biegunka wywołana przez wirusa nazywana jest wirusowym zapaleniem żołądka i jelit. Wiele osób nazywa to „grypa żołądkowa”, ale nie ma to nic wspólnego z grypą. Wirus ten wpływa na żołądek i przewód pokarmowy. Zwykle trwa od 2 do 7 dni. Biegunka oznacza przechodzenie luźne wodniste stolce 3 lub więcej razy dziennie.

Twoje dziecko może mieć również te objawy:

• ból i skurcze brzucha

• nudności

• wymioty

• utrata kontroli jelit

• gorączka i dreszcze

• krwawe stolce

głównym zagrożeniem tej choroby jest odwodnienie. Jest to utrata zbyt dużej ilości wody i minerałów z organizmu. W takim przypadku należy wymienić płyny ustrojowe. Można to zrobić za pomocą doustnego roztworu nawadniającego. Doustny roztwór nawadniający jest dostępny w aptekach i większości sklepów spożywczych. Napoje sportowe nie są równoważne z doustnymi roztworami nawadniającymi. Napoje sportowe zawierają zbyt dużo cukru i zbyt mało elektrolitów.

antybiotyki nie są skuteczne w tej chorobie.

Opieka Domowa

postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami wydanymi przez pracownika służby zdrowia dziecka.

w przypadku podawania dziecku leków:

• nie podawaj leków na biegunkę bez recepty, chyba że powie Ci to lekarz Twojego dziecka.

• możesz użyć paracetamolu lub ibuprofenu do kontrolowania bólu i gorączki. Lub można użyć innego leku zgodnie z zaleceniami.

• nie podawaj aspiryny nikomu poniżej 18 roku życia, kto ma gorączkę. Może to spowodować uszkodzenie wątroby i stan zagrażający życiu zwany zespołem Reye ’ a.

Twoje dziecko jest uważane za zakaźne tak długo, jak długo ma biegunkę. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby:

• pamiętaj, że mycie wodą z mydłem i używaniem dezynfekcji na bazie alkoholu jest najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji.

• umyj ręce przed i po opiece nad chorym dzieckiem.

• Wyczyść toaletę po każdym użyciu.

• zabrudzone pieluchy należy wyrzucić do zamkniętego pojemnika.

• trzymaj dziecko z dala od opieki dziennej, dopóki nie zostanie oczyszczone przez świadczeniodawcę.

• umyć ręce przed i po przygotowaniu posiłku.

• umyj ręce i naczynia po użyciu desek do krojenia, blatów i noży, które miały kontakt z surową żywnością.

• trzymaj niegotowane mięso z dala od gotowanych i gotowych do spożycia potraw.

podawanie płynów i karmienie

głównym celem leczenia wymiotów lub biegunki jest zapobieganie odwodnieniu. Odbywa się to poprzez częste podawanie niewielkich ilości płynów. Płyny są najważniejsze. Nie śpiesz się z jedzeniem dla swojego dziecka.

Jeśli Twoje dziecko jest karmione piersią:

• kontynuuj karmienie piersią. Karmić dziecko częściej niż zwykle.

• jeśli biegunka jest ciężka, należy podać doustny roztwór nawadniający między karmieniami.

• ponieważ biegunka łagodzi, przestań podawać roztwór nawadniający i wróć do normalnego harmonogramu karmienia piersią.

Jeśli dziecko jest karmione butelką:

• podawaj jednocześnie niewielkie ilości płynu, zwłaszcza jeśli dziecko wymiotuje. Uncja lub dwie (30 do 60 mL) co 30 minut może poprawić objawy. Zacznij od 1 łyżeczki (5 mL) co 5 minut i stopniowo zwiększaj zgodnie z tolerancją.

• podaj pełnowartościową formułę lub mleko. Jeśli biegunka jest ciężka, podać doustny roztwór nawadniający między karmieniami.

• Jeśli dawanie mleka i biegunka nie poprawia się, przestań dawać mleko. W niektórych przypadkach mleko może pogorszyć biegunkę. Spróbuj soi lub ryżu formuły.

• nie podawaj soku jabłkowego, sody lub innych słodzonych napojów. Napoje z cukrem mogą pogorszyć biegunkę.

• Jeśli Twoje dziecko ma się dobrze po 24 godzinach, Wznów regularną dietę i harmonogram karmienia.

• jeśli zaczną robić gorzej z jedzeniem, wróć do czystych płynów.

Jeśli Twoje dziecko jest na pokarmie stałym:

• pamiętaj, że płyny są teraz ważniejsze niż jedzenie. Nie śpiesz się z jedzeniem.

• nie zmuszaj dziecka do jedzenia, zwłaszcza jeśli ma bóle brzucha, skurcze, wymioty lub biegunkę.

• nie karmić dziecka dużymi ilościami naraz, nawet jeśli dziecko jest głodne. Może to pogorszyć samopoczucie dziecka. Możesz dać dziecku więcej jedzenia w czasie, jeśli on lub ona może to tolerować.

• podawaj niewielkie ilości na raz, zwłaszcza jeśli dziecko ma skurcze żołądka lub wymioty.

• jeśli dajesz dziecku mleko, a biegunka nie ustępuje, zatrzymaj mleko. W niektórych przypadkach mleko może pogorszyć biegunkę. Jeśli tak się stanie, zamiast tego należy użyć doustnego roztworu nawadniającego. Ta wrażliwość na mleko zwykle ustępuje, gdy jelito Goi.

• jeśli biegunka jest ciężka, należy podać doustny roztwór nawadniający między karmieniami.

• Jeśli Twoje dziecko ma się dobrze po 24 godzinach, spróbuj podawać pokarmy stałe. Mogą to być płatki zbożowe, płatki owsiane, chleb, makaron, puree marchewkowe, puree bananowe, puree ziemniaczane, mus jabłkowy, suche tosty, krakersy, zupy z makaronem ryżowym i gotowane warzywa.

• dla dziecka powyżej 4 miesiąca życia, gdy czuje się lepiej, możesz w tym czasie podać płatki, puree ziemniaczane, mus jabłkowy, puree bananowe lub marchewkę. Dziecko powyżej 1 roku może mieć krakersy, biały chleb, ryż i inne złożone skrobie, chude mięso, jogurt, owoce i warzywa. Diety niskotłuszczowe są łatwiejsze do strawienia niż diety wysokotłuszczowe.

• Jeśli Twoje dziecko zaczyna robić gorzej z jedzeniem, wróć do czystych płynów.

• możesz z czasem powrócić do normalnej diety dziecka, ponieważ czuje się lepiej. Jeśli biegunka lub skurcze pogarsza się ponownie, wróć do prostej diety lub czystych płynów.

kontynuacja leczenia

kontynuacja leczenia u dziecka lub zgodnie z zaleceniami. Jeśli pobrano próbkę kału lub zrobiono hodowle, zadzwoń do dostawcy opieki zdrowotnej w celu uzyskania wyników zgodnie z instrukcją.

zadzwoń pod numer 911

zadzwoń pod numer 911 jeśli Twoje dziecko ma którykolwiek z następujących objawów:

• problemy z oddychaniem

• splątanie

• Ekstremalna senność lub kłopoty z chodzeniem

• utrata przytomności

• przyspieszone bicie serca

• ból w klatce piersiowej

• sztywność karku

• napady padaczkowe

kiedy należy zasięgnąć porady lekarskiej

należy natychmiast skontaktować się z lekarzem swojego dziecka, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów:

• ból brzucha, który się pogarsza

• stały ból brzucha w prawym dolnym rogu

• Więcej niż 8 biegunek stolca w ciągu 8 godzin

• utrzymująca się ciężka biegunka przez ponad 24 godziny

• krew w stolcu

• odmowa picia lub karmić

• ciemny mocz lub brak moczu lub sucha Pielucha przez 4 do 6 godzin, brak łez podczas płaczu, zapadnięte oczy lub suchość w ustach

• roztargnienie lub płacz, którego nie można uspokoić

• niezwykła senność

• nowa wysypka

• biegunka trwa dłużej niż 1 tydzień. antybiotyki

• gorączka (Patrz gorączka i dzieci poniżej)

gorączka i dzieci

Zawsze używaj termometru cyfrowego, aby sprawdzić temperaturę dziecka. Nigdy nie używaj termometru rtęciowego.

dla niemowląt i małych dzieci należy prawidłowo używać termometru doodbytniczego. Termometr doodbytniczy może przypadkowo wbić dziurę w odbytnicy (perforować). Może również przekazywać zarazki ze stolca. Zawsze postępuj zgodnie ze wskazówkami producenta produktu dla prawidłowego użytkowania. Jeśli nie czujesz się komfortowo biorąc temperaturę doodbytniczą, użyj innej metody. Kiedy rozmawiasz z lekarzem swojego dziecka, powiedz mu, jakiej metody używałeś do pomiaru temperatury dziecka.

oto wskazówki dotyczące temperatury gorączki. Temperatura ucha nie jest dokładna przed 6 miesiącem życia. Nie należy przyjmować temperatury jamy ustnej, dopóki dziecko nie skończy co najmniej 4 lat.

Niemowlę poniżej 3 miesiąca życia:

• zapytaj lekarza swojego dziecka, jak należy zmierzyć temperaturę.

• Temperatura odbytnicy lub czoła (tętnicy skroniowej) 100.

• temperatura pod pachami 99°F (37,2°C) lub wyższa, lub zgodnie z zaleceniami dostawcy

wiek dziecka od 3 do 36 miesięcy:

• Temperatura odbytnicy, czoła (tętnicy skroniowej) lub ucha 102°F (38,9°C) lub wyższa, lub zgodnie z zaleceniami dostawcy przez dostawcę

• temperatura Pachy 101°F (38,3°C) lub wyższa lub zgodnie z zaleceniami dostawcy

dziecko w każdym wieku:

• powtarzająca się Temperatura 104°F (40°C) lub wyższa, lub zgodnie z zaleceniami dostawcy

• gorączka, która trwa dłużej niż 24 godziny u dziecka w wieku poniżej 2 lat. Lub gorączka, która utrzymuje się przez 3 dni u dziecka w wieku 2 lat lub starszych.