zaledwie 30 mil od współczesnego Meksyku leży prekolumbijskie Mezoameryczne miasto Teotihuacan. Słynie z piramid i serii towarzyszących im osiedli mieszkaniowych, ale kiedyś było czymś więcej niż miejscem Archeologicznym i turystycznym.

dowody archeologiczne sugerują, że Teotihuacan było wieloetnicznym miastem, z odrębnymi dzielnicami zajmowanymi przez ludy Otomi, Totonac, Zapotec, Mixtec, Majów i Nahua. W 2001 roku Terrence Kaufman przedstawił dowody lingwistyczne sugerujące, że ważną grupą etniczną w Teotihuacanie była afiliacja językowa Totonacan lub Mixe–Zoquean. Inni uczeni utrzymują, że największa grupa ludności musiała pochodzić z grupy etnicznej Otomi, ponieważ wiadomo, że język Otomi był używany na obszarze wokół Teotihuacan zarówno przed, jak i po okresie klasycznym, a nie w okresie środkowym.

choć przedmiotem dyskusji jest to, czy Teotihuacan był centrum imperium Państwowego, jego wpływ na całą Mezoamerykę jest dobrze udokumentowany; dowody obecności Teotihuacano można zobaczyć w wielu miejscach w Veracruz i regionu Majów. Wiele malowideł Majów przedstawia Teotihukuan i przywódców miasta w okresie jego zenitu. Aztekowie byli również pod silnym wpływem architektury, kultury i tradycji tego starożytnego miasta, twierdząc, że mają wspólne pochodzenie z Teotihuacanos i przyjmują niektóre z ich stylów artystycznych i architektonicznych.

założenie miasta

uważa się, że miasto i kultura, które można określić jako Teotihuacan lub Teotihuacano, zostały założone około 100 pne, a główne zabytki są stale budowane do około 250 n. e. Zaczęło się jako nowy ośrodek religijny na Wyżynie Meksykańskiej, a duża populacja została przyciągnięta do miasta w ciągu kilku stuleci. Mogła ona trwać do czasu pomiędzy VII A VIII wiekiem n. e., ale jej główne zabytki zostały splądrowane i systematycznie palone około 550 r. n. e. W zenicie, około pierwszej połowy pierwszego tysiąclecia n. e., Teotihuacan było największym miastem prekolumbijskich Ameryk, z populacją szacowaną na 125 000 lub więcej. Jego zróżnicowana populacja sprawiła, że w swojej epoce było szóstym co do wielkości miastem na świecie. Miasto ostatecznie obejmowało wielopiętrowe osiedla mieszkaniowe zbudowane w celu zakwaterowania tak dużej populacji.

tajemniczy założyciele i religia

założyciele tego religijnego i zaludnionego miasta pozostają tajemnicą dla badaczy tego obszaru. Niektórzy spekulowali, że wulkan Xitle, który znajduje się na południowy zachód od współczesnego miasta Meksyk, mógł spowodować masową emigrację z Doliny Środkowej do doliny Teotihuacan. Ci przesiedleni osadnicy mogli założyć lub przynajmniej pomóc w rozwoju miasta.

alternatywnym wyjaśnieniem jest to, że lud Totonac, który pozostał do dziś, założył Teotihuacan. Istnieją również dowody na to, że przynajmniej część ludzi żyjących w Teotihuacan wyemigrowała z tych obszarów pod wpływem cywilizacji Teotihuacano, w tym Zapoteków, Mixtec i ludów Majów.

Mural wielkiej bogini Teotihuacan. Ta potężna bogini była związana z ciemnością, tajemnicą, śmiercią i stworzeniem. Często przedstawiana była z sowami, jaguarami i pająkami, wszystkimi stworzeniami ziemi, ciemności i zaświatów. Ten mural pochodzi z kompleksu Tetitla w Teotihuacan.

jako ośrodek religijny Teotihuacan wystawiał swoich najwybitniejszych bogów i boginie w muralach i architekturze. Wielka bogini Teotihuacan wydaje się być najwybitniejszym z tych bóstw i prawdopodobnie reprezentowała podziemia, wojnę, stworzenie, wodę i ziemię. Dowody ofiar ludzkich dla uczczenia ukończenia budynków lub specjalnych porach roku zostały również odkryte przez archeologów. Jeńcy wojenni zostali ścięci, mieli usunięte serca, zostali pobici lub zostali pogrzebani żywcem, aby upamiętnić te doniosłe okoliczności.

Piramida słońca. Ta gigantyczna piramida karłowata mniejsze platformy otaczające ją i była największym budynkiem w Teotihuacan.

układ

szeroka Centralna Aleja miasta, zwana „Aleją umarłych” (tłumaczenie z nazwy Nahuatl Miccoatli), jest otoczona imponującą ceremonialną architekturą, w tym ogromną piramidą słońca (trzecią co do wielkości na świecie po Wielkiej Piramidzie Choluli i Wielkiej Piramidzie w Gizie) i piramidą Księżyca. Wzdłuż Alei zmarłych znajduje się wiele mniejszych platform talud-tablero. Aztekowie wierzyli, że są to Grobowce, inspirując się Nahuatlską nazwą alei.

Piramida Księżyca. Piramida ta jest drugą co do wielkości w Teotihuacan.

Dalej Aleją umarłych znajduje się obszar znany jako Cytadela, zawierający zrujnowaną świątynię pierzastego węża. Obszar ten był dużym placem otoczonym świątyniami, które tworzyły religijne i polityczne centrum miasta. Większość zwykłych ludzi mieszkała w dużych apartamentowcach rozsianych po całym mieście. W wielu budynkach znajdowały się warsztaty, w których rzemieślnicy wytwarzali ceramikę i inne towary.

plan miasta Teotihuacan. Układ Teotihuacan jest przykładem Mezoamerykańskiego planowania urbanistycznego.

układ geograficzny Teotihuacan jest dobrym przykładem Mezoamerykańskiej tradycji planowania miast, osiedli i budynków jako odbicia wszechświata. Jego sieć urbanistyczna jest wyrównana dokładnie do 15,5 º na wschód od północy. Jedna z teorii mówi, że wynika to z faktu, że słońce wzeszło pod tym samym kątem podczas tego samego letniego dnia każdego roku. Osadnicy używali wyrównania do kalibracji swojego wyczucia czasu lub jako znacznika do sadzenia roślin lub wykonywania określonych rytuałów. Inna teoria mówi, że istnieje wiele starożytnych miejsc w Mezoameryce, które wydają się być zorientowane z najwyższą górą w danym obszarze. Wydaje się, że tak jest w przypadku Teotihuacan, chociaż góra, na którą jest zorientowana, nie jest widoczna z wnętrza kompleksu Teotihuacan z powodu bliższego grzbietu górskiego. Kręgi w całym mieście i okolicach wskazują, w jaki sposób ludzie zdołali utrzymać sieć miejską na dużych odległościach. Pozwoliło im to również skierować piramidy na odległą górę, która była poza zasięgiem wzroku.

upadek Teotihuacan

trwa debata na temat tego, dlaczego Teotihuacan upadł, a ludność opuściła centrum miasta. Dowody zmian klimatu, które spowodowały poważne susze Około 535 r. n. e., sugerują ogólny spadek populacji w regionie. W rzeczywistości Wykopaliska archeologiczne ujawniły młodociane szkielety z oznakami niedożywienia, które prawdopodobnie zmusiły populacje do przemieszczania się i spowodowały wewnętrzne konflikty społeczne. Dalsze dowody archeologiczne ujawniają, że tylko budynki związane z elitami wzdłuż Alei zmarłych zostały zrabowane i spalone. Tego typu działania sugerują, że mogły nastąpić wewnętrzne niepokoje i być może bunt przeciwko elitarnej strukturze władzy, który spowodował upadek miasta.