Articles

długotrwałe zapalenie skóry łonowej diagnozowane jako biała Piedra

opis przypadku

58-letni mężczyzna przedstawiony do oceny wysypki świądowej obejmującej obszar łonowy trwającej 30 lat. Wielu lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej i dermatologów oceniało pacjenta w tym okresie, ale zauważył, że nie wykonano konkretnej diagnozy i wiele zabiegów zakończyło się niepowodzeniem. Pacjent opisał wysypkę, która była nieobecna w czasie badania, jako samo-nawracające i nasilające podrażnienie zwykle wywołane poceniem się i aktywnością fizyczną. Pacjent stwierdził również, że podrażnienie było związane z silnym, wyraźnym, stęchłym zapachem, który poważnie przerwał jego życie seksualne i obniżył jego jakość życia. Wcześniejsze zabiegi obejmowały różne miejscowe kortykosteroidy, miejscowe i doustne antybiotyki oraz różne zabiegi homeopatyczne, które były minimalnie skuteczne lub nieefektywne. Nie był pewien, czy leki przeciwgrzybicze były wcześniej przepisywane.

w wywiadzie medycznym pacjenta stwierdzono włóknienie śródmiąższowe płuc, lęk, zaburzenia stresu pourazowego i łagodną nietolerancję glukozy. Pacjent nie miał stosownej historii chirurgicznej i nie miał znanej alergii na leki. Obecne leki obejmowały inhalator rozszerzający oskrzela, escitalopram, trazodon, Buspiron, klonazepam, prazosynę, gabapentynę i azytromycynę w przypadku obecnego zakażenia górnych dróg oddechowych. Pacjent był byłym palaczem i społecznie pijącym.

w ocenie fizykalnej obszar łonowy wykazywał lekki, niejednolity rumień bez składnika grudkowego i w przeciwnym razie był niczym nie wyróżniający się dla oka nieuzbrojonego. Po badaniu palpacyjnym skóry, nie było żadnych niezwykłych wyników. W badaniu dermoskopowym zauważono małe biało-żółte spoistości wzdłuż trzonu włosa. Ocena za pomocą lampy drewnianej jest pokazana na rysunku 1.

Rysunek 1. Lampa Drewniana podświetlona pęcherzykowe konkrecje.

pacjent był leczony empirycznie kremem ketokonazolowym 2% stosowanym na chore miejsce raz na dobę do 3 tygodni później. Pacjentowi zalecono również ogolenie okolicy łonowej w celu usunięcia potencjalnie zainfekowanych włosów, ponieważ podejrzewano białą piedrę (WP). Rozpoznanie WP potwierdzono na podstawie oceny histologicznej próbek włosów łonowych około 1 do 2 tygodni później (ryc. 2).

Rysunek 2. Raport histologiczny potwierdził konkrecje zgodne z białym piedrą.

w 3-tygodniowej obserwacji ocena Lampy drewnianej nie wykazała zgięć wzdłuż trzonu włosa łonowego. Pacjent był wolny od objawów i bardzo zadowolony. Należy zauważyć, że pacjent nie golił okolicy łonowej i zalecono nawrót.