.. Nagłośnia jest również wklęsła z bocznymi krawędziami skierowanymi ku tyłowi. Dwa małe więzadła-thyroepiglottic i hyoepiglottic więzadła-przytrzymaj nagłośni w pozycji spoczynkowej w gardle. Cienkie więzadło tyreepiglottyczne łączy dolny punkt nagłośni z chrząstką tarczycy krtani, podczas gdy więzadło hioepiglottyczne łączy przednią powierzchnię Regionu Górnego z kością gnykową.

nagłówek zbudowany jest z elastycznej chrząstki pokrytej błoną śluzową. Jego przednia powierzchnia składa się z niekeratynizowanego warstwowego płaskonabłonkowego nabłonka, który jest zgodny z tkankami jamy ustnej i gardła. Na tylnej powierzchni jest pokryta pseudostratyfikowanym nabłonkiem kolumnowym, który jest zgodny z tkankami wyściełającymi krtań. Pod warstwą nabłonka znajduje się cienka warstwa tkanki łącznej areolarnej, która zapewnia luźne przywiązanie do nabłonka i zaopatruje go w naczynia krwionośne i włókna nerwowe. Najgłębszą i najgrubszą warstwą nagłośni jest elastyczna warstwa chrząstki, która składa się z matrycy żelowej i wielu włókien białkowych elastyny. Elastyczna chrząstka nadaje nagłośni jędrną, a jednocześnie niezwykle elastyczną i elastyczną strukturę.

przez cały dzień nagłośnia spędza większość czasu zrelaksowana na górnej krawędzi krtani tuż za językiem. W tej pozycji powietrze jest w stanie dostać się do gardła z nosa lub ust i swobodnie przepływać do krtani, a następnie do płuc. Tylko wtedy, gdy połykamy jedzenie lub picie, nagłośnia porusza się i pełni swoją istotną funkcję. Proces połykania jest złożonym procesem obejmującym wiele struktur w głowie i szyi. Podczas tego procesu gardło, kość gnykowa i krtań są ściągane nadrzędnie, aby umożliwić rozszerzenie gardła i przyjęcie połkniętego materiału. Ruch gnyka pozwala szerokiej górnej części nagłośni złożyć się na szczycie głośnika krtani, pokrywając otwarcie dróg oddechowych. Żywność wchodząca do gardła przechodzi przez przednią powierzchnię nagłośni, która tworzy dach głośni; jedzenie nadal do przełyku znajduje się tuż za gardłem.