odpowiedź glikemiczna na pokarm lub posiłek to wpływ, jaki pokarm lub posiłek wywiera na poziom cukru (glukozy) we krwi po spożyciu. To normalne, że poziom glukozy i insuliny we krwi wzrasta po jedzeniu, a następnie powraca do poziomu na czczo w krótkim czasie. Dzieje się tak szczególnie po spożyciu posiłków bogatych w pewne węglowodany. Zarządzanie glikemiczne odnosi się do wyboru żywności do zarządzania poziomem cukru we krwi.

opracowano kilka narzędzi, aby pomóc w ilościowym określeniu i przekazaniu wpływu pokarmu na odpowiedź glikemiczną. Należą do nich indeks glikemiczny (GI), ładunek glikemiczny (GL) i glikemiczne odpowiedniki glukozy (GGE). Można również określić porównawczą odpowiedź glikemiczną, która porównuje wpływ na poziom glukozy we krwi jednego pokarmu na drugi w oparciu o ich całkowitą ilość węglowodanów lub całkowitą ilość.

w 1981 roku po raz pierwszy opublikowano pomysł klasyfikacji węglowodanów według ich indeksu glikemicznego. Od tego czasu podjęto wiele badań w celu określenia wpływu zmiany potencjału wzrostu glukozy we krwi (wyzwanie glikemiczne) diety na szeroki zakres krótko-i długoterminowych wyników zdrowotnych. Ocena wpływu pojedynczej zmiany diety na zdrowie jest jednak notorycznie skomplikowana, a opinie na temat znaczenia GI, GL i EDB zostały podzielone. Istnieje wiele różnych sposobów obniżenia odpowiedzi glikemicznej, GI lub GL, z których nie wszystkie mają taki sam wpływ na zdrowie. W listopadzie 2011 roku ILSI Europe opublikował monografię zatytułowaną „Food, Glycemic Response and Health”, w której stwierdził, że „staje się oczywiste, że modyfikowanie odpowiedzi glikemicznej diety nie powinno być postrzegane jako samodzielna strategia, ale jako element ogólnej zrównoważonej diety i stylu życia”.

żywność o niskiej glikemii będzie uwalniać glukozę wolniej i równomiernie, co prowadzi do niższych odczytów glukozy we krwi po posiłku. Wysoka glikemia powoduje szybszy wzrost poziomu glukozy we krwi po posiłkach. Pokarmy o wysokiej glikemii są idealne do odzyskiwania energii po wysiłku fizycznym lub dla osoby doświadczającej hipoglikemii.

efekt glikemiczny żywności zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj skrobi (amyloza w porównaniu z amylopektyną), fizyczne uwięzienie cząsteczek skrobi w żywności, zawartość tłuszczu i białka w żywności oraz kwasy organiczne lub ich sole w posiłku — dodanie octu, na przykład, obniży odpowiedź glikemiczną. Obecność tłuszczu lub rozpuszczalnego błonnika pokarmowego może spowolnić szybkość opróżniania żołądka, obniżając w ten sposób odpowiedź glikemiczną. Ogólnie rzecz biorąc, pokarmy z większą ilością błonnika i / lub odpornej skrobi mają niższą odpowiedź glikemiczną.

podczas gdy dodanie tłuszczu lub białka obniży odpowiedź glikemiczną na posiłek, względne różnice pozostają. Oznacza to, że z dodatkami lub bez, nadal istnieje wyższa krzywa glukozy we krwi po wysokim glikemicznym białym chlebie niż po niskim glikemicznym chlebie, takim jak pumpernikel.

nierafinowane Dzikie pokarmy roślinne, takie jak te dostępne dla współczesnych zbieraczy, zwykle wykazują niskie wskaźniki glikemiczne.