Portret Sir Francisa Bacona ©Bacon był angielskim filozofem i mężem stanu oraz pionierem nowoczesnej myśli naukowej.

Francis Bacon urodził się 22 stycznia 1561 roku w Londynie. Był synem Sir Nicholasa Bacona, strażnika Wielkiej Pieczęci Elżbiety I. Bacon studiował na Uniwersytecie Cambridge i w Gray ’ s Inn i został członkiem parlamentu w 1584 roku. Był jednak niepopularny u Elżbiety i dopiero po wstąpieniu Jakuba I w 1603 roku kariera Bacona zaczęła prosperować. Pasowany na rycerza w tym samym roku, został mianowany na kolejne stanowiska, zakończone, podobnie jak jego ojciec, strażnikiem Wielkiej Pieczęci.

jednak prawdziwe zainteresowania Bacona leżą w nauce. Większość nauki tego okresu opierała się na pracach starożytnego greckiego filozofa Arystotelesa. Podczas gdy wiele idei Arystotelesa, takich jak położenie ziemi w centrum wszechświata, zostało obalonych, jego metodologia była nadal używana. Utrzymywało to, że naukowa prawda może być osiągnięta poprzez autorytatywny argument: jeśli wystarczająco mądrzy ludzie dyskutują na dany temat wystarczająco długo, prawda w końcu zostanie odkryta. Bacon zakwestionował to, argumentując, że prawda wymaga dowodów z prawdziwego świata. Swoje idee opublikował, początkowo w „Novum Organum” (1620), opisujący prawidłową metodę zdobywania wiedzy przyrodniczej.

kontynuowano również polityczny rozwój Bacona. W 1618 roku został mianowany Lordem kanclerzem, najpotężniejszym w Anglii, a w 1621 roku został wicehrabią St Albans. Wkrótce potem został oskarżony przez parlament o przyjmowanie łapówek, do czego się przyznał. Został ukarany grzywną i uwięziony, a następnie wygnany z dworu. Chociaż król później ułaskawił go, był to koniec życia publicznego Bacona. Przeniósł się do domu w Gorhambury w Hertfordshire, gdzie kontynuował pisanie. Zmarł w Londynie 9 kwietnia 1626 roku.