Co to jest? Szklana harmonijka, czyli „armonica”, jest pięknie steampunkowym obrotowym instrumentem wykonanym ze szklanych mis i granym opuszkami palców. Początki armonica sięgają połowy 1700 roku, a najbardziej znana wersja została wymarzona przez nie mniej luminarz niż Benjamin Franklin.

kto go używa? Mozart, Beethoven i Strauss pisali utwory na harmonijkę szklaną i choć rzadko (muszą być specjalnie wykonane, przy wysokich kosztach, a kruchość instrumentu sprawia, że bezpieczny transport jest prawie niemożliwy), armonica wystąpiła gościnnie w ouevre Toma Waitsa, Lindy Ronstadt, Davida Gilmoura, Björka i Robyn Hitchcock. Thomas Bloch używa szklanej harmonijki obok swojego ondes martenot w Monkey: Journey to the West. Po raz kolejny Korn powraca, aby zasmrodzić tę kolumnę, używając armoniki na czterech swoich obrzydliwościach, w tym Niezabezpieczonej okładce Creep. Yeuch. Posłuchaj tego, jeśli musisz, Na Spotify. Najsłynniejsi gracze armonica? To byłaby Maria Antonina i George Washington.

Jak to działa? Projekt Franklina wymagał, aby 37 szklanych misek o różnych rozmiarach było gwintowanych do żelaznego wrzeciona, które jest obracane za pomocą pedału nożnego, jak wirujące koło. Lekkie dotknięcie obręczy misek opuszkami palców, które zostały zalane wodą i kredą, sprawia, że wirujące miseczki „śpiewają”. Miski były oznaczone kolorami odpowiadającymi pitch-purple dla B, orange dla D, itp.

skąd to się bierze? Franklin widział muzyków w Anglii grających na kieliszkach do wina wypełnionych różną ilością wody. Po kilku eksperymentach z metodą wodną, Ben wymyślił swoją spinningową w 1761 roku. Prawdziwą zaletą tej metody było to, że przy miseczkach ustawionych poziomo, gracz mógł grać na armonice jak na pianinie, grając do dziesięciu dźwięków jednocześnie, jeśli było to wymagane.

Dlaczego jest klasyczny? Brzmi dokładnie tak, jak szyba dźwiękowa, gdyby mogła śpiewać. Słuchanie materiału, do którego jesteśmy tak przyzwyczajeni w codziennym życiu nagle mówi, jest niepokojące. Dziwne, ale piękne.

Jaka jest najlepsza piosenka glass harmonica? Spośród współczesnych wirtuozów szklanych harmonijek, William Zeitler jest najbardziej znany, a jak piękna jest jego Wenus: Sfera miłości?

Five facts and things

pierwszym muzykiem, któremu przypisuje się grę na kieliszkach jako instrumencie, jest Irlandczyk Richard Puckeridge, który zachwycił gruziński Londyn swoimi występami kieliszków do wina wypełnionych wodą. Ilość wody w kielichu określa wysokość nuty-wytwarzanej przez opuszkę palca wokół wargi szklanki.

Ta szklana harmonijka. To nie wygląda jak harmonijka. Cóż, ” glass harmonica „jest catch-all termin dla każdego instrumentu z udziałem pocierania szkła, z częścią” harmonijka ” pochodzi od włoskiego słowa harmonii. Armonica de verre, glasharmonika i-bajecznie-hydrodaktulopsychicharmonica, to odpowiednio francuskie, niemieckie i greckie rękojeści.

nie Graj na szklanej harmonijce, to cię doprowadzi do szaleństwa! W to właśnie wierzyli ludzie w XVIII wieku, co spowodowało, że armonica niemal całkowicie wypadła z łask jako instrument koncertowy. „Armonica nadmiernie pobudza nerwy”, twierdził Niemiecki muzykolog Friedrich Rochlitz, ” pogrąża gracza w dokuczliwej depresji, a co za tym idzie w mrocznym i melancholijnym nastroju, który jest właściwą metodą na powolne samo-unicestwienie. Jeśli cierpisz na jakiekolwiek zaburzenia nerwowe, nie powinieneś grać; jeśli nie jesteś jeszcze chory, nie powinieneś grać; Jeśli czujesz melancholię, nie powinieneś grać.”

Więcej naukowych muzykologów uważa jednak, że Wyjaśnienie szaleńczego uroku armoniki leży w dezorientującej naturze wytwarzanych dźwięków. Dźwięki powyżej 4000 herców najwyraźniej mogą być „triangulowane”, lub zlokalizowane w przestrzeni, przez nasze uszy, podczas gdy nasze mózgi nie są w stanie ustalić, czy dźwięki poniżej 1000 herców pochodzą z lewej lub prawej strony. Armonica zazwyczaj wydaje dźwięki, które mieszczą się między 1000 a 4000 herców, oszukując nasze mózgi, aby nigdy nie byli pewni, skąd i z czego pochodzi dźwięk.

chociaż instrument nie jest przedstawiony dosłownie, jest on tematem zdumiewającej surrealistycznej animacji, szklanej harmonijki, autorstwa rosyjskiego filmowca Andrieja Khrjanowskiego. Pierwotnie wydana w 1968 roku, ale szybko zakazana przez państwo, szklana harmonijka wykorzystuje stworzenie niebiańskiego instrumentu jako alegorię tego, jak kapitał zawsze zepsuje kreatywność i ludność, nawet w komunistycznym państwie.

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share on email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger