(1934-2014). Imamu Amiri Baraka, czołowy czarny nacjonalista, stał się wybitnym amerykańskim poetą, dramaturgiem, powieściopisarzem i eseistą. Jego pisma, które zajmują się czarnym doświadczeniem, wyrażają gniew czarnych Amerykanów i promują czarną kulturę z intensywnym oddaniem.

Everett LeRoi Jones urodził się 7 października 1934 roku w Newark w stanie New Jersey. W 1968 zmienił nazwę. W 1954 ukończył Howard University w Waszyngtonie. Pierwszy duży zbiór poezji baraki, Przedmowa do Dwudziestotomowego listu samobójczego, został opublikowany w 1961 roku. W „Blues People: Negro Music in White America” (1963) pisał o muzyce czarnej w kontekście historii społecznej. Black Music (1967) i The Music: Reflections on Jazz and Blues (1987) to zbiory esejów.

w 1964 roku sztuka Baraki „Holender”, o międzyrasowej wrogości, pojawiła się na off-Broadwayu i zdobyła uznanie krytyków. W następnym roku The Slave and the Toilet zostały wyprodukowane off-Broadway. Również w 1965 roku Baraka opublikował autobiograficzną powieść „System piekła Dantego”. Autobiografia LeRoi Jones / Amiri Baraka została opublikowana w 1984 roku.

Baraka założył Black Arts Repertory Theater w Harlemie w 1964 roku. W 1966 przeniósł warsztat do Spirit House w Newark, gdzie służył jako community center. W 1968 założył Black community Development and Defense Organization, czarną grupę muzułmańską zaangażowaną w afirmację czarnej kultury i zdobycie władzy politycznej dla czarnych. Zmarł 9 stycznia 2014 w Newark.