stosowanie iniekcji adalimumabu może zmniejszać zdolność do zwalczania infekcji i zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkiego zakażenia, w tym ciężkiego zakażenia grzybiczego, bakteryjnego i wirusowego, które może rozprzestrzeniać się przez organizm. Zakażenia te mogą wymagać leczenia w szpitalu i mogą spowodować śmierć. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta często występuje jakikolwiek rodzaj zakażenia lub jeśli pacjent ma lub podejrzewa, że może mieć jakikolwiek rodzaj zakażenia. Obejmuje to drobne infekcje (takie jak otwarte rany lub rany), infekcje pojawiające się i znikające (takie jak opryszczka) lub przewlekłe infekcje, które nie ustępują. Należy również poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występowała choroba, która wpływa na układ odpornościowy, lub jeśli pacjent mieszka lub kiedykolwiek mieszkał na obszarach takich jak doliny rzeki Ohio lub Missisipi, gdzie ciężkie zakażenia grzybicze są bardziej powszechne. Jeśli pacjent nie wie, czy zakażenia te występują częściej w jego okolicy, powinien zwrócić się do lekarza. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki zmniejszające aktywność układu odpornościowego, takie jak:: abatacept (Orencia), anakinra (Kineret), certolizumab (Cimzia), etanercept (Enbrel), Golimumab (Simponi), infliksymab (Remicade), metotreksat (Otrexup, Rasuvo, Trexall), rytuksymab (Rituxan) lub steroidy, takie jak deksametazon, metyloprednizolon (Medrol), prednizon (Rayos) lub prednizolon (Prelone).

lekarz będzie obserwował objawy zakażenia w trakcie i po zakończeniu leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów przed rozpoczęciem leczenia lub jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów w trakcie lub wkrótce po leczeniu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem: osłabienie; pocenie się; ból gardła; kaszel; odkrztuszanie krwawego śluzu; gorączka; utrata masy ciała; skrajne zmęczenie; biegunka; ból brzucha; ciepła, zaczerwieniona lub bolesna skóra; bolesne, trudne lub częste oddawanie moczu; lub inne objawy zakażenia.

pacjent może być już zakażony gruźlicą (gruźlica; ciężkie zakażenie płuc) lub wirusowym zapaleniem wątroby typu B (wirus atakujący wątrobę), ale nie ma żadnych objawów choroby. W takim przypadku wstrzyknięcie adalimumabu może zwiększyć ryzyko nasilenia się zakażenia i wystąpienia objawów. Lekarz przeprowadzi test skórny w celu sprawdzenia, czy u pacjenta występuje nieaktywne zakażenie gruźlicą i może zlecić badanie krwi w celu sprawdzenia, czy u pacjenta występuje nieaktywne zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B. Jeśli to konieczne, lekarz może podać leki stosowane w leczeniu tego zakażenia przed rozpoczęciem leczenia adalimumabem. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent chorował lub kiedykolwiek chorował na gruźlicę, jeśli mieszkał lub odwiedził kraj, w którym gruźlica jest powszechna, lub jeśli przebywał w pobliżu osoby, która chorowała lub kiedykolwiek chorowała na gruźlicę. Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z następujących objawów gruźlicy lub wystąpi którykolwiek z tych objawów podczas leczenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem: kaszel, utrata masy ciała, utrata napięcia mięśniowego, gorączka lub nocne poty. Należy również natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów zapalenia wątroby typu B lub jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu: nadmierne zmęczenie, zażółcenie skóry lub oczu, utrata apetytu, nudności lub wymioty, bóle mięśni, ciemny mocz, wypróżnienia w kolorze gliny, gorączka, dreszcze, ból brzucha lub wysypka.

u niektórych dzieci, nastolatków i młodych dorosłych, którym podawano adalimumab w iniekcji lub podobne leki, rozwinął się ciężki lub zagrażający życiu nowotwór, w tym chłoniak (nowotwór, który rozpoczyna się w komórkach zwalczających zakażenia). U niektórych nastoletnich i młodych dorosłych mężczyzn, którzy przyjmowali adalimumab lub podobne leki, rozwinął się hepatosplenic T-cell lymphoma (HSTCL), bardzo poważna postać raka, który często powoduje śmierć w krótkim czasie. Większość osób, które rozwinęły HSTCL były leczone na chorobę Leśniowskiego-Crohna (stan, w którym organizm atakuje wyściółkę przewodu pokarmowego, powodując ból, biegunkę, utratę wagi i gorączkę) lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego (stan, który powoduje obrzęk i owrzodzenia w wyściółce jelita grubego i odbytnicy) z adalimumabem lub podobnym lekiem wraz z innym lekiem o nazwie azatiopryna (Imuran) lub 6-merkaptopuryna (Purynethol). Należy powiedzieć lekarzowi dziecka, jeśli dziecko kiedykolwiek chorowało na jakikolwiek rodzaj raka. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów podczas leczenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem: ból brzucha, gorączka, niewyjaśniona utrata masy ciała, obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach lub pachwiny, lub łatwe siniaki lub krwawienie. Należy porozmawiać z lekarzem dziecka o ryzyku wstrzyknięcia adalimumabu dziecku.

lekarz lub farmaceuta przekaże pacjentowi kartę informacyjną producenta (Przewodnik po lekach) po rozpoczęciu leczenia adalimumabem i za każdym razem, gdy pacjent otrzyma lek. Należy uważnie przeczytać informacje i w razie jakichkolwiek pytań zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Możesz również odwiedzić stronę internetową Food and Drug Administration (FDA) (http://www.fda.gov/Drugs/DrugSafety/ucm085729.htm) lub stronę producenta, aby uzyskać przewodnik po lekach.

należy porozmawiać z lekarzem o ryzyku związanym ze stosowaniem iniekcji adalimumabu.