Tło: Dekompresja mikronaczyniowa (MVD) jest wysoce skuteczna w zarządzaniu neuropatycznym bólem twarzy neuralgii trójdzielnej (TN). Jego przydatność u pacjentów z TN i stwardnieniem rozsianym (SM) był przedmiotem debaty. Celem pracy była identyfikacja zmiennych demograficznych i okołooperacyjnych związanych z korzystnym wynikiem po MVD w ciągu ostatnich 20 lat u pacjentów z naszej placówki.

metody: przeprowadzono retrospektywną analizę naszej kohorty 33 pacjentów z rozpoznaniem SM i TN, którzy przeszli MVD w latach 1997-2017 w celu leczenia neuropatycznego bólu twarzy. Zmienne okołooperacyjne obejmowały obciążenie chorobą SM, wyniki przedoperacyjnego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (MRI), nasilenie bólu TN i obecność śródoperacyjnej kompresji nerwowo-naczyniowej. Obciążenie chorobą SM zostało określone ilościowo przy użyciu rozszerzonej skali stanu niepełnosprawności. Nasilenie bólu przedoperacyjnego i pooperacyjnego oznaczano ilościowo za pomocą skali nasilenia bólu Barrow Neurological Institute (BNI).

wyniki: w latach 1997-2017 w naszej placówce leczono łącznie 33 pacjentów z TN i SM (spośród 632 wykonanych MVD). U dwudziestu dwóch pacjentów (67%) zmniejszenie bólu utrzymywało się po okresie obserwacji wynoszącym średnio 53,5 miesiąca. Wyższa przedoperacyjna ocena intensywności bólu BNI była związana z niekorzystnym wynikiem po MVD (P = 0,006). Nie stwierdzono związku między obciążeniem chorobą SM, obecnością ucisku naczyniowo-nerkowego lub płytek demielinizacyjnych Pontina w badaniu MRI, lub śródoperacyjnymi wynikami ucisku naczyniowo-nerkowego i wynikami leczenia.

wnioski: MVD jest rozsądną opcją leczenia u pacjentów z TN i SM, chociaż wskaźnik uwolnienia od bólu jest niższy niż w ogólnej populacji TN. Przedoperacyjne nasilenie bólu może być predyktorem sukcesu leczenia.