Czarnoksiężnik z Krainy Oz zrewolucjonizował kino za pomocą koloru, ale w żadnym razie nie był pionierem. Musical z 1939 roku zmienił historię produkcji filmowej w momencie, gdy Dorothy Gale (Judy Garland) otwiera drzwi do niesamowitego świata Technicoloru po tym, jak tornado wprowadza swój dom w magiczną krainę Oz. Wraz ze swoim kultowym psem TOTO wyruszają w podróż, aby odnaleźć Wielkiego Czarnoksiężnika z Oz (Frank Morgan) i błagają go, aby odesłał ich z powrotem do Kansas, ale zła czarownica z Zachodu (Margaret Hamilton) zaczyna ich ścigać, szukając zemsty za przypadkową śmierć jej siostry, Złej Czarownicy ze Wschodu. Wraz ze strachem na wróble (Ray Bolger), blaszanym człowiekiem (Jack Haley) i tchórzliwym Lwem (Bert Lahr), Dorothy podąża żółtą ceglaną drogą w kierunku Szmaragdowego Miasta i pokonuje wiedźmę przed powrotem do Kansas.

film natychmiast stał się ikoną filmu i popkultury i został doceniony za doskonałą fabułę, szczere występy, innowacyjne efekty specjalne i muzykę. Ale elementem, który pomógł filmowi przekroczyć wielkość, był Technicolor, najsłynniejszy proces kolorów w Hollywood. Dzięki bardzo nasyconym odcieniom i całkowicie naturalnej reprezentacji rzeczywistego koloru, proces ten stanowił precedens dla głównego nurtu użycia koloru w każdym filmie, który pojawił się później. Jednak, jak w przypadku większości innowacji, takich jak dźwięk, efekty specjalne i CGI, film, który go spopularyzował, nie jest Tym, który go wymyślił.

kolorowe filmy istniały na długo przed pomysłem na kultową hollywoodzką adaptację książki Czarnoksiężnik z Krainy Oz. Około 190 filmów eksperymentowało z pewnymi technikami kolorystycznymi przed zjawiskiem z 1939 roku, ale niestety wiele z nich zostało utraconych. Już w 1895 roku Thomas Edison wystawiał krótkie, ręcznie malowane (klatka po klatce) filmy nie narracyjne dla Kinetoscope-poprzednika projektorów filmowych przeznaczonych do indywidualnego oglądania przez okno wizjera – z których pierwszym i najbardziej znanym jest serpentynowy Taniec Annabelle. Nawet historyczna podróż na Księżyc George ’ a Mélièsa z 1902 r. – niezbędna dla przyszłości VFX w filmach – ma ręcznie kolorowy nadruk. Jednak pierwszym filmem zrealizowanym w naturalnym kolorze (Kinemacolor) była wizyta nad Morzem, ośmiominutowy Brytyjski krótkometrażowy film, który pokazuje małe fragmenty ludzi żyjących na co dzień, a następnie pierwszy pełnometrażowy niemy dramat przy użyciu tej samej techniki: świat, ciało i Diabeł. Oznacza to, że ten ostatni jest w rzeczywistości pierwszym w historii nie-dokumentalnym pełnometrażowym filmem fabularnym.

powodem, dla którego Czarnoksiężnik z Krainy Oz jest powszechnie uważany za pierwszy film kolorowy, jest jego wpływ na przemysł. Krok Dorothy w krainę Oz reprezentował ewolucję z „starego Hollywood”, sepii i monochromatycznego środowiska, w nowy świat pełen żywych kolorów i szczęścia. W rzeczywistości ta symboliczna sekwencja została wykonana w bardzo prosty, ale niesamowicie kreatywny sposób: Film był już kręcony w technikolorze, ale scenografia i stand-in dla Doroty zostały pomalowane w tonacji sepii. Stand-in otwiera drzwi i odsłania tętniącą życiem krainę Oz, skłaniając Judy Garland do wejścia w pełnym kolorze. Szczegóły w kostiumach z „Czarnoksiężnika z Krainy Oz”, wraz z jego żywymi scenami i wdzięcznymi makijażami, w konsekwencji powaliły wszystkich w kinach.

chociaż Czarnoksiężnik z Krainy Oz nie był pierwszym filmem kolorowym, z pewnością był najbardziej wpływowym. Każda adaptacja Czarnoksiężnika z Krainy Oz nie dorównuje oryginałowi, w dużej mierze dlatego, że nie prezentuje żadnej innowacji porównywalnej z osiągnięciem filmu z 1939 roku. Nawet jak na dzisiejsze standardy, Kraina Oz nadal jest zapierającym dech w piersiach rajem dzięki dziecięcemu zdumieniu, które wywołuje jej kolor.