Articles

Komórki merkla-Patofizjologia-przegląd

Babu a, Malathi L, Janani s, Sankari S. L. komórki Merkla – Patofizjologia – przegląd. Biomed Pharmacol J 2016; 9 (2).
rękopis otrzymany dnia :Lipiec 05, 2016
rękopis przyjęty dnia :Sierpień 14, 2016
opublikowany online na: — jak Citeclose/Publication Historicclose

wyświetleń wyświetleń: (odwiedzone 877 czasy, 1 wizyt dzisiaj)pliki do pobrania pliki do pobrania:372

aravindha Babu, L. Malathi, S. Janani and S. Leena Sankari

Department of Oral Pathology, Sree Balaji Dental College and Hospital, Bharath University, Pallikaranai, Chennai-600100.

Doi:https://dx.doi.org/10.13005/bpj/1023

Streszczenie

celem niniejszej recenzji jest poznanie funkcji, tła teoretycznego i znaczenia klinicznego komórek merkla. Uważa się, że pochodzenie komórki merkla jest pochodną grzebienia nerwowego. Podczas gdy inni mówili, że pochodzi z płodowych naskórkowych keratynocytów. Komórki merkla znajdują się w warstwie podstawnej nabłonka jamy ustnej. Komórka Merkela, w przeciwieństwie do melanocytów i komórek Langerhansa, nie jest dendrytyczna. Skupiają się w obszarze wrażliwym na dotyk, owłosionej skórze i błonie śluzowej. Ten przegląd zawiera informacje o pochodzeniu, dystrybucji, barwieniu i ultrastrukturze oraz funkcjach komórek merkla

słowa kluczowe

immunohistochemia; przerzuty limfatyczne; rak płaskonabłonkowy

Pobierz ten artykuł jako:
skopiuj następujące elementy, aby cytować ten artykuł:

Babu a, Malathi L, Janani s, Sankari S. L. komórki Merkla – Patofizjologia – przegląd. Biomed Pharmacol J 2016; 9 (2).

Babu a, Malathi L, Janani s, Sankari S. L. Merkel Cells – Pathophysiology – a Review. Biomed Pharmacol J 2016; 9 (2). Biomed Pharmacol J 2016; 9 (2). Dostępne pod adresem: http://biomedpharmajournal.org/?p=8137

wprowadzenie

komórki Merkla znajdują się na komórkach podstawnych nabłonka jamy ustnej. Jest wyspecjalizowaną komórką receptora wrażliwego na ciśnienie nerwowe. Reaguje na dotyk. Najczęściej występuje w śluzówce żucia. Są nieobecne w błonie śluzowej błony śluzowej. Różnią się od innych nie keratynocytów tym, że nie są dendrytyczne … jego jądro wykazuje charakterystyczny pręcik, a także zawiera liczne elektronowe gęste granulki. Migrują z komórek grzebienia nerwowego. Są zmysłowe i reagują na dotyk.

pochodzenie

wywodzą się z dwóch hipotez – 1. Hipoteza pochodzenia grzebienia neuronowego, 2. Hipoteza pochodzenia naskórkowego. Moll i in., (1990) wykazał również, że MCs po przeszczepieniu z ludzkiego naskórka na skórę właściwą nagich myszy, które zostały pozbawione elementów nerwowych.1, 2 i 3 to pokazuje, że pochodzą z naskórka. Komórki merkla są związane z elementami neuronowymi. Są one zróżnicowane komórkami macierzystymi i nie wykazują aktywności mitotycznej.

Dystrybucja

znajdują się w niektórych częściach błony śluzowej i skóry. Mają średnicę około 10 µm i znajdują się w warstwie bazalnej naskórka. Ma pod przylegającą tkankę nerwową i są związane z komórkami nerwowymi. Jest to wyspecjalizowane neuronowe komórki receptorowe wrażliwe na nacisk. Najczęściej występują w błonie śluzowej żucia i są nieobecne w błonie śluzowej śluzówki. Skupiają się w skórze owłosionej, nagiej i w niektórych miejscach błony śluzowej.4 istnieje rozkład zmienności gęstości tych komórek. Znajdują się gęste w dłoniowym aspekcie dłoni, stopach i podeszwowym aspekcie palców. W jamie ustnej znajdują się w gęstej wardze, przedniej części podniebienia twardego i dziąseł. Regiony te są zaangażowane w percepcję dotykową, a także są obfite w odsłonięte na słońcu obszary skóry.

barwienie

W H& e barwienie komórki merkla są słabo zidentyfikowane. Można je oglądać za pomocą specjalnych technik barwienia prawdopodobnie okresowego kwasu Schiff. Gęste granulki wykazują plamy dodatnie dla markerów neuroendokrynnych-chromgraniny A, enolazy specyficznej dla neuronów i synaptofizyny. Markery te są adiuwantem do diagnozy. Substancja-p czasami wykazuje zmienną pozytywność. W mikroskopie świetlnym CK-20 wykazuje większą specyficzność5 czasami można je zidentyfikować przez włączenie barwników fluorescencyjnych.

Ultrastruktura

znajdują się na błonie Piwnicznej. Są to bezodendrytyczne, nieliczne desmosomy i tonofilamenty. Wykazują one cechy pęcherzyków elektronowych gęstych i związanego aksonu nerwowego. Jądro wykazuje głęboką inwaginację i charakterystyczny pręcik. Zawierają również liczne elektronowe gęste granulki zlokalizowane wyłącznie w cytoplazmie. Pomiędzy zaciskami axon a ogniwami merkel Rodzaj złącza jest pośredni. Funkcja tego granulatu nie jest znana i jest barwiona przez PAS. Pokazują kręgosłup jak wypukłości zwane czasem microvilli. Mierzą 2,5 mm długości i 80-120 nm średnicy.6 cytoplazma zawiera cytoszkielet z włókna pośredniego i ma niską gęstość mikroskopową.

możliwe funkcje

istnieją trzy główne funkcje komórek merkla

Somatosensacja

funkcja endokrynologiczna

Chemia

Somatosensja

tworzą one kompleks z aferentną somatosensją, tworząc powoli adaptujące się receptory dotykowe. Są to komórki czuciowe, które przekazują bodźce mechaniczne, a następnie poprzez neuroprzekaźnictwo komunikują się z aferentnym zmysłem. Są wrażliwymi komórkami receptorowymi.7

funkcja endokrynologiczna

ponieważ wydzielają różne aminy i Hormony polipeptydowe, pełnią funkcje endokrynologiczne. Przechowują hormony w cytoplazmatycznych granulkach, które są widoczne przez mikroskopię elektronową. Wykazano, że morfologia granulek wydzielniczych komórek endokrynologicznych jest podobna do gęstych granulek rdzeniowych komórek merkla 8

Chemosensacja

mają one funkcję nocyceptywną za pośrednictwem wolnych zakończeń nerwowych. Ból jest przenoszony przez wolne zakończenia nerwowe. Substancja-P i peptyd związany z genem kalcytoniny reaguje na podrażnienie fizyczne lub chemiczne. Są mediatorem informacji nocyceptywnej 9

rak Merkla

są agresywnym nowotworem złośliwym o złym rokowaniu. Są one diagnozowane klinicznie w momencie prezentacji klinicznej. Są przeważnie niebieskie lub czerwone, Nie delikatne, samotne, kopulaste guzki, które są twarde. Diagnostyka różnicowa do tego należą-rak podstawnokomórkowy, rak płaskonabłonkowy, ziarniniak pyogenny. Diagnostyka metodą H & E i immunohistochemia. Histologicznie obejmują one pełną grubość skóry właściwej. Występują one głównie u pacjentów w podeszłym wieku z ryzykiem przerzutów limfatycznych. Śmiertelność-25% częsta w okolicy głowy i szyi oraz w kończynach i większa PREDYKCJA okolicy okołogałkowej. Składają się one z małych, okrągłych komórek złośliwych10. W większości przypadków może to być spowodowane przez wirusa wielomięśniaka z komórek merkla. Histopatologicznie są to trzy typy-typu beleczkowatego, pośredniego i typu małokomórkowego

komórki te znajdują się w komórkach podstawnych i są granulkami o gęstości elektronowej. Większość badań koncentruje się na neuroendokrynnych funkcjach komórek merkla i ich możliwej transformacji w złośliwego raka komórek merkla.

  1. Tachibana T. komórka Merkla: ostatnie ustalenia i nierozwiązane problemy. Arch Histol Cytol.1995; 58:379–96.
  2. Tweedle CD. Ultrastruktura rozwoju komórek Merkla u aneurogennych i kontrolnych larw płazów (ambystoma). 1978; 3:481–6.
  3. Moll i, Lane AT, France WW, Moll R. Intra epiderm formation of Merkel cell in xenografts of human Frutal skin. J Invest Dermatol. 1990;94:359–64.
  4. Moll i, Roessler m, Brandner JM, Eispert AC, Houdek P, Moll R. Human Merkel cells-aspects of cell biology–distribution and functions.Eur J Cell Biol. 2005; 84:259–71.
  5. Boot PM, Rowden G, Walsh N. the distribution of Merkel cells in human fetal and adult skin.Am J Dermatopatol. 1992;14:391–6.
  6. Moll i, Roessler m, Brandner JM, Eispert AC, Houdek P, Moll R. Human Merkel cells-aspects of cell biology–distribution and functions.Eur J Cell Biol. 2005; 84:259–71.
  7. Halata Z, Gim M, Baumann KI. Friedrich sigmund Merkel and his „Merkel cell”, morphology, development and physiology: Review and new results.Anat Rec A Discov Mol Cell Evol Biol.2003; 271:225–39.
  8. Hartschuh w, Grube D. The Merkel cell: a member of the APUD cell system. Fluorescencja i mikroskopijny udział elektronów w funkcji neuroprzekaźników granulek komórek Merkla.Arch Dermatol Res. 1979; 265: 115-22.
  9. Lucarz a, marka G. aktualne rozważania o komórce Merkla.Eur J Cell Biol.2007; 86:243–51.
  10. Gosling W, McKee PH, Mayer RJ. Rak merkla.J Clin Oncol.2002; 20:588–98.