ethmoidalne komórki powietrzne (również Zatoki ethmoidalne lub zatoki ethmoidalne, łac. cellulae ethmoidales) są wieloma cienkościennymi jamami zlokalizowanymi w labiryncie ethmoidalnym. Znajdują się one między górną częścią jamy nosowej a oczodołem. Płytka orbitalna etmoidu oddziela etmoidalne komórki powietrzne od orbity.

etmoidalne komórki powietrzne są podzielone na grupy przednią, środkową i tylną po każdej stronie, które są oddzielone płytką podstawną Środkowej stożka nosowego.

• przednie etmoidalne komórki powietrzne drenują do środkowego miąższu nosowego jamy nosowej przez etmoidalne infundibulum lub przewód przednionasalny.
• środkowe etmoidalne komórki powietrzne drenują do środkowego miąższu nosowego z otworem umieszczonym na lub nad bullą etmoidalną, szczeliną w bocznej ścianie jamy nosowej.
• tylne etmoidalne komórki powietrzne drenują się do górnego miąższu nosowego, zwykle przez pojedynczy otwór.

ukrwienie

krew tętnicza jest dostarczana do komórek powietrza etmoidalnego przez następujące naczynia:

• gałęzie nosowe tętnicy sfenopalatynowej,
• przednie i tylne gałęzie tętnicy ocznej.

drenaż żylny z komórek powietrza etmoidalnego zapewnia sphenopalatyna i żyły oczne.

zaopatrzenie nerwów

zaopatrzenie nerwów czuciowych w błonę śluzową wyściełającą etmoidalne komórki powietrzne zapewniają następujące nerwy:

• przednie i tylne gałęzie etmoidalne nerwu ocznego,
• gałęzie oczodołowe zwoju pterygopalatyny.