większość z nas na półkuli północnej z niecierpliwością oczekuje równonocy wiosennej, czyli dnia każdej wiosny, kiedy dzień i noc są w końcu jednakowej długości. Odliczamy w miarę upływu długich nocy zimy i zbliżania się długich dni lata. Equinox pochodzi od łacińskich słów aequi, co oznacza „równy” i nox, co oznacza ” noc.”

równonoc wiosenna jest uważana za pierwszy dzień wiosny: ostatecznie dzień i noc mają jednakową długość.

ale dlaczego równonoc odnosi się do nocy? W końcu w głębokim grudniu najbardziej brakuje nam światła dziennego, a nie nocy.

przez większość zachodniej historii pozycja i ruch słońca i gwiazd w poszczególnych punktach w ciągu roku były wykorzystywane do wszystkiego, od nawigacji po przyczynowość. (Słyszałeś kiedyś, że ludzie narzekają, że wszystko idzie nie tak, ponieważ Merkury jest w wstecznym?) Starożytni astronomowie wymyślili sferę niebieską, czyli gigantyczną sferę, w której znajduje się ziemia i na której powierzchni znajdują się wszystkie gwiazdy. Widzisz tylko połowę tej sfery na raz, a jeśli kiedykolwiek byłeś w planetarium, to jest to dobre przybliżenie tego, jak wygląda sfera niebieska z ziemi: wklęsła półkopuła z nami w centrum.

astronomowie w starożytnym świecie wiedzieli, że pozycja i ruch gwiazd i konstelacji na sferze niebieskiej zmieniały się w ciągu jednego roku słonecznego. Nie wiedząc o pochyleniu ziemi ani o jej orbicie w stosunku do słońca i innych planet, próbowali zrozumieć to, co widzieli, a jak to zrobili, śledzili ruch konstelacji w porównaniu ze słońcem i księżycem. Potrzebowali „punktu zerowego”, z którego mogli mierzyć ruch gwiazd, i wybrali równonoc wiosenną jako punkt wyjścia.

te pomiary były niezbędne do dokładnej nawigacji i pomagania w mapowaniu rzeczy takich jak pogoda, i widzimy to w łacińskich zastosowaniach aequinoctium. Juliusz Cezar zauważa w swojej relacji z pierwszej ręki o wojnach galijskich, że wziął pod uwagę równonoc, planując morskie wypady do Galii, a Cyceron pisze: „Jeśli Publiusz czeka na równonoc, jak mówisz, aledius ci mówi, to musi iść drogą morską. Ale powiedział mi, że idzie drogą Sycylii „(Cicero, Atticus 12.28.3; tłumaczenie E. O. Winstedt, 1912).

jest rzeczą oczywistą, że obserwowanie gwiazd jest o wiele łatwiejsze w nocy niż w ciągu dnia, a biorąc pod uwagę znaczenie gwiazd w życiu rzymskim, nie jest zaskakujące, że zdecydowali się wyróżnić noc w nazwaniu równonocy. Nazwa została zapożyczona w XIV wieku, kiedy została po raz pierwszy użyta w traktacie astronomicznym napisanym przez Geoffreya Chaucera.

Udostępnij