pytanie: chleb i ryby: jak Jezus to zrobił?
odpowiedź:
biblijna relacja o nakarmieniu pięciu tysięcy chlebami i rybami jest jedną z niewielu historii, które są opowiadane przez wszystkich czterech pisarzy Ewangelii. Każda z relacji zawiera werset podobny do tego, który znajduje się w Księdze Mateusza: „wszyscy jedli i byli nasyceni, a uczniowie zebrali dwanaście garści odłamków, które pozostały. Liczba tych, którzy jedli było około pięciu tysięcy mężczyzn, oprócz kobiet i dzieci” (Mateusza 14:20-21).
jak Jezus to zrobił? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy przyjrzeć się dwóm oczywistym kwestiom, które są kluczowe dla zrozumienia tego wielkiego czynu. Po pierwsze, czyn, którego dokonał Jezus, był po ludzku niemożliwy. Bez żadnej sprzeczności, obiad z dwóch ryb i pięciu bochenków chleba, podczas gdy więcej niż wystarczająco dla młodego chłopca, był niewystarczający, aby nakarmić ponad 12 000 osobników (biorąc pod uwagę fakt, że oprócz 5000 mężczyzn były kobiety i dzieci). Po drugie, Jezus z Nazaretu był czymś więcej niż człowiekiem. Jego uczniowie, którzy odegrali kluczową rolę w tym wydarzeniu, nie byli jeszcze w pełni świadomi tego, kim naprawdę jest Jezus, chociaż już widzieli jego moc.
do tej pory Jezus przejął władzę nad żywiołami, uzdrowił sparaliżowanego mężczyznę i wskrzesił martwą dziewczynę. Niemniej jednak oni nie rozumieli, że rzeczy, które On uczynił, włączając ten czyn, były tylko rzeczami, które mógł uczynić sam Bóg. Nie zdawali sobie sprawy, że Jezus jest rzeczywiście Bóg przyszedł na ziemię w ludzkiej postaci. Wiemy, że to prawda z rozmowy Chrystusa z Filipem: „Rzekł Filip:” Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział Jezus: nie znasz mnie, Filipie, nawet gdy tak długo jestem wśród Ciebie? Każdy, kto mnie widział, widział Ojca. Jak możesz powiedzieć: „Pokaż nam Ojca”?”(EW. Jana 14.8-9).
karmienie pięciu tysięcy albo rozmnażanie chlebów i ryb było cudem. Jak Jezus to zrobił? Uczynił to mocą Bożą. Jest to proste stwierdzenie, ale niesie ze sobą ogromną prawdę. Nie tyle moc Boga jest ponad ludzką mocą, ile moc Boga jest inna niż ludzka moc. To, że ta” inna niż ludzka ” moc jest nieskończenie wielka, jest oczywiste. Możemy wiedzieć, jaki rodzaj mocy jest przez rzeczy, które On stworzył, od unikalnego wzoru każdego płatka śniegu, który spada, do zdolności ptaków do latania wbrew prawom grawitacji. Są to cuda, które widzimy codziennie.
Moc Boża jest niezgłębiona; ten cud jest tego wyraźnym przykładem. Zastanów się, co zostało zrobione: „przynieś je tutaj do mnie”, powiedział. I polecił ludziom usiąść na trawie. Wziął pięć chlebów i dwie ryby i spojrzał w niebo, podziękował i połamał chleby. Potem dał je uczniom, a uczniowie dali je ludowi” (Ew.Mateusza 14.18-19).
gdzieś między czasem, w którym Jezus otrzymał pokarm, a czasem, w którym oddał go uczniom, aby nakarmić lud, posiłek się rozmnożył. Oto niewidzialne oddziaływanie nieba i ziemi, królestwa nieba i Królestwa rzeczy naturalnych, Jezusa Chrystusa, Boga i człowieka. Jest to podobne do cudu wody zamienionej w wino. Dzbanki zawierały wodę, ale po wylaniu płynu było to dobre wino. Kiedy nastąpiła zmiana? Jak doszło do mnożenia? Cuda są tylko cudami dla nas ludzi; cuda są tym, co Bóg czyni na mocy tego, kim jest i mocy tkwiącej w jego istocie. Jezus widział potrzebę przez jego oczy współczucia; ludzie byli głodni i potrzebowali jedzenia. On, dzięki mocy Boga, po prostu zrobił to, co należało zrobić. Dzieje Jezusa mają zawsze dwojakie znaczenie. Zaspokaja potrzebę i ukazuje chwałę Bożą. Dokonało się to przez mieszanie miłości i mocy.