Isaac Singer opracował pierwszą praktyczną maszynę do szycia w domu i wprowadził ją do powszechnego użytku. Urodzony w Pittstown w stanie Nowy Jork, w rodzinie niemiecko-żydowskich imigrantów, piosenkarz opuścił dom w wieku dwunastu lat i przez wiele lat przemierzał północny wschód, pracując w różnych miejscach w carnivals, jako aktor i mechanik. W 1839 opatentował koparkę, a w 1840 maszynę do obróbki metalu i drewna.

w 1850 roku Singer pracował w Warsztacie maszynowym w Bostonie, Massachusetts, kiedy został poproszony o analizę Maszyny do szycia Blodgett & lerow, która została sprowadzona do naprawy. Singer opracował nowy projekt oparty na tej maszynie, opatentował ją w 1851 roku i założył (wraz z Edwardem Clarkiem) I. M. Singer Company, aby ją wprowadzić na rynek. Mimo że maszyna Singera znacznie poprawiła się w porównaniu z istniejącymi modelami, częściowo z powodu funkcji ciągłego podawania, trzy lata później został skutecznie pozwany za naruszenie patentu przez Eliasa Howe ’ a, który zarejestrował własny projekt Maszyny do szycia w 1846 roku. Jednak pojawienie się w 1856 r. umów patentowych i licencyjnych pozwoliło na kontynuowanie produkcji maszyn Singer z ciągłymi ulepszeniami. W 1860 roku firma Singer Manufacturing Company stała się największym na świecie producentem maszyn do szycia, a w 1863 roku Singer otrzymał dwadzieścia patentów na maszyny.

Singer zarobił miliony dolarów od swojej firmy i żył ekstrawagancko, ciesząc się przejażdżkami po nowojorskim Central Parku w swoim żółtym autokarze ze swoimi kochankami—nie jest to odpowiedni wizerunek dla firmy próbującej sprzedawać maszyny do szycia gospodyniom z klasy średniej. Singer wycofał się z działalności w 1863 roku, podróżując po Europie, zanim osiedlił się w Torquay w Anglii, gdzie zbudował rezydencję i zachęcił swoich dwudziestu czterech dzieci (legalnych i nieślubnych) do odwiedzenia. Po jego śmierci Singer pozostawił po sobie majątek w wysokości 13 milionów dolarów.