Cel badania: określenie wzorców praktyk dotyczących podawania” koktajlu żołądkowo-jelitowego ” (mieszaniny płynnego środka zobojętniającego kwas żołądkowy, lepkiej lidokainy i antycholinergicznego) na oddziale ratunkowym w jednym szpitalu oraz odpowiedzi i ostatecznych dyspozycji pacjentów, którzy otrzymali koktajle. Design: a retrospective review of ED charts. Oprawa: Miejski Szpital Uniwersytecki ED z rocznym spisem 50 000 wizyt. Uczestnicy: 97 kolejnych pacjentów, którzy otrzymali koktajl z przewodu pokarmowego w ED. Wyniki: czterdziestu dziewięciu pacjentów (50%) otrzymało koktajl żołądkowo-jelitowy za główną skargę na ból brzucha i 40 (41%) za główną skargę na ból w klatce piersiowej. Powód podania koktajlu żołądkowo-jelitowego został udokumentowany tylko na jednym wykresie. Sześćdziesięciu sześciu pacjentów (68%) otrzymało co najmniej jeden inny lek, średnio 9 minut przed podaniem koktajlu żołądkowo-jelitowego. Najczęściej podawanym lekiem był środek odurzający (56 pacjentów), a następnie nitrogliceryna (22 pacjentów), leki przeciwwymiotne (13 pacjentów), blokery receptora H 2 (13 pacjentów) i aspiryna (10 pacjentów). U trzydziestu trzech pacjentów (34%) złagodzono objawy po zastosowaniu samego koktajlu, u 35 (36%) złagodzono objawy po zastosowaniu koktajlu z innymi lekami, u 7 (7%) nie stwierdzono odpowiedzi na sam koktajl ig, a u 5 (5%) nie stwierdzono odpowiedzi na koktajl z innymi lekami. U 17 pacjentów (18%) odpowiedź na leczenie nie została udokumentowana. U pacjentów z bólem w klatce piersiowej i bólem brzucha Częstość odpowiedzi była podobna. Zaobserwowano również podobieństwo reakcji między pacjentami przyjmowanymi i wypisywanymi. Wniosek: chociaż często obserwuje się złagodzenie objawów po podaniu koktajlu żołądkowo-jelitowego, trudno jest odróżnić działanie koktajlu od działania innych jednocześnie podawanych leków, takich jak morfina lub nitrogliceryna. Zachęcamy lekarzy ED do korzystania z koktajlu GI w racjonalny sposób.