termin Pervasive Developmental Disorder (PDD) był kiedyś używany w odniesieniu do kategorii opóźnień rozwojowych, które obejmowały autyzm i cztery podobne zaburzenia, i został zdefiniowany jako parasol, pod którym te pięć zaburzeń podlegało:

• Autyzm
• zespół Aspergera
• zespół Retta
• dziecięce zaburzenie dezintegracyjne
• wszechobecne zaburzenie rozwojowe nieokreślone inaczej (PDD-NOS)

w 2013 r.ukazało się piąte wydanie podręcznika diagnostyczno – Statystycznego (DSM) zaburzeń psychicznych – podstawowego źródła kryteriów diagnostycznych stosowanych przez specjalistów psychiatrycznych. W DSM-5 Stare definicje wszechobecnych zaburzeń rozwojowych (PDD) stały się przestarzałe.

w DSM-5 wszystkie pięć oddzielnych kategorii zostało pogrupowanych w nową definicję zaburzeń ze spektrum autyzmu. W praktyce wyeliminowało to potrzebę określenia” wszechobecnego zaburzenia rozwojowego”, aby je opisać—teraz zaburzenie ze spektrum autyzmu oznacza to samo.

jest to jeden z powodów, dla których termin PDD stał się źródłem pewnego zamieszania – i powód, dla którego w dużej mierze wypadł z użycia.

nadal możesz usłyszeć zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) określane jako część większej klasy opóźnień rozwojowych zwanych wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi. Można również usłyszeć o osobach, u których zdiagnozowano wszechobecne zaburzenia rozwojowe, których nie określono inaczej (PDD-NOS) … zupełnie inna klasa diagnoz uznawanych niegdyś za odrębne od ASD. Ale termin PDD-NOS również stał się przestarzały, ponieważ obecnie podlega zaburzeniom ze spektrum autyzmu.

nic dziwnego, że istnieje spora ilość zamieszania wokół terminu PDD.

problem polega na tym, że lekarze nadal używają terminu PDD, ale nie zawsze używają go konsekwentnie. Niektórzy nadal trzymają się definicji DSM – 4, podczas gdy inni używają terminu mniej lub bardziej zamiennie z „ASD”, zgodnie z tym, jak definiuje go DSM-5.

wszechobecne zaburzenia rozwojowe są nadal szeroko stosowane, mimo że są nieoficjalne

nie wszyscy lekarze natychmiast przyjęli definicje DSM-5, ponieważ uważają, że kategorie DSM-4 były bardziej opisowe. Inni używają kryteriów DSM-5 klinicznie, ale nadal używają niektórych starych nomenklatury z DSM-4 z przyzwyczajenia lub jako skrótu dla kategorii, których DSM-5 nie definiuje wyraźnie.

Co jeszcze bardziej komplikuje sprawę, lekarze i wielu ubezpieczycieli używają międzynarodowej statystycznej Klasyfikacji Chorób i związanych z nimi problemów zdrowotnych, czyli ICD-10, do diagnozowania. ICD-10 nadal zawiera klasyfikację wszechobecnego zaburzenia rozwoju, nieokreśloną, chociaż nie zawiera szczegółowych kryteriów udzielania diagnozy.

jest to zgodne z pierwotnym zastosowaniem PDD-NOS, jednak, który był zasadniczo catch-all Diagnoza dla osób, które wykazywały pewne objawy autystyczne, ale nie spełniają wcześniej bardziej rygorystyczne kryteria dla ostatecznej diagnozy autyzmu. Dodatkowo, ze względu na czasami stopniowe pojawianie się objawów autyzmu u małych dzieci, klinicyści czasami woleli postawić diagnozę PDD-NOS w przypadkach, w których pozostawało pewne pytanie, czy w pełni rozwinięty autyzm pojawiłby się u młodszych pacjentów.

tak więc, chociaż PDD i PDD-NOS były (i nadal są, przez niektórych specjalistów) czasami używane zamiennie, nie odnosiły się do tego samego. Dziś oba są zasadniczo wchłonięte do szerszej definicji zaburzeń ze spektrum autyzmu.