Karolina Południowa znajduje się na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych i była jedną z pierwszych 13 kolonii. Karolina Południowa graniczy z Karoliną Północną i Georgią, a także z Oceanem Atlantyckim.

Karolina Północna

w 1670 roku Charleston było stolicą Karoliny. Osadnicy nad Albemarle Sound i rzeką Ashley mieli wówczas znaczne różnice kulturowe. Obszar na północ od Przylądka Fear wkrótce rozwinął swój rząd. W 1712 roku Karol II, bratanica królowej Anny, ostatecznie przyznał północnym osadnikom petycję o podział terytorium z granicą na rzece Cape Fear. Niezadowoleni osadnicy na południu wkrótce zbuntowali się przeciwko nieudolnemu przywództwu właścicieli i obalili ich, ponieważ chcieli bezpośredniego zarządzania od korony. Osadnicy w Karolinie Północnej zbuntowali się wkrótce potem. Do 1729 roku Karolina Północna i Południowa były uważane za oddzielne kolonie Królewskie.

Gruzja

w 1732 roku prowincja Gruzji otrzymała statut od króla Jerzego II. Ruch został przyjęty przez mieszkańców Karoliny Południowej, ponieważ Georgia zapewniłaby strefę buforową z hiszpańską Florydą. Słabo zdefiniowana granica doprowadziła Karolinę Południową do przekonania, że nadal posiada duży połać Georgii Północnej. Terytorium na zachód od głowy Altamaha do Missisipi zostało potwierdzone przez Lords of Trade jako znajdujące się w Karolinie Południowej. Dalsza ekspansja Gruzji i lepsze zdefiniowanie granicy sprawiły, że Karolina Południowa straciła dostęp do zachodu, stając się tym samym najmniejszym z południowych stanów. Spory graniczne między nimi doprowadziły do spotkania w Beaufort w 1787 roku przedstawicieli Karoliny Południowej i Georgii. Wynikająca z tego umowa ustanowiła linię graniczną w centrum rzeki Savannah, a także przyznała Wyspy rivers Georgii. Na przestrzeni lat dochodziło do sporadycznych sporów między dwoma sąsiadami z powodu takich czynników, jak przesunięcie biegu rzeki Savannah, które doprowadziło do przeniesienia Barnwell Island, dawniej terytorium Georgii do Karoliny Południowej. Zmiana doprowadziła Georgię do złożenia pozwu przeciwko Karolinie Południowej w 1977 roku w celu potwierdzenia własności. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł sprawę na korzyść Karoliny Południowej.