Julio César Chávez, (ur. 12 lipca 1962 w Culiacán, Meksyk) – meksykański bokser zawodowy i mistrz świata wagi lekkiej, przez wiele lat jedna z najpopularniejszych postaci sportowych Meksyku.

Chávez zaczął boksować w młodym wieku; miał starszych braci w boksie, którzy zabrali go na siłownię, gdzie po raz pierwszy nauczył się swojego rzemiosła. Zawodową karierę bokserską rozpoczął w 1980 roku, a jego pierwszym tytułem było mistrzostwo World Boxing Council w wadze junior lekkiej w 1984 roku. Chávez zdobył uznanie jako mistrz świata wagi lekkiej od rywalizującego World Boxing Association, kiedy znokautował Edwina Rosario w jedenastej rundzie ich 21 listopada 1987. Po jednej udanej obronie tytułu WBA, został uznany przez WBA i WBC za mistrza wagi lekkiej, pokonując Jose Ramireza w 11 rundach 29 października 1988. Chávez awansował do kategorii junior półśredniej i zdobył tytuł WBC oraz International Boxing Federation odpowiednio w 1989 i 1990 roku. Ten ostatni był oszałamiającym zwycięstwem, często nazywanym jednym z najbardziej ekscytujących walk w historii boksu. Na punkty i przez nokaut, Chávez znokautował Meldricka Taylora z 12 sekundami do końca meczu. Mimo że Taylor upadł na nogi, sędzia przerwał walkę w ostatnich sekundach rundy. Chávez stracił tytuł mistrza IBF w wadze junior półśredniej, ale utrzymał tytuł WBC przez siedem lat, zanim stracił go w walce 7 czerwca 1996, podczas której został znokautowany w czwartej rundzie przez Oscara De la Hoyę.

do 2000 roku Chávez miał rekord 103 zwycięstw (83 przez nokaut), 6 porażek i 2 remisy. Jego 27 niepokonanych walk o tytuł i 36 walk o mistrzostwo ustanowiło rekordy bokserskie, a jego mecz z Gregiem Haugenem w 1983 przyciągnął ponad 136 000 fanów, co jest również rekordem jako największa Brama sportu. Chávez kilkakrotnie odchodził na emeryturę przed przegraną 29 lipca 2000, walkę o tytuł z Kostią Tszyu, ale problemy finansowe często doprowadziły go do powrotu na ring. Z solidnym podbródkiem, niszczycielskimi ciosami kombinacyjnymi i wyniszczającym i nieugiętym stylem ataku, Chávez należy do najlepszych bokserów. Jednak pogłoski o nadmiernym piciu i skłonności do niesportowych komentarzy po przegranych kluczowych meczach nadszarpnęły jego wizerunek do końca kariery. W 2011 roku Chávez został wprowadzony do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.