jeśli chodzi o feudalną japońską hierarchię społeczną, istnieje wiele rzeczy, które znacznie różnią się od dzisiejszego społeczeństwa w Japonii i na zachodzie kraju. Na przykład kupcy i artyści w feudalnej Japonii byli uważani na samym dole hierarchii.

feudalna Japonia rozkład klas społecznych

istnieją jednak zaskakująco pewne podobieństwa, również. Na przykład, zarówno feudalna hierarchia Japonii, jak i dzisiejsza są reprezentowane w kształcie piramidy, co oznacza, że jest tylko jeden, który znajduje się na samym szczycie hierarchii, władca. Liczba osób w każdej klasie wzrasta wraz z jej spadkiem. W feudalnej Japonii istniały trzy główne klasy, a w ramach każdej klasy istniały podkategorie. Głównymi klasami społecznymi w feudalnej Japonii były Klasa Królewska, Klasa Szlachecka i klasa niższa. Około 90% społeczeństwa należało do niższej klasy chłopskiej, a reszta do szlachetnej klasy wojskowej.

ilustracja daimyō Kyogoku Takatomo, wysokiej rangi postaci w feudalnej japońskiej hierarchii.

Klasa Królewska feudalnej Japonii

Klasa królewska była na szczycie łańcucha, a także obejmowała cesarza i członków jego rodziny.

cesarz

chociaż cesarz był klasyfikowany jako przywódca feudalnej Japonii, w rzeczywistości miał bardzo małą władzę i kontrolę nad krajem, ponieważ rząd był zdominowany przez siłę wojskową. Cesarz był postrzegany bardziej jako figurant i miał dużą symboliczną, religijną postać wpływową dla Japończyków. Jednak wraz z upływem czasu pod koniec feudalnej Japonii w okresie Edo, cesarz odzyskał władzę.

rodzina królewska

rodzina królewska to ci, którzy byli spokrewnieni z cesarzem. Członkowie rodziny królewskiej byli klasyfikowani jako druga najwyższa klasa społeczna w klasie królewskiej. Ponownie w rzeczywistości nie były one zbyt potężne w porównaniu do tych w klasie wojskowej w okresie feudalnym w Japonii.

szlachetna Klasa feudalnej Japonii

szlachta, Ci z klasy wojskowej są odpowiednikami Klasy średniej w dzisiejszym społeczeństwie. Chociaż Klasa szlachecka znajdowała się poniżej klasy królewskiej w hierarchii feudalnej Japonii, ludzie z tej klasy byli tymi, którzy rządzili krajem w rzeczywistości, co czyni ich silniejszymi postaciami. Do podkategorii klasy wojskowej należeli siogun, daimyos, samurajowie i roninowie.

Szogunowie w feudalnej Japonii

szogun był najwyższą klasą w klasie szlacheckiej. Byli również wojskowym i politycznym przywódcą feudalnej Japonii i posiadali największą władzę. Szogunowie byli mianowani przez cesarza i początkowo mieli na myśli po prostu „generała”, jednak szogunowie uzyskali najwyższą rangę w okresie feudalnym ze względu na swoje siły fizyczne. Siogunowie byli władcami Japonii aż do jej zniesienia tuż przed początkiem okresu Meiji. Niektórzy z wybitnych siogunów w feudalnej Japonii to Minamoto no Yoritomo, Shikaga Takauji, Ashikaga Yoshimitsu, Tokugawa Ieyasu i yokugawa Yoshonobu, który stał się ostatnim siogunem.

Daimyos

Daimyos, znani również jako feudalni watażkowie, zostali sklasyfikowani tuż poniżej i zgłoszeni bezpośrednio do sioguna, co czyni ich również bardzo potężnymi władcami. Daimyos byli czasami silniejsi od siogunów. Siła siogunów całkowicie zależała od tego, ilu daimyō mieli pod sobą. Słowo daimyo pierwotnie oznaczało dużych Prywatnych właścicieli ziemskich. Mieli wiele zalet w stosunku do innych, na przykład byli zwolnieni z płacenia jakichkolwiek podatków. Jednymi z najbardziej legendarnych postaci wojskowych w feudalnej Japonii byli daimyos, w tym Oda Nobunaga i Hideyoshi Toyotomi, którzy byli postrzegani jako silni władcy kraju.

samurajowie

samurajowie, najlepiej opisywani jako wojownicy lub żołnierze w feudalnej Japonii, byli wynajęci przez daimyō w celu ochrony ich przed innymi daimyosami. Samurajowie byli również znani jako buke lub bushi. Samurajowie byli postrzegani jako dzielna i uprzywilejowana klasa w feudalnej Japonii, ponieważ tylko mniej niż 10 procent ludzi w tym okresie należało do tej klasy społecznej. Wojownicy samurajów byli bardzo królewscy dla swoich przywódców lub bardziej odpowiednio nazywani pracodawcami. Kiedy ich daimyō polegli, pokonani w bitwie, samurajowie pod daimyō stali się roninami. Jak potężny daimyō zależał w znacznym stopniu od tego, ilu samurajów miał.

wizualna hierarchia feudalnej japońskiej struktury społecznej.

Ronins

ronins byli najniższą klasą w szlacheckiej klasie wojskowej w feudalnej epoce japońskiej. Roninowie byli po prostu samurajami, którzy nie należeli do żadnych Mistrzów, daimyō. Mogło istnieć wiele różnych powodów, dla których ci żołnierze stali się roninami, na przykład z powodu śmierci ich poprzedniego daimyō z powodu przegranej bitwy. Freelancerzy w dzisiejszym społeczeństwie są często porównywani do roninów, którzy pracowali dla wielu pracodawców.

niższa klasa feudalnej Japonii

większość ludności, około 90% ludzi w feudalnej Japonii było w niższej klasie. Jak sama nazwa wskazuje, była to najniższa klasa społeczna ze wszystkich. Do podkategorii niższej klasy zaliczali się chłopi, rzemieślnicy i kupcy.

chłopi

chłopi byli klasyfikowani na szczycie niższej klasy, w tym rolnicy i rybacy. Chociaż chłopi w feudalnej Japonii byli często biedni, byli uważani za wysoko, ponieważ produkowali ryż dla samurajów i daimyos. Jednak ze względu na cenę żywności i podatki, które musieli płacić, rzadko mogli sobie pozwolić na jedzenie ryżu. W przeciwieństwie do tych z wyższych klas społecznych, byli zmuszeni ubierać się bardzo proste, często wykonane z konopi.

rzemieślnicy

rzemieślnicy, często znani jako rzemieślnicy, byli zaliczani do chłopów w feudalnym społeczeństwie japońskim. Chociaż w okresie feudalnym stali się potężniejsi, na początku uważano ich za jedną z najniższych podkategorii w hierarchii. Niektóre zawody tej klasy społecznej obejmowały muzyków, aktorów, artystów, śpiewaków, malarzy i rzeźbiarzy.

Kupcy

kupcy byli również w najniższej klasie społecznej w feudalnej hierarchii japońskiej. Jednym z powodów, dla których ludzie patrzyli na nich z góry, było to, że sprzedawali rzeczy, które inni ludzie zarobili i brali pieniądze od innych ludzi w nieuczciwy sposób. Chociaż byli niepopularni wśród większości i należeli do najniższej klasy społecznej, byli zamożni i dlatego uważani byli za jedną z najbardziej korzystnych klas feudalnej Japonii.

inne kategorie klas niższych w feudalnej Japonii

w feudalnej Japonii było kilka innych typów ludzi, którzy należeli do niższej klasy społecznej. Były to etas(katowie), hinien (przestępcy) i prostytutki.