Articles

infuzja śródkostna jako pomost do ostatecznego dostępu

Intraosseous (IO) igła jest alternatywą dla pacjentów z trudnym dostępem żylnym . Celem tego retrospektywnego badania było zbadanie wskazań i wyników związanych z użyciem IO w centrum urazowym poziomu 1 (styczeń 2008-Maj 2015). Dane obejmowały dane demograficzne, czas do wprowadzenia, Punkty dostępu dożylnego (IV), wskazania, wlewy, długość pobytu w szpitalu i na oddziale intensywnej terapii oraz śmiertelność. Spośród 68 pacjentów, u których analizowano iniekcję IO (63,2% urazów tępych, 29,4% urazów penetrujących i 7,4% medycznych), 56% miało hipotensyjne ciśnienie w chwili przybycia, a 38,2% asystoliczne. Najczęstszymi wskazaniami do infuzji IO był utrudniony dostęp dożylny (69%) i szybka intubacja Sekwencyjna (20,6%). Średni czas dostępu do IO wynosił trzy minuty. Dostęp do IV uzyskano po IO u 72,1% pacjentów. Dzięki dostępowi IO 30,9% pacjentów otrzymało krystaloidy, 29,4% otrzymało leki Advanced Care Life Support (ACLS), 25% leki do intubacji rapid sequence, 20.6% produktów krwiopochodnych i 2,9% leków na napady padaczkowe. Ogólnie 80,9% było intubowanych w Oddziale Ratunkowym (ED), 26,5% miało torakotomię ED, a 20,6% miało laparotomię. Mediana krystaloidów podawanych we wlewie dożylnym wynosiła odpowiednio 180 cm3 u dzieci i 1 L u dorosłych. Wynaczynienie, najczęstsze powikłanie, wystąpiło u 7,4% pacjentów. Śmiertelność szpitalna wynosiła 72,9%. Dostęp do IO należy rozważyć, gdy istnieje potrzeba szybkiej interwencji wymagającej dostępu naczyniowego.