pierwsza prezydencka konferencja prasowa odbyła się w marcu 1913 roku w Gabinecie Owalnym, podczas prezydentury Woodrowa Wilsona . Następnie, aż do 1969 roku, komunikaty od prezydenta i ogólne konferencje prasowe odbywały się w różnych miejscach, w tym w Indyjskim pokoju traktatowym, audytorium Departamentu Stanu i sali Wschodniej Białego Domu.

w 1969 roku, aby pomieścić rosnącą liczbę reporterów przydzielonych do Białego Domu, prezydent Richard Nixon miał kryty basen, który został zainstalowany przez March of Dimes dla Franklina D. Roosevelta, przykryty i przekształcony w biura prasowe i salon, który mógłby się podwoić jako sala odpraw.

w 2000 roku Sala została przemianowana na „James S. Brady Press Briefing Room” na cześć Jamesa Brady ’ ego, sekretarza prasowego, który został zastrzelony i trwale niepełnosprawny podczas zamachu na prezydenta Ronalda Reagana w 1981 roku.

Renowacjaedytuj

w grudniu 2005 r.Biały Dom ogłosił zamiar renowacji starzejącej się sali prasowej i ciasnych biur korpusu prasowego. W dniu 2 sierpnia 2006 r.odbyła się ostatnia odprawa, a prezydent George W. Bush gościł kilku poprzednich sekretarzy prasowych na ceremonii zamknięcia i było pewne wahanie i zaniepokojenie, czy prasa będzie mogła powrócić do Białego Domu. W międzyczasie Centrum Konferencyjne Białego Domu zostało wykorzystane jako tymczasowe miejsce konferencji prasowych.

prezydent Bush ponownie otworzył odnowiony pokój podczas ceremonii przecięcia wstęgi rankiem 11 lipca 2007 roku. Następnego dnia odbył pierwszą oficjalną konferencję prasową w nowej sali konferencyjnej, po opublikowaniu raportu o postępach rządu irackiego. Modernizacja kosztowała blisko 8,5 miliona dolarów. Z tej sumy 2,5 miliona dolarów zostało sfinansowane przez media, a pozostała część została sfinansowana z dochodów podatkowych. Każde miejsce korespondenta było wycenione na 1500 dolarów. Pod obecną salą prasową znajduje się dawny basen w Białym Domu, który od tego czasu stał się serwerownią komputerową.