opis przypadku

42-letnia pani balonowa termometrialna ablacja endometrium (Cavaterm), w lutym 2006 r.na ciężkie okresy. Wcześniej poprosiła o histerektomię. Jednak ze względu na jej wysokie BMI omówiono opcje, w tym cewkę Mirena i ablację endometrium. Nie była zainteresowana cewką Mireny i poprosiła o ablację endometrium. Przed zabiegiem udzielono jej porad dotyczących antykoncepcji. Po ablacji nie miała okresu I stwierdzono, że jest w ciąży po 3 miesiącach, co zostało potwierdzone testem ciążowym. Była to jej szósta ciąża (G6P3+2). Ciąża była nieplanowana, ale z radością kontynuowała ciążę. Miała BMI 39.Jej przeszłość medyczna obejmowała CIN 3, który był leczony LLETZ i biopsję wycięcia zmiany na lewej piersi. Cierpiała na ciężką astmę, która nie była zbyt dobrze kontrolowana i przez ostatnie 10 lat używała doustnych inhalatorów prednizolonu i salbutamolu.

została zapisana w 10 tygodniu ciąży. Miała prześwietlenie karku przezierności (NT) w 13 tygodniu, co dawało jej skorygowane ryzyko trisomii 21 w skali 1:227. Udzielono jej porad dotyczących trisomii 21 i zaproponowano inwazyjne badania, które odrzuciła. Podczas skanowania anomalii stwierdzono, że łożysko leży nisko, ale kolejne skany sugerowały, że łożysko się przesunęło i oddalało się od wewnętrznego os.

miała wiele przyjęć przedporodowych z zaostrzeniem astmy, ropniem piersi i pachwiny oraz cellulitami z obustronnym obrzękiem nóg. Miała test tolerancji glukozy w 28 tygodniu, co było w normie. Dwukrotnie była przyjmowana na oddział intensywnej terapii (itu) z ostrymi atakami astmy. Decyzję o rozpoczęciu porodu podjęto w 38 + 5 tygodniu ciąży. Przeprowadzono to przez sztuczne pęknięcie błony i augmentację syntocynonu. Miała awaryjne cesarskie cięcie z powodu braku postępów w pierwszym etapie. Urodziła się żywa, zdrowa samica o wadze 3,6 kg. Pooperacyjnie rozwinęła się infekcja rany i 2 tygodnie później została wypisana do domu.