Wiele osób będzie już świadomych dużej liczby orbitujących satelitów, które można zobaczyć w ciągu godziny lub dwóch po zachodzie słońca i przed wschodem słońca. Istnieje prawdopodobnie około 400 obiektów widocznych gołym okiem z około 8000 obecnie znajdujących się na orbicie. Najjaśniejszym obiektem regularnym jest rosyjska stacja Kosmiczna Mir (wielkość 0). Amerykańskie promy kosmiczne są jaśniejsze-tak jasne jak Jowisz w jasności -2,5-ale oczywiście nie na orbicie przez cały czas.

wiele z widzianych obiektów jest ostatnim etapem rakiety nośnej i obracają się, a zatem różnią się jasnością w zależności od widzialnego przekroju. Niektóre obiekty, takie jak COBE, celowo wirują.

czasami słońce odbija się od płaskiej powierzchni podobnej do lustra (na przykład panele słoneczne), a jasność może być wyższa. Widziałem Kosmiczny Teleskop Hubble ’ a o jasności -4, prawdopodobnie z odbicia od paneli słonecznych. Widziałem również odbicia z płaskich ogniw słonecznych pokrytych szczytami kilku satelitów podobnych do hatbox.

obliczenia pokazują, że jeden metr kwadratowy powierzchni lustrzanej w odległości 1000 km powinien wyglądać jak gwiazda o jasności -7. Takie zdarzenia są nieprzewidywalne, ponieważ dokładna orientacja satelity lub paneli słonecznych (w stosunku do obserwatora) jest trudna do poznania z kilku powodów.

satelity Iridium

sytuacja ta zmieniła się wraz ze startem satelitów przez Iridium Corporation, która zakończyła budowę swojej satelitarnej wersji sieci telefonii komórkowej w czerwcu 1998 roku. System roboczy składa się z jedenastu satelitów na płaszczyznę w równomiernie rozmieszczonych (30 stopni) płaszczyznach. Jest to pierwsza z około 9 propozycji zaśmiecania niskiej orbity okołoziemskiej systemami satelitów komunikacyjnych. Pożądana Orbita ma kształt kołowy, wysokość 782 km i nachylenie 86,4 stopnia do równika. 72 wymagane satelity zostały uruchomione, i choć 4 są już niewypały z tego czy innego powodu, większość z nich działa dobrze. Firma oferuje usługi od października 1998 roku.

wkrótce po pierwszym starcie okazało się, że amatorscy obserwatorzy satelitarni dostali bardzo jasne odbicia od tych satelitów (magnitude -8), w niektórych częściach nieba. Paul Maley Z Houston Texas opublikował pierwsze zdjęcie trzech z nich migających razem, gdy te trzy były jeszcze blisko siebie po starcie. Uzyskał również pierwszy film „flash” i szczegóły geometrii na podstawie osobistych zapytań.

ponieważ satelity obracają się raz na orbitę, tak że orientacja względem lokalnego pionu jest zawsze taka sama, Kierunki powierzchni satelitów są więc znane przez cały czas. Główne anteny misji (MMA) mają powleczoną srebrem powierzchnię teflonową o powierzchni około 1,6 metra kwadratowego, więc rozsądne jest założenie, że są to powierzchnie zaangażowane.

Przewidywanie błysków Iridium

Randy John i Rob Matson napisali specjalne wersje swoich programów do śledzenia satelitarnego SKYSAT i SKYMAP, aby produkować prognozy „flash”. Oba programy obliczają punkt na niebie, który widzi dane miejsce na ziemi dla trzech MMA. Pozycja ta jest porównywana z kierunkiem słonecznym. Jeśli kąt jest mniejszy niż kąt arbratary mały dla któregokolwiek z trzech zwierciadeł, wtedy nastąpi „błysk”. Program Roba Matsona zawiera oszacowanie jasności wynikające z dopasowania obserwowanej jasności do kąta błysku. Ponieważ żadna powierzchnia nie jest idealnym lustrem, rozjaśnienia występują pod kątem większym niż 0,5 stopnia.

odbicia są charakteryzowane jako szczytowe przy jasności -6, trwające około 10 sekund na ciemnym niebie, a ruch satelity około 5 stopni. Trzeba lornetki, aby zobaczyć satelity normalnie, jak są one wielkości od 6 do 7. Te błyski występują również w ciągu dnia i zapewniają środki, dzięki którym możesz powiedzieć, że byłeś w stanie zobaczyć satelitę w ciągu dnia gołym okiem. Już obserwowałem takie błyski.

the Heavens-Above w Monachium, Niemcy zapewnia usługę przewidywania rozbłysków. Ponieważ efekt rozbłysku ma charakter dość lokalny, użytkownik powinien podać swoje najbardziej znane współrzędne, aby skutecznie obserwować rozbłysk.

najnowsze informacje

Koporacja Iridium zakończyła eksploatację satelitów 18 marca 2000 roku z powodu niewypłacalności i braku znalezienia nabywcy. Ostatecznie znaleziono nabywcę, a transakcję zatwierdził sąd upadłościowy USA. Konstelacja jest obecnie własnością Iridium LLC. Obecnie (wrzesień 2001) system jest sprzedawany użytkownikom rządowym i przemysłowym w odległych lokalizacjach, zarówno do użytku głosowego, jak i cyfrowego. 30 listopada 2000 roku ponownie wszedł na orbitę pierwszy satelita Iridium, Iridium 79, który nie powiódł się podczas startu. Od tego czasu jego orbita kurczyła się w normalnym procesie przeciągania atmosfery. Liczba nieudanych satelitów iridium jest obecnie znacząca. Charakteryzują się okresem rotacji sekund. Gdy w pobliżu punktu w ich przejściu, w którym wystąpi rozbłysk, mogą dać zestaw bardzo krótkich (mniej niż 0,25 sekundy) błysków do ujemnych magnitud. Program IRIDFLAR został napisany tak, aby ignorować znane tumblery.

więcej informacji

Strona główna Visual Satellite Observers zawiera kilka stron zawierających więcej szczegółów na temat tej historii, Zdjęcie Paula Maleya i kopie programu przewidywania, IRIDFLAR oraz wskazówki do programu SKYSAT Pana R. Johna.

z Robem Matsonem można skontaktować się pod adresem [email protected]. jego program IRIDFLAR jest programem DOS. Dostępna jest również wersja dla Systemów bez procesorów zmiennoprzecinkowych. IRIDFLAR będzie działał na Macintosh pod emulatorem PC (Virtual PC lub Real PC).