pierwotna produktywność

pierwotna produktywność ekosystemu jest zdefiniowana jako szybkość, z jaką energia słoneczna jest przekształcana w substancję organiczną przez chlorofil w fotosyntezie.
definiuje się ją w następujący sposób:

•pierwotna produktywność brutto (GPP), całkowita prędkość fotosyntezy (dlatego nazywana również całkowitą fotosyntezą);r• * pierwotna produktywność netto (NPP), prędkość, z jaką przechowywana jest materia organiczna, bez wykorzystania przez roślinę do życia (dlatego nazywana również pozorną fotosyntezą);
• produktywność netto wspólnoty (NPC), to szybkość, z jaką materia organiczna nie jest wykorzystywana przez zwierzęta roślinożerne i mięsożerne;
• produktywność wtórna (SP), to szybkość, z jaką materia organiczna jest przechowywana przez konsumentów (tj. organizmy heterotroficzne, które nie mają zdolności fotosyntezy) do celów energetycznych.

wysoki poziom produktywności pierwotnej w ekosystemach uzyskuje się, gdy korzystne są czynniki fizyczne (np. woda, składniki odżywcze i klimat). Obecność niektórych form energii wtórnej może również przyczynić się do zwiększenia wskaźnika produktywności pierwotnej. Przykładem jest ujście rzek, jeden z najbardziej produktywnych ekosystemów na świecie. W ujściach rzek woda słodkowodna napotyka wodę morską. Żyjące tam rośliny tworzą szeroki fotosyntetyczny dywan. Pnie i korzenie zatrzymują duże ilości cząstek pokarmu, a po zakończeniu ich cyklu życiowego rozkładają się, dostarczając ekosystemowi więcej materii organicznej. Tutaj energia wtórna jest dostarczana przez efekt pływów, które z jednej strony promują szybki przepływ składników odżywczych, a z drugiej strony promują usuwanie wyprodukowanych odpadów, tak aby organizmy, które tam żyją (okoń morski, gilthead, mullet, larwy małży) nie zużywają energii na znalezienie pożywienia lub pozbycie się odpadów i mogą szybciej rosnąć.