nie kurczyły się, przenosząc się z rodziców lub członków rodziny do romantycznych partnerów lub współlokatorów.

Jak zaburzenie lęku separacyjnego wpływa na dorosłych?

zespół lęku separacyjnego może znacząco zakłócać lub ograniczać codzienne życie osoby dorosłej funkcjonujące na różne sposoby. Frekwencja w pracy i wydajność mogą spaść lub nie wystartować, ponieważ dorosły czuje się niezdolny do radzenia sobie z czasem z dala od ukochanej osoby, która staje się ich bezpieczną „bazą domową.”Niespokojna jednostka może zostać odizolowana od rówieśników i współpracowników, obawiając się angażowania się w rutynowe działania społeczne, jeśli wymagają one Czasu z dala od ukochanej osoby. Ponadto, s / On może mieć trudności w romantycznych związkach, albo nie do daty w ogóle, lub jest nadmiernie zależny od partnera romantycznego lub pozostając w związkach długo po s / On uznaje, że nie są już zgodne. Wreszcie, może to prowadzić do utraty możliwości awansu zawodowego, jeśli awans w miejscu pracy wymaga podróży. Dorośli z zaburzeniami lękowymi separacyjnymi mogą wydawać się przygnębieni, wycofani i apatyczni, a co zrozumiałe, biorąc pod uwagę ciągły niepokój, z którym muszą się zmierzyć.