przegląd

jelito cienkie jest powszechnie znane jako „jelito cienkie” układu pokarmowego. Jednak długość jelita cienkiego rozciąga się na imponujące dwadzieścia stóp, o okrągłej średnicy około cala. To niesamowite myśleć, że tak długi przewód jelitowy jest zamknięty w stosunkowo małej przestrzeni wewnątrz naszego brzucha. Jeśli chodzi o lokalizację, jelito cienkie będzie rozciągać się od odźwiernika (lub mięśniowego otworu, który łączy żołądek z otwarciem jelita cienkiego) do jelita ślepego (lub torebki kału).

po bliższej kontroli jelito cienkie wydaje się wąskie i zwinięte. Jego zwinięta natura, oczywiście, pomaga jelitom dopasować się do ograniczonej przydzielonej przestrzeni w naszych ciałach. Wewnątrz jelito cienkie jest pokryte miękką wyściółką, która zawiera wiele kosmków i mikrowilli. Te małe grzbiety lub projekcje dać jelito cienkie jeszcze więcej powierzchni, z której do wchłaniania składników odżywczych. Nic więc dziwnego, że jelito cienkie jest głównym miejscem trawienia molekularnego naszego pokarmu. Jelito cienkie jest w stanie wchłonąć te składniki odżywcze i przenieść je do reszty ciała za pośrednictwem krwiobiegu. Omówmy bardziej szczegółowo wiele funkcji jelita cienkiego.

funkcja jelita cienkiego

jelito cienkie jest miejscem, w którym do dziewięćdziesięciu procent naszego całkowitego pożywienia wchłanianie minerałów odbywa się wraz z układem pokarmowym. Pozostała część wchłaniania pozostaje do żołądka i jelita grubego.

podczas gdy główną funkcją jelita cienkiego jest wchłanianie składników odżywczych z rozbitych cząstek pokarmu, ważne jest, aby pamiętać, że rzeczywiste trawienie pokarmu odbywa się w dwóch fazach. Trawienie zaczyna się od mechanicznego trawienia w naszych ustach. Poprzez żucie i ubijanie jedzenia zębami, wiązania, które trzymają cząstki jedzenia, są fizycznie rozkładane. Proces ten jest kontynuowany tylko przez łamanie skrobi przez enzym amylazy w naszej ślinie. Trawienie to trwa w żołądku za pomocą kwasów. Prowadzi nas to do drugiej fazy trawienia, czyli trawienia chemicznego.

trawienie chemiczne różni się od trawienia mechanicznego częściowo dlatego, że zachodzą rzeczywiste reakcje enzymatyczne mające na celu rozerwanie wiązań molekularnych wiążących naszą żywność. Jest to możliwe za pomocą kwasów żółciowych uwalnianych z wątroby i pęcherzyka żółciowego. Podobnie trawienie chemiczne polega na kwasach żółciowych i enzymach, które rozkładają pokarm, a następnie ustępują miejsca uwalnianiu minerałów do krwiobiegu i wielu tkanek naszego organizmu. Trawienie chemiczne jest procesem, który tak naprawdę występuje tylko w jelicie cienkim, co jest kolejnym faktem, który oddziela go od standardowego trawienia mechanicznego, które odbywa się w kilku punktach wzdłuż kanału pokarmowego.

warto wspomnieć, że jelito cienkie jest miejscem bardzo bogatym w aktywność enzymatyczną. Podczas gdy pewna aktywność chemiczna występuje w żołądku za pomocą kwaśnego enzymu pepsyny, trawienie chemiczne trwa w jelicie cienkim. Dalsze różnice są wyjaśniane, gdy mamy za zadanie zbadać trawienie różnych makrocząsteczek w naszej diecie. Ogólnie rzecz biorąc, główne cząsteczki, które są wchłaniane przez jelito cienkie, obejmują aminokwasy pochodzące z białek, kwasy tłuszczowe z lipidów i cukry proste Pochodzące ze skrobi lub węglowodanów złożonych, które omówimy bardziej szczegółowo poniżej.

ponadto do osiemdziesięciu procent wody w naszym organizmie jest wchłaniane przez jelito cienkie, a także elektrolity, takie jak chlorek, żelazo, potas i Jon sodu. Kanały jonowe będą kluczowe w uzupełnianiu i napędzaniu tego procesu podtrzymywania życia. Podobnie, jelito cienkie odgrywa ważną rolę w wchłanianiu witamin i minerałów z naszej diety. Rozpuszczalne w tłuszczach witaminy K, A, D i E są wchłaniane przez prostą dyfuzję wraz z tłuszczami dietetycznymi. Tymczasem rozpuszczalne w wodzie witaminy B I C zostaną wchłonięte przez ułatwioną dyfuzję, ponieważ ich hydrofilowy charakter uniemożliwia ich proste wejście do naszych komórek. Witamina B12 jest wchłaniana w jelicie cienkim poprzez aktywny transport.

trawienie białek

enzymy proteolityczne to te, które celują i rozkładają wiązania peptydowe w białkach w naszym pożywieniu. My, jako społeczeństwo, jesteśmy dość nieświadomi tego, co stanowi białko w naszej diecie. W rzeczywistości dużo białka jest spożywane na całym świecie w postaci kurczaka i wołowiny, ale także w postaci tofu, roślin strączkowych i wielu innych produktów roślinnych. Enzymy stosowane do trawienia białka obejmują trypsynę i chymotrypsynę, które są najpierw uwalniane przez trzustkę i trafiają do jelita cienkiego w celu rozszczepiania białek.

Karboksypeptydaza jest jeszcze bardziej wyrafinowanym enzymem jelitowym, który jest również uwalniany przez trzustkę, ale dzieli aminokwasy na pojedyncze aminokwasy. Trawienie białka rozpoczyna się w jamie ustnej i będzie kontynuowane, w mniejszym stopniu, w jelicie grubym. Warto zauważyć, że aminokwasy są hydrofilowe lub „kochające wodę” i dlatego wymagają pomocy w przejściu przez barierę lipidową naszych komórek. Na ogół będą podążać za pierwotnym aktywnym transportem, w którym zostanie wydatkowana cząsteczka ATP.

trawienie lipidów

lipazy są również wydzielane przez trzustkę i działają na tłuszcze w naszej diecie. Lipazy rozbijają trójglicerydy na wolne kwasy tłuszczowe, które mogą krążyć w naszym organizmie. Ale ich działanie jest dodatkowo wspomagane przez sole żółciowe, które wydzielają nasza wątroba i pęcherzyk żółciowy. Trójglicerydy tłuszczowe są bardzo przeciwne wodnistym środowiskom naszych tkanek. Sole żółciowe działają poprzez zamknięcie trójglicerydów w ich strukturach, aż lipazy mogą przyjść i rozbić je. Transport lipidów i krótko łańcuchowych kwasów tłuszczowych będzie przebiegał zgodnie z zasadami biernej lub prostej dyfuzji przez hydrofobowe dwuwarstwy lipidowe naszych komórek.

trawienie węglowodanów

węglowodany w naszym pożywieniu często składają się z cukrów złożonych, takich jak fruktoza znajdująca się w owocach. Ich trawienie w prostsze cukry, takie jak glukoza, jest absolutnie niezbędne. Amylaza trzustkowa pomoże rozbić niektóre z tych węglowodanów, podczas gdy bardziej wytrzymałe włókna doświadczą rozpadu bakterii w jelicie grubym. Podczas gdy fruktoza może być strukturalnie wchłaniana przez komórki poprzez ułatwioną dyfuzję, glukoza wymaga wtórnego transportu aktywnego.

części jelita cienkiego

jelito cienkie dzieli się dalej na trzy części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Dwunastnica jest pierwszym i najkrótszym odcinkiem jelita cienkiego, który mierzy około piętnaście cali długości. Otrzymuje z naszych żołądków Syme (lub mieszankę częściowo strawionych cząsteczek pokarmu, które miesza się z żółcią). Komórki jelitowe dwunastnicy wydzielają również enzymy amylazy, sukrazy i lipazy, które rozkładają tłuszcze i cukry.

jelito jadalne znajduje się w pobliżu naszych pępków. Jelito czcze oznacza koniec naszego trawienia tłuszczów i węglowodanów. Jest pokryty kosmkami i mikrowilami, które sprawiają, że jest głównym miejscem trawienia. Jest to również zwinięta struktura, która jest grubsza i ma więcej naczyń krwionośnych niż trzecia i ostatnia sekcja, jelita krętego. Jelito kręte leży w naszej okolicy miednicy, mniej lub bardziej, i jest cieńsze i mniej naczyniowe niż jelito czcze. Główną rolą jelita krętego jest wchłanianie i absorbuje aminokwasy, lipidy, witaminy rozpuszczalne w tłuszczach i witaminę B12.

choroby jelita cienkiego

choroba zapalna jelit

IBD, lub choroba zapalna jelit, jest chorobą jelita cienkiego i okrężnicy. W przypadku IBD występuje znaczny stan zapalny w jelicie spowodowany działaniem komórek odpornościowych. Z tego powodu choroba jest uważana za chorobę autoimmunologiczną. Choroba charakteryzuje się bólem brzucha, biegunką, utratą wagi, a nawet bardziej ekstremalnymi objawami, takimi jak owrzodzenia jelit i krwawienie z jelit. Chociaż jest to bolesna choroba, niektóre proste zmiany w diecie często mogą pomóc. Niektóre leki zostały również opracowane w celu zmniejszenia objawów choroby.

Rak jelita cienkiego

chociaż rzadko, rak czasami tworzy się w komórkach jelita cienkiego. Guzy te mogą być złośliwe lub łagodne. Nowotwory złośliwe mają szansę rozprzestrzeniania się do innych tkanek ciała i są zazwyczaj usuwane z odcinka jelita cienkiego. Łagodne guzy zwykle nie są szkodliwe, chyba że są one utrudnianie naczyń krwionośnych lub może prowadzić do zablokowania w jelicie cienkim.