Streszczenie

forma wzrokowa agnozja jest ciężkim zaburzeniem rozpoznawania wzrokowego wynikającym z pozastriatowych zmian w korze potylicznej i skroniowej. Pomimo zachowanej ostrości wzroku i drobnych wad pola widzenia, pacjenci z agnozją postaci wzrokowej są poważnie upośledzeni w dyskryminacji kształtu i formy. Percepcja koloru, ruchu i stereoskopowej głębi jest stosunkowo nienaruszona. Niniejszy przegląd przedstawia cztery przypadki wizualnej agnozji postaci przypisanej wspólnej etiologii (zatrucie tlenkiem węgla) wykazującej niezwykłą jednorodność. Podstawowym deficytem występującym u tych pacjentów jest brak grupowania pojedynczych elementów złożonej sceny wizualnej w „Gestalt” i oddzielania postaci od podłoża w statycznych wyświetlaczach wizualnych. Dowody z badań jednokomórkowych i zmian u naczelnych innych niż ludzie pokazują, że kora zewnątrzkomórkowa jest niezbędna do tych zadań. Korelacje między anatomią i fizjologią sugerują ponadto, że mechanizmy segregacji figur-ziemi opartej na statycznych sygnałach okluzji znajdują się w regionach obszaru V2, które przyczyniają się do ścieżki przetwarzania postaci, która prowadzi do obszaru V4 i do kory przedoczodołowej. Wyniki te prowadzą do hipotezy, że agnozja formy wzrokowej, jak opisano w niniejszym przeglądzie, może być spowodowana selektywnym uszkodzeniem ścieżki formy wzrokowej.