kilka lat temu zaczęłam uczęszczać na zajęcia na studia MBA w niepełnym wymiarze godzin. Niemal natychmiast zauważyłem, że moje doświadczenie w klasie w dużej mierze odzwierciedlało moje doświadczenie blisko dekady w Ameryce korporacyjnej: jestem konsekwentnie jedną z niewielu czarnych kobiet i czarnych ludzi w pokoju.

we wrześniu Ellen McGirt opublikowała artykuł w Fortune badając, dlaczego nie ma żadnych Afroamerykanek prowadzących firmy z listy Fortune 500. Ten brak przywództwa kobiet jest ważny do zbadania, ale jakie są doświadczenia czarnych kobiet w miejscu pracy, zanim dotrą do c-suite? Chciałam się dowiedzieć, jak inne czarne kobiety pokonują przeplatające się bariery na styku rasy i płci.

w ciągu roku pracowałam z Profesor Elizabeth Morrison, prodziekanem Wydziału na NYU, aby przeprowadzić wywiad z 10 kolorowymi kobietami, aby zrozumieć wyzwania, przed którymi stoją w miejscu pracy, jak radzą sobie z tymi wyzwaniami i jak te mechanizmy radzenia sobie wpływają na ich szanse na długoterminowy sukces.

oto najważniejsze z tego, co dowiedziałem się o ich doświadczeniach w pracy w corporate America:

„Twoja praca jest oceniana plus inne niematerialne rzeczy”

wiele kobiet powiedziało mi, że przełączają Kod, co wiąże się z obejmowaniem dominującej kultury lub języka wśród pewnych grup (na przykład współpracowników) i przełączaniem się na bardziej autentyczne ja, gdy jesteś w pobliżu przyjaciół i rodziny.

jedna kobieta, z którą rozmawiałem, odnoszący sukcesy przedsiębiorca, który odbywał staż w startupie technologicznym przed pójściem do szkoły biznesu, z podnieceniem opisała swoją ostatnią pozycję, w której po raz pierwszy w karierze zgłosiła się do czarnej kobiety. Powiedziała, że „wypadła lepiej” i była ” o wiele bardziej komfortowa i pewna siebie.”Opisała, jak by to było, gdyby zamiast tego musiała przełączyć kod:” bycie ocenianym na podstawie Twojej pracy a sprawność umysłowa byłaby bardziej podatna. Twoja praca jest oceniana plus inne niematerialne rzeczy. Zgadujesz siebie, a to wpływa na Twoją pewność siebie.”

nie była jedyną kobietą, która wspomniała o napięciu psychicznym związanym z próbą spełnienia profesjonalnego ideału stworzonego po to, aby tłumić, a nie wspierać różnorodność. Inna kobieta oddała szansę na pełnoetatowe stanowisko w Białym Domu Obamy, ponieważ czuła się zahamowana stereotypami. „Dano mi możliwość pozostania w Białym Domu, ale tego nie zrobiłem, ponieważ czułem, że ludzie bardzo oceniają moją rasę, moją płeć i wszystko. Moje pomysły nie były na wyciągnięcie ręki, że czuję się jak inni z białych facetów.”

dwudziestokilkuletnia kobieta z najwyższej klasy firmy konsultingowej opisała pierwszy raz, gdy pracowała dla zespołu klienta, w skład którego wchodzili inni kolorowi ludzie. Klient był więzieniem, a jej zespół formułował zalecenia dotyczące grupowania konkretnych więźniów. „Powiedziałem,’ Nie wsadzisz Nicki Minaj do celi z Remy Ma. Wszyscy od razu go dostali i to była piękna rzecz. Nie byłbym w stanie zrobić tej analogii w innym zespole. To był projekt, w którym byłem najlepszy. To częściowo miało związek z faktem, że twoi klienci wyglądają jak ty i łatwiej jest zbudować tę relację.”Ponieważ tak dobrze spisała się w projekcie, zyskała kapitał społeczny wraz ze swoim przełożonym. Jest to bezpośredni przykład tego, jak praca z ludźmi, z którymi możesz się odnosić, może pozytywnie wpłynąć na twoją karierę.

wśród tych kobiet było ogólne rozczarowanie tym, jak ich koledzy postrzegają świat, a jak go doświadczają. Jedna z kobiet opisała płacz w swoim hotelowym łóżku po przeczytaniu o policjancie zabijającym kolorową osobę. Podróżowała ze współpracownikami w podróży służbowej i wszyscy byli na łańcuchu tekstowym, aby koordynować logistykę. Tego samego dnia rozstała się również Hollywoodzka para, a rozmowa w łańcuchu tekstowym skupiła się na hollywoodzkich plotkach, nigdy nie odnosząc się do strzelaniny. Powiedziała: „pamiętam, jak patrzyłam i płakałam w moim hotelowym łóżku. A potem muszę iść do pracy. I nikt nie zameldował się dla Twojego samopoczucia.”To jest rzeczywistość dla wielu czarnych kobiet pracujących w Ameryce. Troszczą się głęboko o problemy wpływające na czarną społeczność, ale to uczucie nie jest ogólnie wspierane lub uznawane w miejscu pracy.

„jesteśmy związani z innymi kolorowymi ludźmi”

każdy wywiad ujawnił, jak bardzo doświadczenia tych kobiet w pracy są postrzegane przez większy filtr rasy i klasy.

„mogę teraz iść do biura i spotkać się z pięcioma osobami, z tego cztery będą białe” – opisała jedna kobieta, z którą rozmawiałem. „Z tych białych, ich cała rodzina może być z pokoleniowego bogactwa. Że jedna czarna osoba może bardziej niż prawdopodobne zidentyfikować kogoś w swojej rodzinie, który mieszka w projektach, żyje w ubóstwie lub nie ma wykształcenia poza poziomem szkoły średniej. To jest doświadczenie czarnych ludzi w ogóle – że jesteśmy przywiązani do innych ludzi koloru, którzy są w złej sytuacji.”

nie oznacza to, że każdy biały człowiek w Ameryce korporacyjnej pochodzi z bogactwa pokoleniowego. To znaczy, że nie da się rozwieść aktualnych statystyk dotyczących rasy w tym kraju od czarnych kobiet, które muszą codziennie chodzić do pracy. Czarne kobiety w Ameryce korporacyjnej nie są odporne na realia, przed którymi stoją Czarni w ogóle, ani na historyczny związek między rasą a dostępem do zasobów w tym kraju. Zamiast tego są zmuszeni odłożyć to na bok, gdy siadają przy biurku.

ta wymuszona separacja między trudnościami stojącymi przed czarną społecznością a instytucjonalną białością pracy białych kołnierzyków może być psychicznie obciążająca i utrudniać dobre wyniki w pracy.

„moi mentorzy mówią mi o ściemnianiu mojego światła”

nierzadko czarne kobiety czują, że muszą sprawić, by inni czuli się komfortowo, gdy są w grupie (zwłaszcza jeśli ta grupa składa się z ludzi, którzy nie wyglądają jak one).

kobiety, z którymi rozmawiałem, wiele mówiły o tym, że muszą tłumić aspekty swojej osobowości, aby poczuć, że mogą dopasować się do kultury swojego miejsca pracy. Jedna kobieta powiedziała mi: „moi mentorzy rozmawiają ze mną o przyciemnianiu mojego światła. Zawsze myślałem, że muszę to obniżyć, żeby ludzie czuli się komfortowo.”Te kobiety miały tendencję do odczuwania, że ich organizacje” nie były gotowe ” dla nich i czuły, że nie mogą być ich autentycznymi sobą w biurze, ryzykując, że inni poczują się nieswojo lub zaszkodzą ich szansom na awans zawodowy.

te uczucia odbiły się echem podobnych rzeczy, których doświadczyłem. Kazano mi się uśmiechać w biurze i ryzykując, że będę zbyt agresywny, mam tendencję do czekania, aż wszyscy inni przemówią, zanim zdecyduję się na ważenie. Po części dlatego, że jestem introwertykiem. Ale inna część jest, ponieważ byłem uwarunkowany przez społeczeństwo i jego głównie białe instytucje czuć, że jako czarna kobieta natykam się jako agresywny, apodyktyczny i samolubny, Kiedy mówię mój umysł w porównaniu do mężczyzny lub białej kobiety, co te same stwierdzenia. Wiele osób czuje, że nie mogą być ich prawdziwe ja w miejscu pracy na ryzyko wydaje nieprofesjonalne. Wywiady te jasno pokazały, że w przeważającej części czarne kobiety nie spodziewają się, że będą w stanie przynieść swoje pełne ja do miejsca pracy i nadal iść do przodu.

„jeśli nie masz nikogo w swoim narożniku, zostaniesz wyeliminowany”

prawie każda kobieta, z którą rozmawiałem, poruszyła pomysł potrzeby znalezienia sponsoringu w miejscu pracy — pomysł znalezienia kogoś w Twojej firmie, kto może opowiadać się za podwyżkami, projektami i promocjami w Twoim imieniu. Jedna z kobiet, która pracuje jako konsultant, tak to ujęła: „Sponsoring jest bardzo ważny. Czarna społeczność, w której pracuję, ciężko nam to znaleźć. To nie jest formalny program, ale jest częścią procesu recenzowania. Ludzie pytają, Kto był w rogu tej osoby? Potrzebujesz sponsorów, aby uzyskać projekty. Personel jest naprawdę napędzany niepokojem. Przeprowadzasz wywiad do każdego projektu. Jeśli masz sponsora, Możesz nie potrzebować rozmowy kwalifikacyjnej. Jeśli nie masz nikogo w swoim narożniku, zostajesz wyeliminowany.”

Czarne kobiety często uważają sponsoring za wyzwanie w swoich organizacjach, jeśli mają problemy z nawiązaniem do tych, z którymi pracują. Z tego powodu często mogą przypisać brak awansu w firmie do braku sponsoringu.

* * *

„nie możesz być tym, czego nie widzisz.”Są to słynne słowa Mariana Wrighta Edelmana i są one równie prawdziwe dla dzieci marzących o zostaniu naukowcami rakietowymi lub astronautami, jak dla Czarnych Kobiet wspinających się po korporacyjnej drabinie.

poza brakiem profesjonalnych wzorców do naśladowania, konsekwentne bycie w mniejszości w pracy ma realne konsekwencje biznesowe. Różniąc się od większości w pracy tworzy to, co Katherine Phillips, Nancy Rothbard i Tracy Dumas nazywają dystansem statusu, czyli jak daleko jesteś od postrzeganej normy i struktury władzy w Twojej firmie. Gdy wiesz, że cierpisz na odległość statusu, będziesz starał się ukryć informacje potwierdzające status o sobie. Wykluczenie zmusza ludzi do odejścia od autentycznego ja. A autentyczność jest integralną częścią dobrego samopoczucia.

poza emocjonalnym i psychicznym piętnem, homogeniczność i stronniczość mogą mieć realne konsekwencje zawodowe dla Czarnych Kobiet. Naukowcy odkryli, że gdy grupie pokazano zdjęcia różnych osób, twarze czarnych kobiet były najmniej prawdopodobne, aby zostać rozpoznane z grupy białych mężczyzn i białych kobiet. Wypowiedzi wypowiedziane przez czarną kobietę w dyskusji grupowej były również najmniej prawdopodobne, aby być poprawnie przypisane w porównaniu do czarnych mężczyzn, białych kobiet i białych mężczyzn. Czarne kobiety na stanowiskach kierowniczych są również bardziej narażone na krytykę lub karę za popełnianie błędów w pracy.

podczas gdy starałem się ograniczyć moje uprzedzenia w jak największym stopniu, przeprowadzając wywiady tylko z kobietami, których nie znałem i trzymając się tego samego zestawu pytań podczas każdego wywiadu, niemożliwe było całkowite usunięcie moich osobistych doświadczeń z tego projektu. Bez niego, nie byłbym zmuszony do podjęcia go w pierwszej kolejności. Jest to również niewielka wielkość próby, która uniemożliwia wyciągnięcie pochopnych wniosków. Chociaż fakt, że pojawiły się spójne tematy i że na 10 czarnoskórych kobiet, 0 regularnie pracuje z innymi kolorowymi kobietami, oznacza, że jeśli chcemy prawdziwej równości w miejscu pracy, to prędzej czy później będziemy musieli rozwiązać problemy, które są unikalne dla kobiet kolorowych — a zwłaszcza czarnych kobiet — w miejscu pracy.

dla Murzynek to nie tylko problem. Gdy są w drzwiach, muszą czuć się wspierani w sposób, który jest specyficzny dla bycia kobietą koloru. Tak, że nawet jeśli są sami w swojej drużynie, zdają sobie sprawę, że nie są sami w ogóle.