Articles

Judea

Judea, również pisane Judea, lub Juda, Hebrajski Yehudaḥ, najbardziej na południe z trzech tradycyjnych podziałów starożytnej Palestyny; pozostałe dwa były Galilei na północy i Samarii w centrum. Żadna wyraźnie zaznaczona granica nie oddzielała Judei od Samarii, ale miasto Beersheba było tradycyjnie najdalej na południe wysuniętą granicą. Region ten prezentuje różne cechy geograficzne, ale prawdziwym rdzeniem Judei był górny kraj górski, znany jako har Yehuda („wzgórza Judei”), rozciągający się na południe od regionu Bethel (obecnie Ramallah) do Beerseby i obejmujący obszar Jerozolimy, Betlejem i Hebronu.

pustynia Judejska, Izrael

© Richard T. Nowitz

Judea
krótkie fakty

przed podbojem Palestyny przez Izraelczyków, Kananejczycy zdominowali region, a miasto Hebron było ważnym ośrodkiem. Kiedy plemiona Izraela najechały kraj, plemię Judy zajęło cały obszar od południa od Jerozolimy do regionu Negew (obszar na południe od Beerseby). Plemiona Symeona, Beniamina i Dana również w tym czy innym czasie zasiedlały niewielkie obszary tego regionu. Kiedy Dawid został królem Judy (X wiek p. n. e.), zdobył Starą Twierdzę Kananejską (Jebuzejską), Jerozolimę i uczynił ją stolicą zjednoczonego królestwa plemion Izraela. Po śmierci syna Dawida, króla Salomona (X wiek), 10 plemion północnych odłączyło się od Judy, a Jerozolima pozostała stolicą królestwa Judy, które trwało do 587/586, kiedy to Babilończycy podbili je i zniszczyli Jerozolimę. Później jednak królowie perscy zezwolili Żydom na powrót z Babilonii do ojczyzny i odbudowę świątyni i murów Jerozolimy.

Czytaj więcej na ten temat
coin: Coinage in Judea
kolejna seria przed Cesarstwem Rzymskim była kontynuowana w Judei. Z wyjątkiem…

po podboju Bliskiego Wschodu przez Aleksandra Wielkiego, Juda znalazła się najpierw pod panowaniem Ptolemeuszy, a później Seleucydów. Sprzeciw wobec próby stłumienia przez Seleucydów żydowskiej wiary przodków doprowadził do powstania rodziny żydowskich przywódców znanych jako Machabeusze, którzy stopniowo wypędzili Seleucydów z kraju i założyli odrodzone Królestwo Judei. Spory rodzinne doprowadziły jednak do interwencji Rzymian w 63 p. n. e. Pod rzymską kontrolą Herod Wielki został królem Judei w 37 p. n. e., a później całej Palestyny (20-4 p. n. e.). Po śmierci Heroda państwo było rządzone na przemian przez bezpośrednich potomków Heroda oraz przez rzymskich prokuratorów. W wyniku rewolty żydowskiej, która wybuchła w 66 r.n. e., miasto Jerozolima zostało zniszczone (70 r. n. e.). Nazwa Judea jest nadal używana na określenie mniej więcej tego samego obszaru we współczesnym Izraelu.