pojęcie honoru różni się znacznie w zależności od kultury. Pomysły na to, co to znaczy mieć, jak je uzyskać i jak zachować, są badane przez socjologów i antropologów. Ale tutaj będziemy się uczyć, jak to przeliterować. Umowa jest taka: możesz napisać honor w swojej pracy na uczelni, lub Honor W teście na uniwersytecie, i w obu przypadkach masz rację. Ale niektórzy mogą marszczyć brwi, jeśli zrobisz to na odwrót, ponieważ istnieje niewielka różnica między tymi dwoma pisowniami, która nie ma nic wspólnego ze znaczeniem samego słowa:Honor jest preferowaną pisownią w amerykańskim angielskim i wymawia się \ˈä-nər\; Honor jest preferowaną pisownią w brytyjskim angielskim i wymawia się / ˈnə/.

The-our / -OR dylemat

istnieje grupa słów w języku angielskim, które mają taką samą podwójną opcję pisowni jak honor. Wszystkie mają wspólną końcówkę: – lub w amerykańskim angielskim i-naszą w brytyjskim angielskim. Nie każde słowo z-lub zakończeniem w amerykańskim angielskim jest pisane-nasz w brytyjskim angielskim-Słowa takie jak governor i meteor są pisane tak samo w obu wariantach angielskiego. Jest też odwrotnie-tour i Trubadur są pisane-Nasze po obu stronach Oceanu Atlantyckiego.

ale słowa takie jak kolor, przysługa i honor—zapisane jako takie w amerykańskim angielskim—są kolorem, przysługą i honorem w brytyjskim angielskim. Osobą, która otrzymuje najwięcej uznania za to upuszczenie u jest Noah Webster, amerykański leksykograf, którego słowniki były bardzo wpływowe na Amerykański Angielski. Nie był pierwszą osobą, która faworyzowała krótszą pisownię—Benjamin Franklin opowiadał się za reformą pisowni na lata przed zainteresowaniem leksykografem. Ale kiedy to zrobił, przeszedł do historii. Wiele lat wcześniej brytyjski odpowiednik Webstera, równie wpływowy leksykograf Samuel Johnson, opowiedział się za dłuższą pisownią. I tak zostało do dziś . . . tak jakby.

wyjątki: kiedy nawet brytyjscy mówcy wolą-lub

istnieją pewne przypadki, gdy brytyjscy pisarze opuszczają to u. słowa takie jak honorary i honoraous są pisane w ten sam sposób w amerykańskim angielskim i brytyjskim angielskim. Na tym jednak nie koniec—honorific, honorial i honoration również są zawsze pisane tak samo.

przykłady honoru i honoru

jestem dozgonnie wdzięczny za mój talent do znajdowania w wspaniałych książkach, niektóre z nich bardzo śmieszne książki, wystarczający powód, aby czuć się zaszczycony, że żyje, bez względu na to, co jeszcze może się dziać.- Kurt Vonnegut, Timequake

zebrali się w miejscu bitwy nad Sommą, 100 lat po najkrwawszym dniu w historii brytyjskiej wojskowości, aby uhonorować poległych.- NPR

nigdy się nie poddawaj. Nigdy, Nigdy, Nigdy, nigdy-w niczym, wielkim lub małym—dużym lub małostkowym-nigdy nie poddawaj się, z wyjątkiem przekonań honoru i dobrego rozsądku.- Winston Churchill, Nigdy Się Nie Poddawaj!: The Best of Winston Churchill 's Speeches

„Grand Vermeil” jest uważany za najbardziej prestiżowe wyróżnienie Paryża i otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury Toni Morrison, prezydent Autonomii Palestyńskiej Mahmoud Abbas i pianista jazzowy Herbie Hancock.- BBC

Gilderoy Lockhart, Order Merlina III klasy, honorowy członek Ligi Obrony mrocznych sił i pięciokrotny zdobywca nagrody za najbardziej czarujący uśmiech Wiedźmina.- J. K. Rowling, Harry Potter i Komnata Tajemnic

David Spearing, starszy honorowy steward Wimbledonu, uważa, że ma Sir Terry ’ ego Wogana do podziękowania za przekształcenie go w postać kultową.- Telegraf