palpacja impulsów stóp jest tradycyjnie stosowana do oceny pacjentów z chorobą tętnic. W badaniu tym badano zmienność obserwatorów w ocenie naczyń pedałowych poprzez palpację pulsu i osłuchiwanie dopplerowskie. Grupa 33 chorych na Klaudię i pięć osób kontrolnych była badana przez konsultanta, rejestratora, SHO i pielęgniarkę. Impulsy Dorsalis pedis (DP) i posterior tibial (PT) były palpowane, a następnie badane przez Dopplera z pomiarem ciśnienia skurczowego.

grupa kontrolna: brak niezgodności w impulsach DP. Jednak wszyscy obserwatorzy zgodzili się co do obecności pulsu PT tylko w 70% kończyn. Była lepsza zgoda w badaniu palpacyjnym pulsu DP (wszyscy obserwatorzy zgodzili się w 67% kończyn), niż puls PT (wszyscy zgodzili się w 53%). Sugeruje to, że impuls DP jest łatwiejszy do palpacji niż PT (P mniej niż 0,05). Dla kontrastu było lepsze porozumienie co do sygnałów dopplerowskich z tętnicy PT, wszystkie uzgodnione w 78% kończyn; w porównaniu z tętnicą DP, wszystkie uzgodnione w 58 %( P mniej niż 0,01). Pomiary ciśnienia przez obserwatorów uzgodnione w granicach + / – 0.15 U 88% osób z Klaudią i 100% z kończynami kontrolnymi. Palpacja tętna u pacjentów z chorobą tętnic podlega istotnemu błędowi obserwatora. Pomiar ciśnienia dopplerowskiego jest preferowany, chyba że impulsy są ograniczone.