ostry zawał gorszy ma pewne cechy, które oddzielają go od innych zawałów. Można śmiało powiedzieć, że żadne dwa ostre zawały nie są takie same. Każdy ostry zawał jest wyjątkowy na swój sposób. Kilka zmiennych określa każdy zawał i wpływa na stopień uszkodzenia mięśni, ostre powikłania i długoterminowe skutki dla mięśnia sercowego, które pośrednio wpływają na inne systemy i ogólny stan zdrowia danego pacjenta.Niezależne zmienne w każdym ostrym zawale obejmują czas trwania okluzji naczynia przed rewaskularyzacją, obecność lub brak rewaskularyzacji, wstępne kondycjonowanie dotkniętego mięśnia sercowego z uprzednim niedokrwieniem, obecność zabezpieczeń, zakres/lokalizacja poprzedniego uszkodzenia serca, leki podawane przed i podczas zawału, rozmiar naczynia, lokalizacja okluzji, obciążenie skrzepliny, wcześniejsza operacja pomostowania tętnic wieńcowych, anatomia innych koronariów niebędących sprawcami, wiek/płeć/rozmiar pacjenta i wszelkie inne współistniejące choroby.W latach 80-tych ostre zawały mięśnia sercowego leczono głównie lekami trombolitycznymi. Procedura przezskórnej transluminalnej angioplastyki wieńcowej (PTCA) była czasami skomplikowana przez ostre zamknięcie naczynia, co skutkowało de novo, ostrym urazem w szpitalu lub w laboratorium cewnikowania serca. W ciągu ostatnich dwóch dekad przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) w ostrym zawale mięśnia sercowego z uniesieniem ST (STEMI) stała się standardem opieki. Stało się to dość skuteczne i stosunkowo bezpieczne ze względu na dostępność urządzeń do ekstrakcji skrzepliny, leków przeciwpłytkowych IIb/IIIa i niewątpliwie stentów. Ostre zamknięcie statków po PCI w 2010 r.jest bardzo rzadkie, w przeciwieństwie do częstego zamykania statków po PTCA w 1985 r. Pomimo dużej zmienności ostrego urazu, można znaleźć wspólny wątek w zawale niższym, który wyraźnie różni się od innych zawałów.W ciągu ostatnich 25 lat leczenia i interwencji w ostrych zawałach, zarówno na oddziale ratunkowym/oddziale intensywnej terapii, jak i w laboratorium cewnikowania serca, stało się oczywiste, że zawały podrzędne są trudne i przerażające dla świadczeniodawcy na wczesnym etapie ich przebiegu. Jednak na dłuższą metę są łagodne. Dlatego termin „drażnienie śmierci w ostrym zawale podrzędnym” jest odpowiedni. Uraz gorszy objawia się na różne sposoby; każdy z nich jest śmiertelny, jeśli kardiolog jest niedostępny, ale wszystkie są łatwo leczone i nieszkodliwe przez kardiologa prowadzącego.Gorszy uraz przedstawia się jako niezliczona ilość zagrażających życiu objawów, które są zwykle łatwe do leczenia i równie łatwe do zapobiegania w laboratorium cewnikowania.Zemsta urazu gorszego obejmuje nawracający częstoskurcz komorowy/migotanie, bradykardię / różnego stopnia blok przedsionkowo-komorowy (AV) serca, arytmię przedsionków (migotanie przedsionków) i niedociśnienie/wstrząs.Tak poważne i śmiertelne, jak się wydają, powikłania te mogą być skutecznie leczone w otoczeniu gorszych obrażeń. Gorszy uraz przedstawia się jako śmiertelny ostry zawał, ale w rzeczywistości jest znacznie mniej złośliwy niż jego odpowiednik, uraz przedni. Ma zabójczo wyglądającą fasadę, ale przy odpowiednim zarządzaniu nie wyrządza bardzo szkody. Pacjent z ostrym gorszym urazem jest narażony na śmierć, ale w rzeczywistości jest to bardziej drażnienie, a gdy pacjent skończy z drażnieniem śmierci, jest całkiem dobrze, ma dobre długoterminowe rokowanie i ma zdrowe perspektywy. W przeciwieństwie do tego, gdy pacjent z ostrym urazem przednim napotyka te same zagrażające życiu powikłania, takie jak arytmia, blok serca lub wstrząs, jest to złowieszczy znak, a pacjent nie drażni śmierci. On lub ona faktycznie umiera, a jeśli pacjent przeżyje, długoterminowe rokowanie jest słabe i pacjent nigdy nie będzie już zdrowy. Można spekulować, dlaczego ostre powikłania gorszego urazu są bardziej łagodne niż inne zawały. Arytmia komorowa w ostrym zawale gorszym jest głównie spowodowana kilkoma drażliwymi pojedynczymi komórkami mięśnia sercowego w prawej komorze, a nie rozległym obszarem martwiczych komórek mięśnia sercowego w przegrodzie, wierzchołku, ścianie przedniej lub bocznej.Blok serca jest spowodowany zlokalizowanym przemijającym niedokrwieniem węzła AV i zwykle ustępuje wkrótce po reperfuzji tętnicy węzła AV (z trombolitykami lub PCI). W dzisiejszych czasach bardzo rzadko można zobaczyć stały, kompletny blok węzła AV po zawale niższym.W ostrym otoczeniu, początkowy przejściowy blok serca jest często postrzegane natychmiast po reperfusing naczynia w laboratorium cewnikowania i może być łatwo leczone z kopii zapasowej tymczasowego stymulacji przez kilka godzin.Zjawisko bradykardii/niedociśnienia jest również spowodowane odruchem autonomicznym i nie koreluje z rozmiarem uszkodzenia. Ten sam odruch może być wywołany w równym stopniu, przez małe lub duże obrażenia podrzędne. Siła reakcji odruchowej zależy od indywidualnego pacjenta i nie koreluje z ciężkością zawału. Niedociśnienie i bradykardia w zawale dolnym są łagodne, krótkotrwałe i łatwo leczą dopaminą i czasowym stymulowaniem. Jest powszechnie postrzegane bezpośrednio po reperfusing tętnicy wieńcowej w laboratorium cewnikowania. Można wyprzedzić grę i rozpocząć IV płyn / dopaminę przed ostrym gorszym zawałem pacjent jest doprowadzony do laboratorium cewnikowania serca, i można wstawić tymczasowy rozrusznik serca w laboratorium cewnikowania przed PCI. To również wyjaśnia, dlaczego ci pacjenci są tak zależni od objętości i są wrażliwi na azotany. Z drugiej strony niedociśnienie w innych ostrych zawałach jest oznaką ciężkiej niewydolności pompy i często jest nieodwracalne.Komorowe zaburzenia rytmu serca, bradykardia, blok serca i przemijający wstrząs w ostrym zawale podrzędnym powinny być natychmiast leczone (defibrylacja, leczenie przeciwarytmiczne, tymczasowe stymulowanie serca, płyn dożylny, dopamina). Gdy traktowane wcześnie lub realizowane przed reperfusing naczynia sprawcy, te ostre powikłania są łagodne i nie mają wpływu na długoterminowe rokowanie. Pacjenci z gorszym urazem i wszystkimi lub niektórymi ostrymi powikłaniami (ci, którzy dokuczali śmierci), którzy mają udaną PCI, powinni zrobić tak samo dobrze, jak pacjenci z żadnym z ostrych powikłań (ci, którzy nie dokuczają śmierci). Migotanie komór, bradykardia, blok serca lub wstrząs w innym ostrym zawale to znak, że śmierć jest nieuchronna i nie jest tylko drażnieniem!Dr Bitar jest kardiologiem interwencyjnym od 1989 roku. Można się z nim skontaktować pod adresem [email protected]