opłaty za zarządzanie inwestycjami dla funduszy ETF i funduszy inwestycyjnych są odejmowane przez ETF lub spółkę funduszy, a codziennie dokonuje się korekt wartości aktywów netto (NAV) funduszu. Inwestorzy nie widzą tych opłat na swoich wyciągach, ponieważ firma funduszu obsługuje je we własnym zakresie.

opłaty za zarządzanie są tylko składową wskaźnika całkowitych kosztów zarządzania (Mer), który powinien dotyczyć inwestorów.

opłaty ETF

w ramach swojej normalnej działalności firma ETF ponosi koszty od wynagrodzeń menedżera do usług powierniczych i kosztów marketingu, które są odejmowane od NAV.

Załóżmy, że ETF ma deklarowany roczny wskaźnik kosztów w wysokości 0,75%. Przy inwestycji w wysokości $50,000, oczekiwany koszt do zapłaty w ciągu roku wynosi $ 375. Jeśli ETF zwróci dokładnie 0% za rok, inwestor powoli zobaczy, że jego 50 000 USD zmieni się na wartość 49 625 USD w ciągu roku.

zysk netto otrzymywany przez inwestora z ETF opiera się na całkowitym zysku faktycznie uzyskanym przez Fundusz minus podany współczynnik kosztów. Jeśli ETF zwróci 15%, NAV wzrośnie o 14,25%. Jest to całkowity zwrot pomniejszony o współczynnik kosztów.

wpływ wydatków Funduszu

opłaty są ważne, ponieważ mogą mieć ogromny wpływ na twoje ostateczne zyski. Inwestycja o wartości 100 USD, która rośnie o 7% rocznie, byłaby warta 197 USD w ciągu 10 lat, bez opłat. Odejmij jednak roczną opłatę 1%, a wynikiem będzie $179, co oznacza, że wydatki funduszu zjadły 10% Twojego potencjalnego portfela. Ponieważ opłaty rosną w czasie, podobnie jak aktywa portfela, im dłuższy okres inwestowania, tym większa strata.

sposoby minimalizacji wydatków

opłaty generalnie spadły w ostatnich latach, ale niektóre fundusze są jednak droższe niż inne. Krytycznym rozróżnieniem jest tutaj pasywne vs. aktywne zarządzanie.

pasywni menedżerowie po prostu naśladują akcje indeksu giełdowego, często s&P 500, czasami z niewielkimi odchyleniami. Ci menedżerowie” funduszu indeksowego „lub” indeksu ETF ” okresowo równoważą aktywa funduszu, aby dopasować je do indeksu benchmarkowego, co z kolei wiąże się z kosztami handlowymi, ale zwykle są one minimalne.

aktywni menedżerowie, jak sama nazwa wskazuje, biorą większą rękę w wyborze aktywów funduszu. Wymaga to między innymi drogich działów badawczych, których nie mają pasywne fundusze, i zwykle wyższego poziomu handlu, który podnosi koszty transakcji. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w MER.