móżdżek jest obszarem mózgu, który przyczynia się do koordynacji i procesów motorycznych i jest anatomicznie gorszy od móżdżku. Integracja sensorimotorowa jest sposobem integracji informacji otrzymanych od neuronów sensorycznych (lub proprioceptywnych) z ciała, w tym wszelkich informacji wzrokowych. Aby być bardziej szczegółowym, informacje potrzebne do wykonania zadania motorycznego pochodzą z informacji o siatkówce odnoszącej się do pozycji oczu i muszą być przetłumaczone na informacje przestrzenne. Integracja sensorimotorowa ma kluczowe znaczenie dla wykonywania jakichkolwiek zadań motorycznych i odbywa się w korze post-ciemieniowej. Po przetłumaczeniu informacji wizualnej na informacje przestrzenne móżdżek musi wykorzystać te informacje do wykonania zadania motorycznego. Jeśli istnieje uszkodzenie jakichkolwiek ścieżek, które łączą ścieżki, dysmetria może spowodować.

MotorEdit

dysmetria motoryczna jest zwyczajowym terminem używanym, gdy dana osoba odnosi się do dysmetrii. Dysmetria kończyn spowodowane zespołami półkuli objawia się na wiele sposobów: dysrytmiczne stukanie rąk i stóp oraz dysdiadochokineza, czyli upośledzenie ruchów naprzemiennych. Uszkodzenie móżdżku sprawia, że człowiek powoli orientuje swoje kończyny w przestrzeni.

kontrola silnika jako proces uczenia się

ostatnie badania rzuciły również światło na specyficzny proces, który jeśli zostanie przerwany, może być przyczyną ataksji i dysmetrii. Według źródeł cytowanych w tym artykule, sterowanie motoryczne jest procesem uczenia się zachodzącym w synapsach dendrytów Purkinjego. Istnieją różne teorie dotyczące budowy móżdżku, który kontroluje ten proces. Niektórzy przewidywali, że móżdżek jest układem regulowanych generatorów wzorców (APG), z których każdy generuje „polecenie burst” o różnej intensywności i czasie trwania. Inne modele, które mają zastosowanie głównie w zastosowaniach robotycznych, sugerują, że móżdżek uzyskuje „odwrotny model aparatu ruchowego”. Nowsze badania w elektrofizjologii wykazały struktury modułowe w rdzeniu kręgowym znane jako”prymitywy motoryczne”.W oparciu o model APG, Moduły APG są funkcjami kontrolującymi uczenie motoryczne. Cały proces jest pętlą pozytywnego sprzężenia zwrotnego. Wejście hamujące jest przekazywane i odbierane z różnych składników kory mózgowej, w tym z jądra móżdżku, komórki kory ruchowej i komórek Purkinjego. Komórki Purkinjego przesyłają informacje hamujące, uzyskując informacje uczące się z równoległych włókien komórek ziarnistych. Ten model APGs jest przydatny, ponieważ skutecznie opisuje proces uczenia się motorycznego.

prymitywy motoryczne to kolejny proponowany moduł uczenia motorycznego. Informacja ta została znaleziona przez elektryczną stymulację rdzenia kręgowego lędźwiowego u szczurów i żab. Po stymulacji naukowcy odkryli, że prymitywy motoryczne znajdują się w rdzeniu kręgowym i wykorzystują wzorce aktywacji mięśni do generowania określonej mocy motorycznej. Różne ruchy są uczone z różnych poziomów aktywacji. Te odkrycia skłoniły naukowców do przekonania, że te same prymitywy motoryczne można znaleźć w móżdżku.

te dwa różne modele razem pokazują, że jest możliwe, że prymitywy motoryczne znajdują się w móżdżku, ponieważ „zestaw równoległych macierzy APG może napędzać każdy prymitywny moduł motoryczny w rdzeniu kręgowym.”Autorzy wygenerowali model Adjustable primitive pattern generator (APPG), który jest w zasadzie grupą równoległych APG zsumowanych razem.

model APG jest sumą wektorową wszystkich wejść APG, które są jednostkami położenia, prędkości i czasu. Komórki ziarniste wysyłają informacje z rdzenia kręgowego i kory ruchowej, co z kolei przekłada informacje w procesie zwanym mapowaniem stanu. Ostateczny model APG staje się liniowy po zsumowaniu wektora informacji z neuronów i mięśni. Model ten jest zgodny z „hipotezą wirtualnej trajektorii”, która stwierdza, że pożądana trajektoria jest wysyłana do rdzenia kręgowego jako polecenie motoryczne.

SaccadicEdit

Sakkady to bardzo szybkie, jednoczesne ruchy wykonywane przez oko w celu otrzymania informacji wzrokowej i przesunięcia linii wzroku z jednej pozycji do drugiej. Osoba zależy głęboko od zdolności dokładności tych ruchów. Informacje są odbierane z siatkówki, są tłumaczone na informacje przestrzenne, a następnie przekazywane do ośrodków motorycznych w celu reakcji motorycznej. Osoba z saccadic dysmetria będzie stale produkować nieprawidłowe ruchy oczu, w tym mikrosakady, trzepotanie oczu, i szarpnięć fali kwadratowej, nawet gdy oko jest w spoczynku. Podczas ruchów gałek ocznych występują hipometryczne i hipermetryczne sakkady oraz częste jest przerwanie i spowolnienie normalnego ruchu sakkadowego.