ludzie również łączą się ze swoją grupą kulturową lub etniczną za pomocą podobnych wzorców żywieniowych. Imigranci często używają żywności jako środka do zachowania swojej tożsamości kulturowej. Ludzie z różnych środowisk kulturowych jedzą różne potrawy. Składniki, metody przygotowania, techniki konserwowania i rodzaje żywności spożywanej w różnych posiłkach różnią się w zależności od kultur. Obszary, w których żyją rodziny – i skąd pochodzą ich przodkowie-mają wpływ na lubiane i nie lubiane jedzenie. Te preferencje żywieniowe prowadzą do wzorców wyborów żywieniowych w ramach grupy kulturowej lub regionalnej.

Artykuły spożywcze same w sobie mają znaczenie. W wielu krajach zachodnich pudełko czekoladek byłoby postrzegane jako odpowiedni prezent. Odbiorca prezentu inaczej zareagowałby na prezent z kapusty lub marchwi niż na czekoladę. W innych krajach czekoladki mogą być mniej odpowiednim prezentem.

narody lub kraje są często związane z niektórymi rodzajami żywności. Na przykład wiele osób kojarzy Włochy z pizzą i makaronem. Jednak Włosi jedzą wiele innych potraw, a rodzaje dań z makaronu różnią się w całych Włoszech. Metody przygotowania i rodzaje żywności różnią się w zależności od regionów kraju. Niektóre rodziny w Stanach Zjednoczonych wolą jeść „mięso i ziemniaki”, ale „mięso i ziemniaki” nie są spożywane regularnie, ani nawet preferowane przez wielu w Stanach Zjednoczonych i nie byłyby oznaczone jako kuchnia narodowa. Kasza, grubo zmielona kukurydza, która jest gotowana, jest spożywana przez rodziny w południowych Stanach Zjednoczonych. Opakowanie kaszy jest dostępne tylko w największych supermarketach na górnym środkowym zachodzie i byłoby trudne do znalezienia nawet w dużych supermarketach środkowo-zachodnich dwadzieścia lat temu.

Regionalne nawyki żywieniowe istnieją, ale z czasem również się zmieniają. W miarę jak ludzie migrują, praktyki i preferencje żywieniowe są importowane i eksportowane. Rodziny przenoszą się do innych miejsc, przynosząc ze sobą swoje preferencje żywieniowe. Mogą korzystać ze swoich starych receptur z nowymi składnikami lub eksperymentować z nowymi recepturami, zawierającymi składniki dopasowane do ich własnych upodobań. Ponadto sama żywność jest importowana z innych krajów. Około 80 procent wymagań żywnościowych Samoa są importowane ze Stanów Zjednoczonych, Nowej Zelandii lub Australii (Shovic 1994). Ponieważ ludzie i żywność są mobilni, próby scharakteryzowania kraju lub ludzi przez to, co jedzą, są często niedokładne lub mają tendencję do umieszczania ludzi w stereotypowych grupach.

jednak to, co jest uważane za jadalne lub nawet przysmak w niektórych częściach świata, może być uważane za niejadalne w innych częściach świata. Chociaż żywność jest często wybierana z pewną uwagą na potrzeby fizyczne, wartości lub przekonania, które społeczeństwo przywiązuje do potencjalnych produktów żywnościowych, określają, co rodziny w grupie kulturowej będą jeść. Na przykład zarówno źródła roślinne, jak i zwierzęce mogą przyczyniać się do spełnienia wymagań żywieniowych dotyczących białka; soja, wołowina, Konina i mięso psa są odpowiednimi źródłami białka. Jednak ze względu na symbolikę związaną z tymi źródłami białka nie są one jednakowo dostępne we wszystkich społeczeństwach. Co więcej, nawet jeśli żywność postrzegana jako niepożądana jest dostępna, nie są one prawdopodobnie spożywane przez osoby, które mają silną reakcję emocjonalną na potencjalny element żywnościowy.

niektóre wierzenia i praktyki żywieniowe wynikają z przekonań religijnych. Na całym świecie muzułmanie poszczą podczas ramadanu, uważanego za miesiąc, w którym Koran, Islamska święta księga, została dana od Boga Prorokowi Mahometowi. W tym miesiącu muzułmanie poszczą w ciągu dnia, jedząc i pijąc Przed świtem i po zachodzie słońca. Ortodoksyjni Żydzi i niektórzy konserwatywni Żydzi przestrzegają prawa żywieniowego, popularnie określanego jako dieta koszerna, omawiana w Żydowskim Piśmie Świętym. W trosce o zdrowie duchowe przestrzegane są prawa żywieniowe, które opisują stosowanie i przygotowywanie pokarmów zwierzęcych. Wielu wyznawców buddyzmu, hinduizmu i dżinizmu jest wegetarianami, częściowo ze względu na doktrynę noninjury lub niestosowania przemocy. Abstynencja od jedzenia mięsa w tych tradycjach wynika z pragnienia unikania krzywdzenia innych żywych stworzeń. Pomimo religijnych recept na żywność, praktyki żywieniowe różnią się znacznie nawet wśród tych, którzy praktykują tę samą wiarę. Takie różnice mogą być spowodowane gałęziami lub denominacjami grupy religijnej, wariacjami narodowymi oraz indywidualnym stopniem wyznawania prawosławia lub religii przez poszczególne osoby lub rodziny.

oprócz wpływu na wybory żywieniowe, kultura odgrywa również rolę w etykiecie związanej z żywnością. Ludzie w społeczeństwach zachodnich mogą odnosić się do etykiety związanej z jedzeniem jako maniery przy stole, fraza, która ilustruje oczekiwania kulturowe jedzenia lub posiłków przy stole. Niektórzy jedzą widelcami i łyżkami; więcej osób używa palców lub pałeczek. Jednak wybór naczynia jest znacznie bardziej skomplikowany niż wybór pałeczek, palców lub sztućców. Wśród niektórych grup, które jedzą głównie jedzenie palcami, goście jadają tylko prawą ręką. Niektórzy używają tylko trzech palców prawej ręki. Wśród innych grup dopuszczalne jest użycie obu rąk. W niektórych krajach Lizanie palców jest uprzejme; w innych Lizanie palców jest uważane za niegrzeczne (i robione tylko wtedy, gdy osoba myśli, że nikt inny nie patrzy). Zasady dotyczące uprzejmego jedzenia mogą wzrosnąć w Ustawieniach formalnych. Podczas niektórych oficjalnych kolacji można oczekiwać, że osoba wybierze „właściwy” widelec spośród dwóch lub trzech opcji, aby dopasować jedzenie spożywane w określonym momencie posiłku.

ilość osób jedzących i pozostawiających niezjedzone również różni się w zależności od grupy. Niektórzy ludzie z krajów Bliskiego Wschodu i Azji Południowo-Wschodniej mogą zostawić trochę jedzenia na talerzach, aby wskazać, że ich głód został zaspokojony (Kittler 2001). Kucharze z innych miejsc mogą być obrażeni, jeśli jedzenie zostanie pozostawione na talerzu, co wskazuje, że Gość mógł nie lubić jedzenia. Podobnie, czysty talerz może oznaczać albo zadowolenie z posiłku lub pragnienie więcej żywności.

nawet rola rozmowy podczas posiłku zmienia się w zależności od miejsca. Wiele rodzin uważa, że czas posiłku to dobry czas na rozmowę i „nadrobić” zaległości w życiu rodziny i przyjaciół. Wśród innych rodzin rozmowy podczas posiłku są dopuszczalne, ale tematy rozmów są ograniczone. W niektórych krajach Azji Południowo-Wschodniej uważa się za uprzejme ograniczenie rozmowy podczas posiłku (Kittler 2001).

żywność odgrywa ważną rolę w życiu rodzin w większości kultur. Jednak stopień znaczenia różni się w zależności od kultury. Na przykład w Samoa amerykańskim większość rodzinnych zajęć i ceremonii koncentruje się na jedzeniu. Rodzina goszcząca demonstruje swój dobrobyt lub rangę społeczną, dostarczając duże ilości żywności (Shovic 1994). Wśród innych rodzin w innych miejscach, działania i uroczystości obejmują jedzenie, ale jedzenie niekoniecznie jest centrum imprezy.

tradycje kulinarne różnią się na całym świecie. Nawet wśród ludzi, którzy mają podobne pochodzenie kulturowe i niektóre z tych samych nawyków żywieniowych, wzorce żywieniowe nie są identyczne. Ponadto rodziny różnią się od swoich codziennych zajęć na wakacjach, podczas podróży lub gdy goście są obecni. Mężczyźni jedzą inaczej niż kobiety. Ludzie w różnych grupach wiekowych jedzą inaczej. Jednak w większości części świata jedzenie wiąże się z gościnnością i wyrazem przyjaźni. Dlatego wrażliwość na przepisy żywnościowe i zwyczaje jest ważna w budowaniu i wzmacnianiu relacji międzykulturowych.